Tag: michał śmigielski nefrolog

Niewydolność nerek pojawia się na skutek postępującego uszkodzenia tego narządu. Choroba ta rozwija się stopniowo. Pierwsze symptomy tego zaburzenia nie wpływają na funkcjonowanie innych narządów. Występują dwa typy niewydolności nerek, są to: niewydolność ostra i przewlekła. Ostra niewydolność rozwija się i przebiega burzliwie, ma jednak charakter odwracalny. Wyróżnia się w jej przypadku 4 okresy:

1. Okres wstępny – od zadziałania czynnika sprawczego do uszkodzenia nerek.

2. Faza skąpomoczu lub bezmoczu (10-14 dni).

3. Faza wielomoczu (do kilku tygodni).

4. Okres zdrowienia – powrót do pełnej czynności nerek (kilka miesięcy).

Przewlekła niewydolność grozi całkowitym upośledzeniem funkcjonowania nerek i jest nieodwracalna. Prawidłowe funkcjonowanie nerek jest konieczne do odpowiedniej pracy wszystkich tkanek i narządów w organizmie. Oceną czynności nerek jest ich wydolność. Podstawowym następstwem niewydolności nerek jest niedostateczne oczyszczanie krwi i usuwanie wody, co skutkuje wzrostem stężenia produktów przemiany materii, toksyn i przewodnienia. Należy pamiętać, że niewydolność nerek prowadzi do trwałego uszkodzenia wszystkich narządów, zanieczyszczona krew ma bowiem dostęp do wszystkich organów zaburzając ich funkcjonowanie.

Niewydolność nerek – przyczyny:

Najczęściej ostrą niewydolność nerek powoduje:

• krwotok

• ostre śródmiąższowe lub kłębuszkowe zapalenie nerek

• biegunka lub wymioty

• niedrożność dróg moczowych wywołana przez kamicę nerkową lub nowotwór

• hemoliza

• wstrząs septyczny

• zatrucie toksynami

• wstrząs urazowy

Przewlekłą niewydolność nerek powodują najczęściej:

• cukrzyca

• choroby cewkowo-śródmiąższowe

• choroby naczyń

• choroby kłębuszków nerkowych (pierwotne i wtórne)

• powiększona prostata

• choroby z towarzyszącymi torbielami nerek (na przykład wielotorbielowatość nerek)

• niewłaściwa dieta

Niewydolność nerek – objawy:

Do najważniejszych objawów przewlekłej niewydolności nerek należą:

• osłabienie, zmęczenie, niedożywienie,

• obniżona temperatura ciała,

• zaburzenia nawodnienia organizmu,

• obniżona odporność na zakażenia,

• białkomocz,

• krwiomocz

• wysokie ciśnienie krwi

Diagnostyka niewydolności nerek: polega przede wszystkim na wykonaniu USG nerek. Ważna jest też kontrola ilości wypijanych płynów i oddawanego moczu. Istotna również jest tomografia komputerowa (zwykle bez kontrastu), oraz badanie krwi (OB, glukoza, stężenie wapnia, sodu, kreatyniny, mocznika).

Leczenie niewydolności nerek: zależy od przyczyny niewydolności. Często podawane są leki moczopędne i przeciwbakteryjne. Zalecane jest także leżenie w łóżku i specjalna dieta z ograniczoną ilością białka, ale bogata w węglowodany. W zaawansowanym stadium: dializy i przeszczep nerki.

Źródła zdjęć:

https://wylecz.to/pl/choroby/uklad-moczowo-plciowy/niewydolnosc-nerek.html

http://slideplayer.pl/slide/822473/

Kłębuszkowe zapalenie nerek to choroba powstająca pod wpływem zakażenia bakteryjnego lub wirusowego. Tworzy się jako odpowiedź immunologiczna organizmu na wspomniane wyżej zakażenie, to znaczy jest skutkiem walki organizmu z infekcją wywołaną przez bakterie i wirusy. Kłębuszkowe zapalenie nerek występuje po infekcjach, najczęściej gardła, a także może pojawić się jako następstwo przebytej szkarlatyny, infekcji skóry i innych.

Przebieg zapalenia kłębuszkowego nerek:

Antygeny bakterii gromadzą się w drobnych naczyniach kłębuszków nerkowych. Wraz z pojawieniem się obcego białka wyzwala się szereg reakcji immunologicznych, których celem jest obrona organizmu przed intruzem i wytworzenie substancji, które mogłyby go zniszczyć. Powoduje to powstanie stanu zapalnego.

Jak wykryć kłębuszkowe zapalenie nerek?

Kłębuszkowe zapalenie nerek pojawia się zazwyczaj w tydzień po przebyciu infekcji. Może być wykrywane poprzez badanie moczu, które wykazuje obecność w nim białka i krwi. Jeśli choroba jest ściśle związana z nerkami mamy do czynienia z pierwotnym kłębuszkowym zapaleniem nerek, jeżeli natomiast zapalenie nerek współwystępuje z chorobami innych narządów lub jest ich rezultatem mówimy o wtórnym kłębuszkowym zapaleniu nerek.

Symptomami kłębuszkowego zapalenia nerek może być pogarszające się samopoczucie, utrata apetytu połączona z problemami żołądkowymi. Mogą mu towarzyszyć również obrzęki twarzy i stóp, kłopoty z oddawaniem moczu, objawy nadciśnienia tętniczego. Czasami u cierpiących na tą dolegliwość może występować gorączka. W wypadku ostrzejszego przebiegu choroby można spodziewać się wystąpienia moczu, który się pieni lub ma nieprawidłowy odcień, wyczuwalne mogą być także bóle w okolicy nerek. Kłębuszkowe zapalenie nerek może przejść w stan przewlekły, kiedy trwa latami staje się niebezpieczne dla organizmu. Przedłużająca się wciąż infekcja kłębuszków prowadzi do tego, że zostają one zwłóknione i przestają funkcjonować. W efekcie trwające długo zakażenie powoli ale trwale uszkadza większość kłębuszków, co prowadzi do przewlekłej niewydolności nerek.

Kłębuszkowe zapalenie nerek diagnoza i leczenie:

Jeżeli badanie moczu po przebytej infekcji wykaże nieprawidłowości oraz gdy towarzyszyć im będą wymienione wyżej objawy kliniczne należy zgłosić się do lekarza. Powinno się także wykonać dalsze badania z próbek krwi, aby sprawdzić czy nie doszło do niewydolności nerek, zaburzeń metabolicznych, oraz by dokonać najbardziej dokładnego określenia rodzaju choroby. Standardowo wykonuje się badania obrazowe aby wyeliminować inne choroby nerek i dróg moczowych. Aby mieć pewność, że mamy do czynienia z kłębuszkowym zapaleniem nerek powinno się zbadać fragment nerki różnymi technikami mikroskopowymi. W tym celu wykonuje się biopsję. Wyniki badań pozwalają dobrać optymalny sposób leczenia. Zastosowanie odpowiedniego leczenia zależy także od rodzaju kłębuszkowego zapalenia nerek. Najczęściej spotykane typy kłębuszkowego zapalenia nerek to:

• błoniaste kzn

• ostre kzn

• ogniskowe segmentalne stwardnienie kłębuszków nerkowych

• kzn typu IgA (nefropatia IgA)

• gwałtownie postępujące kzn

• submikroskopowe kzn

Leczenie należy dostosować do wyżej wymienionych typów kłębuszkowego zapalenia nerek. Ostre kłębuszkowe zapalenie nerek leczy się stosując odpowiednie antybiotyki,a także leki moczopędne, gdy występują obrzęki, w razie nadciśnienia leki hipotensyjne. Jeśli nastąpi ostra niewydolność nerek konieczna może być dializa.

Źródła zdjęć:

http://slideplayer.pl/slide/8453355/

Witamy,

miło nam poinformować, że lek. med. Michał Śmigielski, specjalista z zakresu nefrologi, postanowił rozszerzyć usługi świadczone w naszej placówce o USG jamy brzusznej oraz USG tarczycy. Usługi te będą wykonywane w naszej placówce, przy ul. Okulickiego, w piątki od godziny 15:30

Torbiele nerek są to wypełnione treścią płynną przestrzenie w obrębie miąższu nerki. Są jednym z najczęstszych schorzeń dotyczących tego narządu. Przypuszcza się, że cierpi na nie 30% odsetka populacji osób dorosłych. U seniorów częstotliwość ich występowania wzrasta. Najczęściej diagnozowanymi torbielami nerek są tak zwane torbiele proste. Charakteryzują się one tym, że nie posiadają przegród i zwapnień, mają gładkie i cienkie ściany. Torbiele nerek mają bardzo zróżnicowane rozmiary: oscylują między kilkoma milimetrami a kilkunastoma centymetrami średnicy. Częściej spotykamy pojedynczą torbiele nerek, nie wywołuje ona widocznych objawów przez co wykrywana jest tylko podczas rutynowych kontroli. Leczenie torbieli nerek ma charakter indywidualny i jest zależne od ich postaci. Należy sprawdzić jakiej jest wielkości oraz czy powoduje dolegliwości.

Przyczyny

Do wykrycia torbieli nerki zazwyczaj dochodzi przez przypadek podczas specjalistycznego badania jamy brzusznej. Pochodzenie torbieli nerki może być nabyte, wrodzone albo uwarunkowane genetycznie. Torbiel nerki nabyta może występować w przebiegu przewlekłej niewydolności nerek a także u osób poddanych dializoterapii, sporadycznie może wystąpić jako późne następstwo po urazie nerki. Torbiel nerki wrodzona jest obecna u pacjenta od urodzenia. Pochodzenie jej pozostaje nie poznane chociaż czasami ma podłoże genetyczne. Torbiel nerki uwarunkowana genetycznie powstaje w wyniku zaburzeń występujących w obrębie materiału genetycznego. Jej obecność można zwykle w tym przypadku zdiagnozować także u innych członków rodziny.

Objawy

O występowaniu torbieli nerki chory zazwyczaj dowiaduje się przypadkowo podczas wykonywania badania jamy brzusznej, ponieważ torbiel nerki nie jest dolegliwością charakteryzującą się szczególnymi symptomami klinicznymi. Z tego powodu pacjenci często nie wiedzą o występowaniu tej dolegliwości u siebie. Przykre następstwa tej choroby mogą pojawić się dopiero gdy torbiel osiąga rozmiar o średnicy przekraczającej 5 centymetrów. Wówczas mogą się pojawić takie objawy jak:

• uczucie pełności, dyskomfortu lub nieprzyjemne uczucie ucisku w brzuchu

• dolegliwości bólowe zlokalizowane najczęściej w okolicy lędźwiowej, a także po bokach brzucha

• dolegliwości żołądkowo- jelitowe( na przykład nudności ) o nieznanej przyczynie

Lekarz może podczas badania brzucha rozróżnić masę guzowatą, która staje się powiększona i zniekształcona przez torbiel nerki. Może dojść do zakażenia torbieli wówczas symptomicznie objawia się to: podwyższoną temperaturą ciała, uczuciem osłabienia i ogólnego rozbicia lub bólami kostno- mięśniowymi, może nasilić się także ból brzucha.

Leczenie

Torbiele nerek proste o małych rozmiarach nie wymagają leczenia, trzeba je jedynie poddać systematycznej obserwacji, by przekonać się, czy ich postać nie ulega zmianie. Wykonuje się wówczas badania ultrasonograficzne jamy brzusznej z oceną stwierdzonych wcześniej torbieli.

USG powinno się wykonywać w odstępach co 6 do 12 miesięcy. Jeżeli u pacjenta pojawiają się dolegliwości kliniczne związane z występowaniem torbieli lub kiedy torbiel szybko się rozrasta uciskając narządy sąsiednie konieczne jest zastosowanie specjalistycznego leczenia. Jednym ze sposobów leczenia jest usunięcie zawartości torbieli a następnie wstrzyknięcie do jej wnętrza substancji powodującej zrośnięcie się jej ścian. Zabieg ten ma zapobiegać ponownego powstania torbieli. Nazywany jest sklerotyzacją torbieli. Bardziej inwazyjną metodą jest wycięcie torbieli nerki.

Źródła zdjęć:

http://poradnik-medyczny.com/choroby/choroby-ukladow-wewnetrznych/torbielowatosc-nerek/

https://remedico.wordpress.com/2015/07/11/torbiel-nerki/

Witamy,
pragniemy poinformować o nieobecności lek.med. Michała Śmigielskiego (nefrologia) w dniach 15 i 22.12.2017 r. oraz nieobecności lek.med. Mateusza Wnuka (kardiologia) w dniu 13.12.2017r.

Jednocześnie informujemy że tymczasowo zostaje zawieszona  współpraca z lek. med. Katarzyną Kaletą (dermatologia).

Za wszelkie utrudnienia serdecznie przepraszamy.

https://bjmedical.pl