Niedorozwój szkliwa
Co to jest hipoplazja szkliwa?
Hipoplazja- niedorozwój szkliwa jest zaburzeniem rozwojowym zębów, w różnych okresach ich tworzenia. Może objawiać się zauważalnymi w jamie ustnej różnej głębokości dołkami i bruzdami na powierzchni zęba lub częściowym, a nawet całkowitym brakiem szkliwa. Choroba ta jak wyżej wspomniano charakteryzuje się niedoborem tkanki szkliwa. Szkliwo chroni zęby będąc dla nich naturalną barierą. Szkliwo ma za zadanie niwelowanie szkodliwych dla zębów czynników takich jak: ścieranie się zębów podczas żucia, działanie bakterii oraz bodźców termicznych. Ścieranie się szkliwa jest następstwem starzenia się organizmu. Niestety niedorozwój szkliwa może dotyczyć także młodych pacjentów. Istnieją różne sposoby wzmocnienia szkliwa. Hipoplazja może być spowodowana różnymi czynnikami, ale zawsze trzeba ją leczyć.
Hipoplazja szkliwa przyczyny
Rzadziej można ją spotkać u dzieci. Zazwyczaj uwidacznia się na zębach stałych. Ryzyko powstania hipoplazji zwiększają takie elementy jak: wady zgryzu, choroby przyzębia oraz wykształcenie zębów o nieprawidłowym kształcie. Oprócz tego hipoplazja może być wynikiem:
-długotrwałej diety ubogiej w witaminy A, D i K, a także fluor, magnez, fosfor oraz wapń.
-chorób wieku dziecięcego (ospa,odra, różyczka)
-chorób przewodu pokarmowego, których efektem jest zmniejszone wchłanianie witamin i mikroelementów
-zaburzeń endokrynologicznych (gruczołów tarczycy, trzustki, grasicy)
Jeśli chodzi o niedorozwój szkliwa u dzieci, to może ono być wynikiem, jak podają australijscy badacze nieprawidłowości występujących w okresie prenatalnym takich jak ekspozycja na ołów, czy przyjmowanie przez matkę tetracykliny.
Hipoplazja szkliwa objawy
Hipoplazję diagnozuje lekarz dentysta. Upośledzenie szkliwa może się objawiać białymi lub brunatnymi plamkami na powierzchni szkliwa, niewielkimi dołkami umieszczonymi na zębach, bruzdami na koronach, czy pofałdowanymi brzegami siecznych zębów. Pełny obraz hipoplazji szkliwa daje badanie mikroskopowe. Wspomniane wyżej badanie pokazuje, że szkliwo u osoby chorej jest znacznie cieńsze niż u osoby, która nie cierpi na upośledzenie szkliwa (u której nie występują objawy hipoplazji). Symptomem towarzyszącym chorobie jest niekiedy zaburzenie w budowie zębiny.
Hipoplazja szkliwa leczenie
Najważniejszym elementem w profilaktyce i leczeniu jest odpowiednia higiena jamy ustnej, należy pamiętać o używaniu szczoteczki do zębów o miękkim włosiu, pasty do zębów zawierającej fluor, nici dentystycznej oraz specjalnych płukanek. Dieta chorego nie powinna zawierać produktów obfitujących w cukier (jest on podstawową pożywką żyjących w jamie ustnej bakterii), należy też wyłączyć z niej kwasy ponieważ rozmiękczają one szkliwo. Według dietetyków polecane przy tym zaburzeniu jest spożywanie pełnoziarnistych kasz, makaronów, pieczywa oraz suplementów pobudzających produkcję śliny.
Leczenie dentystyczne hipoplazji opiera się na kilku procesach. Dentysta może zalecić lakowanie zębów (czyli uszczelnienie bruzd), fluoryzację (pokrywanie powierzchni zębów preparatami zawierającymi w swym składzie fluor o określonym stężeniu). Powinno się także regularnie usuwać kamień nazębny, oraz kontrolować stan swoich zębów, nie dopuszczając do próchnicy. Kiedy pacjent cierpi na wadę zgryzu wprowadza się dodatkowo leczenie ortodontyczne.
źródła zdjęć:
