Tag: stomatolog nowa huta

Każdy wie jak ważna jest funkcja wapnia w organizmie człowieka. Jest nie tylko pierwotnym budulcem kości, zębów i paznokci.Oprócz tego, że zapobiega osteoporozie, odpowiada również za prawidłową pracę serca oraz przewodzenie impulsów nerwowych. Wspiera działanie bardzo wielu ważnych enzymów, reguluje krzepliwość krwi, zwiększa przepuszczalność naczyń krwionośnych, a wreszcie – nadzoruje kurczenie i rozkurczanie mięśni i niweluje reakcje alergiczne.

Wapń powinien być codziennie dostarczany do organizmu ludzkiego, bo jest każdego dnia tracony na skutek różnych procesów fizjologicznych.

→  Niedobór wapnia ma poważne konsekwencje

Niedobór wapnia jest nazywany inaczej hipokalcemią i może być spowodowany wieloma bodźcami. Najczęstszym powodem niedoboru wapnia jest dieta uboga w produkty zawierające ten makroelement lub jego niska biodostępność (problemy z przyswajaniem). Jednakże hipokalcemia może się objawiać również w zaburzeniach gospodarki hormonalnej i niewydolności nerek, a także może występować przy niedoborze witaminy D i magnezu.

Kiedy niedobór wapnia nie jest duży jego symptomami mogą być: skurcze mięśni, uczucie drętwienia i mrowienia w rękach i nogach, bóle w stawach i zwolnienie tętna. W skrajnym niedoborze mogą występować krwotoki, zaburzenia snu, stany lękowe, złamania kości, a u dzieci- zaburzenia wzrostu. Niedobór wapnia wywołuje również osteoporozę.

→  Niedobór wapnia a problemy stomatologiczne

Niektórzy sądzą, że ponieważ wapń stanowi ważny budulec zębów oraz kości, to kiedy nam go zaczyna brakować, organizm radzi sobie z tą sytuacją czerpiąc ten pierwiastek nie tylko z tkanki kostnej ale także z uzębienia. Ten pogląd jest popularny wśród kobiet w ciąży, które większą wrażliwość swoich zębów na próchnicę tłumaczą przekonaniem, że dziecko “wyciąga”z ich organizmu wapń i witaminy. Warto jednak nadmienić, że taka opcja jest niemożliwa. O ile możemy dostrzec u kobiet ciężarnych niewielką utratę substancji mineralnych w kościach, to jednak uwapnienie zębów jest niezmienne. “Pobranie” z zębów wapnia jest niemożliwe z uwagi na fakt, że w zębach wapń jest związany pod postacią kryształów hydroksyapatytu.

Tymczasem naukowcy obserwują istnienie silnej zależności między zawartością wapnia w organizmie a chorobami przyzębia. Zdaniem naukowców z wapniem powiązane są tkanki przyzębia ponieważ bierze on udział w regulacji gęstości kości szczęki i wyrostka zębodołowego. Kiedy mamy braki wapnia w organizmie dochodzi do słabszego osadzenia zębów w kości szczęki, a co za tym idzie zwiększa się ryzyko paradontozy.

→  Zalecane dawki

Aby uniknąć niedoboru wapnia powinniśmy pomyśleć o jego codziennym uzupełnianiu. Zalecenia co do jego dziennego spożycia opracował Instytut Żywności i Żywienia. Zapotrzebowanie na ten pierwiastek jest zależne od płci i wieku. U dzieci między 2 a 8 rokiem życia dzienna podaż tego makropierwiastka powinna wynosić 1000 mg, między 9-17 rokiem życia 1600 mg, a między 18 a 30 rokiem życia – 1100 mg na dobę. U dorosłych kobiet wapń dostarczać trzeba w dawce 1200 mg, natomiast w okresie pomenopauzalnym większej bo 1500 mg.

Bogate w wapń jest zarówno mleko, jak i cała gama przetworów mlecznych (kefir, jogurt, maślanka, biały ser, zsiadłe mleko). Wapń możemy spotkać także w innych produktach spożywczych i to w wersji bogatszej od mleka.

Dostępne są także suplementy diety zawierające wapń oraz takie napoje. Powinniśmy więc codziennie dostarczać organizmowi odpowiednią dawkę wapnia, pomoże w tym zbilansowana dieta.

Nawet jeśli nie jesteśmy zwolennikami mleka lub jesteśmy na nie uczuleni to z powodzeniem możemy zastąpić je innymi pokarmami bogatymi w ten pierwiastek.

źródła zdjęć:

https://images.agoramedia.com/everydayhealth/gcms/photogallery_lactose_intolerance_foods_01_full.jpg?width=684 http://bi.gazeta.pl/im/74/7d/e2/z14843252Q,Niektore-zrodla-wapnia-w-pozywieniu-moga-zaskakiwa.jpg

Zęby mleczne stanowią pierwsze pokolenie zębów człowieka. Pierwsze zęby mleczne pojawiają się w okresie od szóstego miesiąca życia (pod koniec) kolejne- do trzydziestego miesiąca życia. Pierwsze kompletne uzębienie to dwadzieścia mleczaków. Są rozmieszczone tak , że dziesięć z nich znajduje się w szczęce a kolejne dziesięć w żuchwie.

W uzębieniu mlecznym nie występują zęby przedtrzonowe. Jeśli chodzi o kształt oraz wykonywaną czynność możemy rozróżnić: siekacze (jest ich 8), kły (w liczbie 4) i trzonowce (w sumie 8). Zazwyczaj dziecko traci zęby mleczne w okresie między szóstym, a trzynastym rokiem życia (w pewnym momencie w jamie ustnej znajdują się zęby mleczne i stałe).

Różnice między zębami mlecznymi a stałymi:

Zęby mleczne choć przypominają kształtem zęby stałe, to jednak się od nich różnią. Mleczaki mają korzenie mniejsze i cieńsze a także bardziej proste. Różnią się cieńszą warstwą szkliwa i zębiny, oprócz tego, posiadają słabiej zmineralizowane szkliwo. Jeśli chodzi o kolor to zęby mleczne posiadają odcień mleczno-biały, a zęby stałe w porównaniu do nich są kremowe.

Zęby mleczne charakteryzują się ruchomością fizjologiczną- są rozchwiane przed wypadnięciem. Niszczenie przegrody kostnej i korzeni zębów mlecznych, powodujące ich wypadanie, rozpoczyna się przed okresem wymiany zębów. Wymiana zębów mlecznych na stałe kończy się, gdy dziecko ma trzynaście lat.

O mleczaki trzeba dbać ponieważ ma to wpływ na późniejszy wygląd zębów stałych. Próchnicę należy leczyć w każdym wieku ponieważ stanowi ona poważny problem.

Wypadanie mleczaków:

Pod każdym zębem mlecznym znajdują się zawiązki zębów stałych. Od spodu zaczynają one naciskać na mleczaki (około 4 roku życia), co wywołuje resorpcję korzeni pierwszych ząbków. Kiedy dziecko jest w wieku 5-6 lat jedynki i dwójki mleczne zaczynają się ruszać i wypadać. Wówczas następuje powiększenie szczęki aby zrobić miejsce dla stałych szóstek. Następnie wymiana zębów jest przerwana aż do 9-10 roku życia, kiedy następuje wymiana pozostałych mleczaków. Proces ten może trwać nawet do 12 roku życia.

Kiedy wyrzynają się zęby mleczne?

Proces ząbkowania jest bolesny. Głównym symptomem świadczącym o wyrzynaniu się pierwszych zębów jest obfite ślinienie się. Występuje rozpulchnienie i zaczerwienienie dziąseł. Dziąsła swędzą, dlatego dziecko wkłada tak często rączki lub zabawki do buzi. U maluszka może pojawić się temperatura, dziecko może być płaczliwe i rozdrażnione. Ząbkującemu dziecku można pomóc smarując swędzące dziąsła specjalnym żelem na ząbkowanie. Ulżyć dziecku można też masując dziąsła za pomocą silikonowych nakładek na palec, przemywając dziąsła naparem z rumianku lub dając mu do gryzienia schłodzone w lodówce gryzaczki.

5. W jakiej kolejności wyrzynają się zęby mleczne?

–dolne jedynki (siekacze środkowe) – wyrzynają się między 6. a 11. miesiącem życia dziecka

-górne jedynki (siekacze środkowe) – wyrastają pomiędzy 6. a 12. miesiącem

-górne dwójki (siekacze boczne) – pojawiają się między 6. a 16. miesiącem życia

-dolne dwójki (siekacze boczne)- wyrastają między 7. a 18. miesiącem

-czwórki (zęby trzonowe pierwsze) – pojawiają się między 10. a 19. miesiącem życia

-trójki (kły) – wyrastają między 15 a 24 miesiącem

-piątki (zęby trzonowe drugie) -wyrzynają się między 21. a 31. miesiącem życia

Kolejność wyżynania się jest ustalona, ale czasami można zaobserwować u dziecka najpierw wyrastające jedynki, potem trójki, a dopiero potem dwójki. Nie jest to problemem, ponieważ czas wyżynania się zębów jest uwarunkowany genetycznie. Proces wyrzynania się zębów mlecznych jest zakończony, gdy dziecko ma razem 20 ząbków- 10 na górze i 10 na dole.

6. Zęby mleczne, kiedy trzeba je leczyć?

W profilaktyce leczenia zębów mlecznych powinno się zapobiegać próchnicy. Warto zadbać o odpowiednią dietę, nie dopuścić by dziecko jadło zbyt dużo słodyczy i pilnować by dbało o higienę jamy ustnej. Ważne żeby dziecko było pod stałą kontrolą lekarza. Gdy u dziecka pojawi się próchnica należy ją leczyć ponieważ jej konsekwencją może być choroba zębów stałych. Zębów mlecznych z próchnicą nie należy także usuwać bo może to grozić wadą zgryzu.

W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego w ramach specjalizacji stomatologia przyjmują następujący lekarze: lek.med. Bożena Kuśpiel-Mitka, Tomasz Martel oraz Krzysztof Raczyński. W celu zarejestrowania się do tych lekarzy lub innych specjalistów przyjmujących w naszej przychodni proszę skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

Źródła zdjęć:

Implanty zębowe mają na celu uzupełnienie ubytków w naturalnym uzębieniu pacjenta. Warunkami, które muszą spełnić dobre implanty są: funkcjonalność, wytrzymałość, dobre implanty nie powinny też wyróżniać się swym kolorem na tle naturalnych zębów. Zabieg zakładania implantów powinien być wykonany profesjonalnie przez stomatologa specjalistę z odpowiednim doświadczeniem i kwalifikacjami. Implant czyli sztuczny korzeń jest wszczepem wykonanym z tytanu. Jest on wielkości naturalnego korzenia. To implant jest podstawą do wprowadzenia sztucznego zęba czyli korony.

Implanty zębowe zakładanie (3 etapy):

• wszczepienie implantu

• wkręcenie śruby gojącej

• zamocowaniu sztucznego zęba
  

Zakładanie implantu etap I

Etap pierwszy służy wywierceniu w kości (konkretnie w wyrostku zębodołowym) otworu. Zabieg ten ma na celu wkręcenie implantu. Przed wszczepieniem implantu należy zrobić zdjęcie pantomograficzne. Zdjęcie to daje wgląd w ilość tkanki kostnej w dziąśle można wówczas ustalić czy ilość ta jest wystarczająca aby wprowadzić implant.

Jeżeli kość uległa zanikowi (co jest wynikiem utraty zęba i korzenia) pacjenta można poddać sterowanej regeneracji kości (augmentacji kości). Zabieg ten polega na wykonaniu wymaganej ilości tkanki kostnej pod przyszłe implanty stomatologiczne. Zabieg wszczepu jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym lub w narkozie. Czas wszczepiania implantu wynosi od 30 minut do 2 godzin. Zabieg ten jest bezbolesny. Lekarz musi upewnić się, że pozycja implantu jest sztywna i dopiero wówczas zszyć ranę.

Po wykonaniu zabiegu implant jest widoczny w jamie ustnej. W czasie gojenia się rany występuje bezpośrednie zrośnięcie się sztucznego korzenia z kością czyli osteointegracja. Osteointegracja trwa około 6 miesięcy (dla implantów w szczęce) i około 3 miesięcy (dla implantów w żuchwie). W przebiegu osteointegracji na powierzchni implantu tlen zawarty w komórkach tkanki kostnej tworzy na powierzchni implantu warstwę dwutlenku tytanu. Następstwem tego jest wytworzenie się na powłoce nowej tkanki kostnej, która jest właściwym utrwaleniem implantu. Skutkiem tego procesu jest to, że organizm nie wyczuwa wszczepionego implantu jako ciała obcego lecz jako łączną część dziąsła.

Zakładanie implantu etap II

W drugim etapie następuje odsłonięcie implantu i wkręcenie śruby gojącej. Po unormowaniu się implantu i połączeniu z kością następuje jego odsłonięcie. Dalszy ciąg polega na nacięciu błony śluzowej leżącej nad wszczepem i wkręceniu w implant tzw. śruby gojącej. Zabieg ten ma na celu przyśpieszenie procesu gojenia się błony śluzowej w bezpośrednim otoczeniu implantu oraz wyprofilowanie kształtu dziąsła pod przyszłą koronę protetyczną. Po upływie 14 dni można uzupełnić zabieg protetycznie.

Zakładanie implantu etap III

W etapie trzecim pobiera się wyciski i wstawia sztuczny ząb. Na pierwszej wizycie lekarskiej lekarz ustala z pacjentem kolor korony i pobiera wyciski protetyczne. Pobranie wycisku jest podstawą do przeprowadzenia badań w laboratorium, dzięki którym wykonuje się dwa elementy. Gdy powstaną te elementy lekarz kończy ostatni etap zakładania implantów. Elementami tymi są:

• łącznik, czyli filar protetyczny, na którym mocowana jest korona

• korona protetyczna na której mocowany jest sztuczny ząb

Ostatnim działaniem lekarza jest przykręcenie łącznika do implantu. Kiedy połączenie łącznika z implantem jest stabilne stomatolog mocuje koronę protetyczną.

Implanty zębowe związane są ze szczególną higieną jamy ustnej i częstymi konsultacjami z lekarzem.

Źródła zdjęć:

https://www.tourmedica.pl/informacje/implanty-stomatologiczne-jednofazowe-czym-sa-i-jakie-maja-zastosowanie/

https://www.mediraty.pl/stomatologia/przecietne-koszty-procedur/implanty-zebow/

Budowa zęba może być podzielona na anatomiczną i histologiczną. W pierwszym przypadku ząb jest zbudowany z trzech części: korzenia, korony, szyjki. W drugim przypadku ząb zbudowany jest z czterech rodzajów tkanek.

Budowa zęba:

Korzeń – część zęba umiejscowiona w kościach szczęk. Stanowi on ok 2/3 zęba i utrzymuje go w stabilnym położeniu.

Korona – jest to jedyna widoczna, górna część zęba. W zależności od kształtu korony ząb pełni odpowiednie funkcje. Na przykład zęby przednie mają kształt dłuta i są ostre. Natomiast zęby trzonowe są zakończone płaskimi powierzchniami służącymi do rozdrabniania pokarmu.

Szyjka – to charakterystyczne przewężenie, które znajduje się na granicy z dziąsłem, pomiędzy korzeniem a koroną.

Brzeg dziąsła – miejsce, w którym ząb styka się z dziąsłem. Przy braku odpowiedniej higieny (złe szczotkowania) na brzegu dziąsła powstaje płytka nazębna oraz kamień nazębny. Prowadzi to do stanów zapalnych i chorób dziąseł.

Szkliwo – najbardziej zewnętrzna warstwa zęba. Szkliwo jest najtwardszą i najbardziej zmineralizowaną tkanką ludzkiego organizmu. Niestety w przypadku braku dbania o zęby może ulec zniszczeniu.

Cement – jest najbardziej zewnętrzną warstwą w korzeniu i wspomaga jego mocowanie w zębodole.

Zębina – podstawowy budulec zęba. Jest to ta część zęba, która znajduje się pod szkliwem.

Miazga – tkanka miękka znajdująca się wewnątrz wszystkich zębów. Jest zbudowana z nerwów oraz naczyń krwionośnych. Dotarcie próchnicy do miazgi zazwyczaj objawia się bólem.

W jamie ustnej dorosłego człowieka prawidłowo znajduje się od 28 do 32 zębów.

Każdy ząb pełni określoną funkcję. Zęby dzielimy na:

• Siekacze : ostre zęby przednie w kształcie dłuta (4 na górze i 4 na dole), służące do przegryzania pokarmu.

• Kły : mają stożkowaty (lub guzkowaty) kształt i służą do rozrywania pokarmu.

• Zęby przedtrzonowe : mają dwa zaostrzone guzki na powierzchni żującej i czasami są nazywane zębami dwuguzkowymi. Przedtrzonowce służą do rozgniatania i rozrywania pokarmu.

• Zęby trzonowe : posiadają wiele guzków na powierzchni żującej i służą do rozdrabniania pokarmu

W uzębieniu mlecznym nie ma grupy zębów przedtrzonowych i nigdy nie występują trzecie zęby trzonowe, więc w sumie jest 20 zębów. W każdym łuku zębowym znajdują się 4 siekacze, dwa kły i 4 zęby trzonowe.

Źródła zdjęć:

https://www.dental-design.com.pl/warto-wiedziec/budowa-zeba-co-warto-wiedziec/

http://www.dentine.pl/jama-ustna-i-zby-58