Tag: udar mózgu

Co to jest padaczka?

Padaczka, inaczej epilepsja, należy do chorób neurologicznych. Jest efektem chwilowej niesprawności mózgu, która polega na nagłych i napadowych wyładowaniach wewnątrz komórek nerwowych.

Charakterystycznym symptomami epilepsji są ataki silnych wstrząsów związane z utratą świadomości. O padaczce możemy mówić, że jest to zespół symptomów psychicznych wegetatywnych i somatycznych, które występują na skutek zmian morfologicznych i metabolicznych w mózgu.

Padaczka jest chorobą mózgu, w której zaburzone jest funkcjonowanie pewnych komórek nerwowych umiejscowionych w mózgu. Występowanie padaczki jest związane ze zmienioną reaktywnością lub stanem fizjologicznym części lub całości mózgu. Należy zwrócić uwagę, że każde niespodziewane, a nawet krótkotrwałe zaburzenie układu nerwowego, które występuje bez wyraźnej przyczyny może świadczyć o padaczce.

Przyczyny padaczki

Etiologia padaczki nie jest jednoznaczna. Padaczki nie da się rozpoznać u prawie 65% pacjentów. Najczęstszą przyczyną tej choroby są urazy głowy-stosunkowo 20% wszystkich przypadków. Mężczyźni stanowią grupę, u której epilepsję diagnozuje się znacznie częściej niż u kobiet.

U podłoża padaczki mogą leżeć takie przyczyny jak:

-udar

-toksyczno-metaboliczne uszkodzenie tkanki mózgowej

-nowotwór

-zapalenie mózgu i opon mózgowych

-uwarunkowania genetyczne (najczęściej dotyczą wieku dziecięcego)

-krwotok podpajęczynówkowy

Przyczyną padaczki może być również pojawiający się już w okresie okołoporodowym lub na późniejszym etapie życia uraz mózgu. Uraz ten najczęściej ma postać uszkodzenia, a u ludzi starszych niedokrwienia mózgu. Kiedy przyczyny padaczki są nierozpoznane, jak u większości dzieci, mówimy wówczas o padaczce idiopatycznej. U osoby dorosłej padaczka jest najczęściej wynikiem innej choroby, lub uzależnienia od alkoholu.

Objawy padaczki

Nie do końca prawdziwe jest utożsamianie padaczki z drgawkami i utratą przytomności. Ocenia się, że prawie 60% napadów padaczkowych to napady drgawkowe w tym 2/3 to napady ogniskowe, a 1/3 uogólnione. 40% wszystkich napadów padaczkowych to napady bez drgawkowe.

Gdy mowa jest o napadzie grand mal czyli napadzie toniczno-klonicznym, pojawiają się następujące objawy:

– utrata przytomności

-wyprężenie ciała

-następnie drgawki

-sinica

-“piana z ust”

-przygryzienie języka

-niekiedy bezwiedne oddanie moczu

Czas trwania takiego napadu wynosi od kilkunastu sekund do 3 minut. W stanie po-napadowym pacjent może odczuwać zmęczenie, senność, ból mięśni i ból głowy.

Drgawki kończyn górnych rzadziej dolnych, bez utraty świadomości mogą świadczyć o objawach napadu mioklonicznego.

Osobną grupę napadów padaczkowych stanowią napady nieświadomości, które częściej spotykane są u dzieci. Chory jest jakby zamyślony, wyłączony, nie reaguje na kierowane do niego słowa. Dopiero po kilku, kilkunastu sekundach wraca do rzeczywistości i może wykonywać przerwaną pracę.

Podczas napadu częściowego złożonego pacjent nie ma kontaktu z rzeczywistością, jest “nieobecny” przez około 2-3 minuty. Chory może mieć wówczas otwarte oczy, mogą być zauważalne tzw. automatyzmy, czyli czynności wykonywane automatycznie (np. mlaskanie, przełykanie śliny, skubanie ubrania, rozpinanie guzików).

Szacuje się, że u około 6% cierpiących na padaczkę choroba wywołana jest przez czynniki zewnętrzne np. migające światła, czy nagłe dźwięki.

Innym zagrożeniem jest wystąpienie po padaczce porażenia Todda. Występuje ono u około 13% chorych i może zwiększać ryzyko kolejnego napadu.

Leczenie padaczki

Leczenie ma na celu wdrożenie pacjenta do normalnego funkcjonowania. Efektem terapii ma być złagodzenie napadów lub spowodowanie ich całkowitego ustąpienia.

Istnieją dwa sposoby działania preparatów przeciwpadaczkowych:

-podnoszący próg drgawkowy

-działający poprzez ograniczanie rozprzestrzeniania się odogniskowych wyładowań na inne obszary mózgu dzięki temu zapobiegając wtórnemu uogólnionemu wyładowaniu, które charakteryzuje się uogólnionymi drgawkami toniczno-klonicznymi.

Lek powinien być indywidualnie dopasowany przez lekarza do schorzenia pacjenta to znaczy do rodzaju ataku drgawek. Jeśli jeden lek nie pomaga stosuje się drugi. Pacjent powinien przyjmować leki według ustalonego harmonogramu to znaczy o stałych porach i w określonych dawkach. Chory poddany leczeniu farmakologicznemu powinien okresowo wykonywać badania krwi najlepiej co pół roku. U niektórych pacjentów, którzy nie reagują na leczenie farmakologiczne konieczne jest wdrożenie leczenia neurochirurgicznego. Aby zmniejszyć częstotliwość i charakter napadów padaczkowych wykonuje się zabieg na tkance mózgowej.

Gdy tolerancja leków jest dobra i gdy podczas ich stosowania nie występują napady, chory może prowadzić normalne życie osobiste i zawodowe.

źródła zdjęć:

https://szczepienia.wybudzeni.com/wp-content/uploads/2018/07/Padaczka-po-szczepieniu_.jpg

https://www.medicover.pl/Data/Thumbs/storage_files/2018/4/12/eb143257-8fcf-45ec-a381-bfeea5b1c880/05da38b2-e0e7-4874-897f-eae240611e5f_cropped.jpg

https://www.rodzice.pl/wp-content/uploads/2018/07/epilepsja-u-dzieci.jpg

Udar mózgu (inaczej wylew, apopleksja lub zawał mózgu) jest to miejscowe i nagłe zaburzenie krążenia krwi w mózgu. Dochodzi do niedotlenienia tkanki mózgowej i uszkodzenia jej funkcji.

Wyróżnia się dwa rodzaje udaru mózgu:

1.udar niedokrwienny – w tej sytuacji z powodu zatkania naczynia krwionośnego przez zator lub zakrzep krew nie może dopłynąć do mózgu.

Objawy:

* niedowład lub paraliż połowy ciała, który występują nagle

* mniejsze czucie lub jego brak w sparaliżowanej połowie ciała

* mogą wystąpić urojenia, omamy, napady padaczki

* niedowidzenie

* brak możliwości wykonywania precyzyjnych ruchów

* zaburzenia świadomości

* zaburzenia mowy 

* problemy z przełykaniem

* amnezja

2.udar krwotoczny (wylew krwi do mózgu) – ma miejsce gdy dochodzi do wylania się krwi do mózgu. Może to nastąpić  z pękniętego naczynia krwionośnego, które zaopatrujące mózg w krew i mieści się w jego pobliżu. Wylana krew niszczy tkankę mózgową, na dodatek komórki są pozbawione tlenu. Z reguły przebieg udaru krwotocznego jest cięższy niż udaru niedokrwiennego.

Objawy:

* nagłe pogorszeniu stanu ogólnego chorego

* silny ból głowy, nudności, wymioty

* utrata przytomności po kilku minutach od pojawienia się pierwszych objawów

* z powodu porażenia połowicznego, które występuje najczęściej, opada kącik ust po stronie porażonej

* objawy oponowe

Czynniki zwiększające ryzyko udaru mózgu:

• nadciśnienie tętnicze,
• choroby serca (migotanie przedsionków, wady serca)
  
• otyłość lub duża nadwaga
• zaawansowana miażdżyca
• cukrzyca
• nadużywanie alkoholu
• zaburzenia gospodarki lipidowej
• palenie papierosów
• bezdech senny

Istnieje wiele sposobów, dzięki którym możemy zmniejszyć ryzyko powstania zakrzepu oraz udaru mózgu. Są to m.in:

• zdrowa dieta
• wysiłek fizyczny
• kontrola ciśnienia oraz poziomu cukru we krwi
• zaprzestanie palenia papierosów
• unikanie alkoholu
• ważne jest też monitorowanie i leczenie migotania przedsionków
  

Diagnoza udaru mózgu:

Pobyt na oddziale neurologicznym szpitala. Badanie tomograficzne, które jest niezwykle ważne. Pozwala ono zobaczyć obszar mózgu dotknięty chorobą i określić jej rodzaj. Usg dopplerowskie, badanie krzepliwości krwi.  Jeżeli chory jest przytomny, wykonuje się też badanie neurologiczne (sprawdza się poprawność odruchów, ocenia siłę i sprawność mięśni, bada reakcje źrenic na światło). To wszystko pozwala precyzyjnie wyznaczyć obszar zniszczenia mózgu. W przypadku udaru krwotocznego jest mało metod skutecznego leczenia, jednak w przypadku udaru niedokrwiennego jest duża szansa na wyleczenie, o ile pacjent szybko trafi do szpitala. W przypadku udaru niedokrwiennego mózgu podaje się lek, który rozpuszcza skrzeplinę. Szybka i skuteczna interwencja daje pacjentowi szanse na odzyskanie mowy i siły mięśniowej w porażonych kończynach. Jeżeli chory otrzyma lek w ciągu ok. 3 godzin od wystąpienia objawów udaru, istnieją duże szanse na zminimalizowanie neurologicznych powikłań choroby, głównie niedowładów i zaburzeń mowy.

Źródła zdjęć:

https://udar.mp.pl/udar-mozgu/135796,udar-mozgu

http://www.forumneurologiczne.pl/forum/mur-moze-uratowac-innym-zycie-jak-rozpoznac-udar-mozgu/watek/1038660/1.html