Tag: neurologia

1. Co to są witaminy z grupy B?

Witaminy B należą do grupy substancji rozpuszczalnych w wodzie, które są odpowiedzialne za różnego typu przemiany metaboliczne. Przemiany te mają znaczenie dla codziennego funkcjonowania organizmu. Niedobory tej witaminy mają wpływ na objawy ogólne (przemęczenie,spadek aktywności, osłabienie) oraz na specyficzne objawy narządowe.

2. Witaminy B działanie

Zespół witamin B to kompleks substancji o różnorodnych funkcjach metabolicznych. Jest złożony z następujących witamin.

– B1 – tiamina- reguluje przemiany białek i węglowodanów, uczestniczy w syntezie ATP oraz neuroprzekaźników,

– B2 – ryboflawina – ma znaczenie przy transporcie tlenu do komórek, normuje płytki krwi, kiedy jej brak nie działają prawidłowo witaminy B3 i B6.

– B3 – niacyna – niezbędna do przemian ATP, działa na stan układu nerwowego i skóry.

– B5 – kwas pantotenowy i aktywna postać, koenzym A wpływa na przemiany, których następstwem jest pozyskiwanie energii z podstawowych związków, jest konieczny do syntezy melatoniny i innych neuroprzekaźników oraz witaminy D.

– B6 – pochodne pirydyny- wpływa na układ odpornościowy, bierze udział w syntezie hemoglobiny i prostaglandyn działających między innymi w układzie krążenia, jest odpowiedzialna za liczne przemiany metaboliczne

– B7 – biotyna uważana za witaminę piękna. Wpływa dobroczynnie na stan skóry paznokci i włosów. Ma znaczenie w regulacji poziomu cukru we krwi oraz procesu krzepnięcia.

– B9 – kwas foliowy – pełni ważną rolę w procesach namnażania komórek, jej niedobór możemy zauważyć w układzie krwiotwórczym, pokarmowym oraz okresie ciąży

– B12 – kobalamina- wraz z kwasem foliowym uczestniczy w syntezie czerwonych krwinek, oddziałuje też znacznie na układ nerwowy

Witaminy z grupy B są odpowiedzialne za wiele przemian metabolicznych, które łączą się z łańcuchem pozyskiwania energii przez komórki ciała. Ich niedobory najczęściej widać w tkankach o największych wymaganiach substancji odżywczych, czyli w układzie nerwowym i tam, gdzie komórki muszą się szybciej namnażać.

3. Witaminy B przyczyny niedoboru

Niedobory witaminy B mogą być traktowane ogólnie (w przypadkach ogólnego niedożywienia) lub może się zdarzyć, że są izolowane, gdy mówimy o wyłącznie jednej lub kilku substancjach z tej grupy. Jeśli chodzi o niedobór izolowany mogą się składać na niego takie czynniki jak: niewłaściwie dobrana dieta lub zwiększone wymaganie konkretnej witaminy. Rzadko występuje niedobór witamin B3 oraz B5 i B6. Witamina B3 może być przez organizm dostarczana w dostatecznej ilości z białek. Witamina B5 i B6 są powszechnie obecne w większości pokarmów i ogólnodostępne w nadmiarze. Pozostałe witaminy docierają do organizmu z pożywieniem.

4. Objawy niedoboru witamin z grupy B

Skutkiem niedoboru witamin z grupy B mogę być takie objawy jak: ogólne osłabienie, apatia i niechęć do działania, spadek siły mięśniowej. Mogą być obecne również niewielkie zaburzenia czucia oraz takie objawy jak: niepokój, nienaturalne pobudzenie nerwowość.

Charakterystycznymi symptomami są:

– zespoły złego wchłaniania i biegunki

– łamliwość włosów i paznokci -ogólne pogorszenie ich stanu

– anemia

– pelagra

Nie należy narażać się na niedobory witaminy B w trakcie ciąży bo jest to niebezpieczne. Skutkuje to zaburzeniami rozwojowymi układu nerwowego albo innymi wadami wrodzonymi.

5. Niedobory witaminy B zapobieganie

Powinno się zadbać o bogatą w witaminy dietę. Preparatów z apteki należy używać jedynie w przypadku ostrych niedoborów.

Dieta bogata w witaminę B powinna zawierać:

– szpinak

– ziarno owsa

– fasolę i inne rośliny strączkowe

– nasiona słonecznika, dyni, lnu

– orzechy

– wątróbkę

– soję i mleko sojowe

– drób, ryby i owoce morza

– jajka i przetwory mleczne

Jeżeli  objawy neurologiczne  nie ustępują  pomimo zastosowania diety, a samopoczucie nie ulega zmianie – należy skonsultować się z lekarzem.

źródła zdjęć:

https://3.allegroimg.com/original/0c42a3/e709f7e449b2841cad3f782da353

https://www.drlinaman.com/wp-content/uploads/2015/09/Think-Before-You-Speak.jpg

https://image.freepik.com/free-photo/tired-old-woman-remove-eyeglasses-massage-eyes-after-read-book_61573-195.jpg

https://surojadek.com/wp-content/uploads/brak-witaminy-B12-mo%C5%BCe-by%C4%87-niebezpieczny-dla-zdrowia.jpg

Co to jest choroba Alzheimera?

Choroba Alzheimera prowadzi do neurodegeneracji, w której występuje stan otępienia. Dotyka najczęściej osób po 65 roku życia. Objawy tej choroby wiążą się z obniżoną sprawnością umysłową, która najczęściej powiązana jest z wiekiem. Innym określeniem tej choroby jest przed starczy zanik mózgu. Następstwem tej choroby jest uszkodzenie w korze mózgowej, co prowadzi do kłopotów z mową, pamięcią czy myśleniem.

Przyczyny

Przyczyny tej choroby są nie do końca poznane istnieją trzy główne hipotezy opisujące przyczynę występowania choroby;

1. Jedną z najstarszych hipotez jest hipoteza cholinergiczna. Na podstawie tej teorii opierają się obecne sposoby farmakoterapii. Hipoteza ta twierdzi, że za przyczyną choroby Alzheimera stoi zmniejszona synteza neuroprzekaźnika acetylocholiny.Ta teoria nie jest bardzo prawdopodobna ponieważ leki mające za zadanie powodować zmiany w niedoborze acetylocholiny nie wykazały współmiernych efektów. Hipoteza ta poddaje do dyskusji również inne czynniki związane z układem cholinergicznym, jak inicjacja wieloskalowej agregacji amyloidu,której następstwem jest uogólnione zapalenie tkanki nerwowej.

2. Hipoteza amyloidowa – hipoteza ta ustanawia, że fundamentalną rolę w patogenezie choroby odgrywają depozyty β-amyloidu. Teorię tę może poprzeć fakt położenia genu APP na chromosomie 21. Zostało to ustalone na podstawie faktu rozwinięcia choroby Alzheimera w okresie pierwszych 40 lat życia u osób, którym zdiagnozowano zespół Downa spowodowanym trisomią chromosomu 21. Jednym z głównych czynników ryzyka genetycznego dla choroby Alzheimera jest specyficzna izoforma apolipoproteiny. Zwiększa ona rozpad β-amyloidu, jednak niektóre jej formy, takie jak APOE4 (izoforma apolipoproteiny), nieefektywnie spełniają to zadanie.

W2009 hipoteza ta doczekała się aktualizacji, wnosiła ona, że bliski krewny białka β-amyloidu, a niekoniecznie ono samo, może stanowić winowajcę. Na mocy tego poglądu, stwierdzono, że opierający się o amyloid mechanizm redukujący połączenia neuronalne w mózgu w fazie szybkiego wzrostu na początku życia osobniczego, może zostać aktywowany przez związane ze starzeniem się procesy w starszym wieku,czego konsekwencją jest zamieranie neuronów,charakterystyczne dla choroby Alzheimera.

3. Hipoteza tau – hipoteza ta głosi, że nieprawidłowości białka tau rozpoczynają chorobowy łańcuch zdarzeń. W tym modelu hiperfosforyzowane nici białka ͳ zaczynają łączyć się ze sobą. W efekcie tworzą splątki neurofibrylarne wewnątrz ciał neuronów. Następstwem tego jest dezintegracja mikrotubuli niszcząca system transportu neuronalnego. Wynikiem tego jest upośledzenie funkcjonowania komunikacji biochemicznej pomiędzy neuronami a później śmierć komórek.

Objawy

Głównymi następstwami choroby Alzheimera są zaburzenia pamięci, czyli zdolności do nabywania nowych lub odtwarzania uprzednio nabytych informacji. W fazie rozwoju choroby występują dodatkowo;

• afazja

• apraksja

• agnozja

• zaburzenia czynności wykonawczych

Wraz z rozwojem choroby, otępienie nasila się do tego stopnia, że chory nie wie kim jest, pojawia się trudność z wypowiadaniem pojedynczych słów. W przypadku niektórych chorych może występować nadmierne pobudzenie i agresja lub skrajnie przeciwne objawy,takie jak apatia i wyczerpanie.U chorych można zaobserwować również drgawki, drżenie rąk, przykurcze mięśni.

Amerykańskie Stowarzyszenie Chorych na Alzheimera zaproponowało listę 10 najczęściej występujących symptomów:

• wycofanie się z pracy kontaktów towarzyskich, hobby

• brak zdolności prawidłowej oceny sytuacji

• gubienie i chowanie rzeczy w dziwnych miejscach, niemożność ich odnalezienia.

• zaburzenia nastroju i zmiana osobowości

• problemy z mówieniem i pisaniem

• zaburzenia wzrokowo- przestrzenne.

• Zaburzenia orientacji w miejscu i w czasie

• trudności w wykonywaniu codziennych czynności w domu,pracy,w trakcie wypoczynku

• zaburzenia planowania i rozwiązywania problemów

• zaburzenia pamięci,które upośledzają codzienne funkcjonowanie

Diagnoza i leczenie

Od zwyczajnych kłopotów z pamięcią chorobę Alzheimera odróżnia szerszy obszar utraty pamięci

osoby niecierpiącej na to zaburzenie nie dotyka całkowity brak kojarzenia faktów. Ustalenie poprawnej diagnozy należy do lekarza po przeprowadzeniu uprzedniej dokładnej rozmowy z pacjentem.

Leki,które stosuje się głównie w tej chorobie mają postać tabletek lub plastrów. ich głównym celem jest hamowanie enzymu, który rozkłada jeden z neuroprzekaźników w mózgu – acetylocholinę. W efekcie jest możliwe zatrzymanie choroby do 3 lat. Pozostałe leki mają za zadanie ochronę komórek nerwowych przed toksycznymi substancjami, które pojawiają się w dużej ilości podczas choroby. Następstwem tego jest spowolnienie objawów choroby.

źródła zdjęć:
http://bioinfo.imdik.pan.pl/wiki/Choroba_Alzheimera_(AD)
http://www.alzheimer.szczecin.pl/
chomikuj.pl