Leczenie kanałowe zęba

Leczenie kanałowe zęba – to metoda leczenia nieodwracalnych zapaleń miazgi. Jest to jeden z najczęściej wykonywanych zabiegów z zakresu stomatologii. Polega na usunięciu zmienionej chorobowo miazgi z komory i kanałów zęba, zdezynfekowaniu ich i wypełnieniu odpowiednim materiałem.

Infekcja miazgi, spowodowana może być np. zaawansowaną próchnicą lub urazem mechanicznym zęba. Leczenie kanałowe może być pierwotne i wtórne.

Jeśli leczenie kanałowe zęba jest przeprowadzane po raz pierwszy, mamy do czynienia z leczeniem pierwotnym. Jeżeli ząb musi zostać leczony kanałowo po raz drugi, mówi się o leczeniu wtórnym. Wskazaniem do powtórnego leczenia kanałowego jest m.in. nieprawidłowo wykonane leczenie pierwotne, nieszczelne wypełnienie kanałów zębów, pozostałe w korzeniach fragmenty narzędzi stomatologicznych.

Wskazania do przeprowadzenia leczenia kanałowego:

Przede wszystkim leczenie takie jest konieczne, gdy miazga zębowa znajduje się w stanie zaawansowanego i nieodwracalnego zapalenia. Do takiej sytuacji dochodzi gdy zmiana próchnicza nie zostało odpowiednio wcześnie wyleczona i wnika w coraz głębsze warstwy zęba. Najpierw atakowana jest zębina, a z czasem miazga. Rozmnażające się bakterie wywołują stan zapalny tej części zęba. Charakterystyczne objawy w przypadku bólu spowodowanego zapaleniem miazgi to:

– ból  nasilający się wieczorem lub w nocy

– wrażliwość na zimno lub ciepło

– ostry ból przy nagryzaniu lub nawet dotyku

Leczenie kanałowe przeprowadza się również u pacjentów z martwicą miazgi – do niej dochodzi najczęściej z powodu urazu mechanicznego zęba.  A także u osób u których podejmowano nieudane próby leczenia kanałowego. Charakterystyczne cechy martwicy to:

– widoczna na zdjęciu RTG zmiana okołowierzchołkowa

– brak ostrego bólu

– przebarwienie pozornie zdrowego zęba

– występowanie przetoki dziąsłowej

Etapy leczenia kanałowego:

1.Przeprowadzenie z pacjentem wywiadu , na podstawie którego podejmuje się decyzje o leczeniu kanałowym. W niektórych przypadkach wykonanie zdjęcia RTG

2.Zastosowanie w razie konieczności znieczulenia (gdy miazga zębowa jest już w stanie zapalnym, ale nie obumarła)

3.Usunięcie chorej tkanki zęba, otrzymując tym samym dostęp do komory (jeśli infekcja miazgi jest efektem próchnicy)

4.Zatrucie tkanki w przypadku, gdy miazga jeszcze nie obumarła (wówczas kolejny etap leczenia następuje po 7-14 dniach)

5.Usunięcie miazgi z kanałów zęba (przy pomocy niewielkich pilników, przypominających kształtem igły). Kanały są potem odkażone i poszerzone

6.Wypełnienie kanałów specjalną substancją, która z biegiem czasu ulega stwardnieniu

7.Zaopatrzenie zęba podkładem, czyli warstwą oddzielającą kanały od plomby, a następnie wykonanie wypełnienia (tzw plomby)

W leczeniu kanałowym coraz częściej stosuje się mikroskop. Pozwala on “zajrzeć” do wnętrza kanałów korzeniowych, ocenić ich długość i kształt, zlokalizować ewentualne przeszkody lub uszkodzenia ściany korzenia. Jest on niezbędny do wykonywania zabiegów wymagających dużej precyzji.

Źródła zdjęć:

http://www.stomatologiasorriso.pl/endodoncja_leczenie_kanalowe.html

http://proortodont.pl/pl/uslugi/endodoncja-czyli-leczenie-kanalowe/