Miesiąc: luty 2018

Leczenie kanałowe zęba – to metoda leczenia nieodwracalnych zapaleń miazgi. Jest to jeden z najczęściej wykonywanych zabiegów z zakresu stomatologii. Polega na usunięciu zmienionej chorobowo miazgi z komory i kanałów zęba, zdezynfekowaniu ich i wypełnieniu odpowiednim materiałem.

Infekcja miazgi, spowodowana może być np. zaawansowaną próchnicą lub urazem mechanicznym zęba. Leczenie kanałowe może być pierwotne i wtórne.

Jeśli leczenie kanałowe zęba jest przeprowadzane po raz pierwszy, mamy do czynienia z leczeniem pierwotnym. Jeżeli ząb musi zostać leczony kanałowo po raz drugi, mówi się o leczeniu wtórnym. Wskazaniem do powtórnego leczenia kanałowego jest m.in. nieprawidłowo wykonane leczenie pierwotne, nieszczelne wypełnienie kanałów zębów, pozostałe w korzeniach fragmenty narzędzi stomatologicznych.

Wskazania do przeprowadzenia leczenia kanałowego:

Przede wszystkim leczenie takie jest konieczne, gdy miazga zębowa znajduje się w stanie zaawansowanego i nieodwracalnego zapalenia. Do takiej sytuacji dochodzi gdy zmiana próchnicza nie zostało odpowiednio wcześnie wyleczona i wnika w coraz głębsze warstwy zęba. Najpierw atakowana jest zębina, a z czasem miazga. Rozmnażające się bakterie wywołują stan zapalny tej części zęba. Charakterystyczne objawy w przypadku bólu spowodowanego zapaleniem miazgi to:

– ból  nasilający się wieczorem lub w nocy

– wrażliwość na zimno lub ciepło

– ostry ból przy nagryzaniu lub nawet dotyku

Leczenie kanałowe przeprowadza się również u pacjentów z martwicą miazgi – do niej dochodzi najczęściej z powodu urazu mechanicznego zęba.  A także u osób u których podejmowano nieudane próby leczenia kanałowego. Charakterystyczne cechy martwicy to:

– widoczna na zdjęciu RTG zmiana okołowierzchołkowa

– brak ostrego bólu

– przebarwienie pozornie zdrowego zęba

– występowanie przetoki dziąsłowej

Etapy leczenia kanałowego:

1.Przeprowadzenie z pacjentem wywiadu , na podstawie którego podejmuje się decyzje o leczeniu kanałowym. W niektórych przypadkach wykonanie zdjęcia RTG

2.Zastosowanie w razie konieczności znieczulenia (gdy miazga zębowa jest już w stanie zapalnym, ale nie obumarła)

3.Usunięcie chorej tkanki zęba, otrzymując tym samym dostęp do komory (jeśli infekcja miazgi jest efektem próchnicy)

4.Zatrucie tkanki w przypadku, gdy miazga jeszcze nie obumarła (wówczas kolejny etap leczenia następuje po 7-14 dniach)

5.Usunięcie miazgi z kanałów zęba (przy pomocy niewielkich pilników, przypominających kształtem igły). Kanały są potem odkażone i poszerzone

6.Wypełnienie kanałów specjalną substancją, która z biegiem czasu ulega stwardnieniu

7.Zaopatrzenie zęba podkładem, czyli warstwą oddzielającą kanały od plomby, a następnie wykonanie wypełnienia (tzw plomby)

W leczeniu kanałowym coraz częściej stosuje się mikroskop. Pozwala on “zajrzeć” do wnętrza kanałów korzeniowych, ocenić ich długość i kształt, zlokalizować ewentualne przeszkody lub uszkodzenia ściany korzenia. Jest on niezbędny do wykonywania zabiegów wymagających dużej precyzji.

Źródła zdjęć:

http://www.stomatologiasorriso.pl/endodoncja_leczenie_kanalowe.html

http://proortodont.pl/pl/uslugi/endodoncja-czyli-leczenie-kanalowe/

Witamy,
z przyjemnością, chcielibyśmy ogłosić, że do naszego zespołu dołączył nowy lekarz dentysta Tomasz Martel. Będzie on przyjmował w poniedziałki od godziny 16 w naszej placówce przy ul. Okulickiego.
Pierwsze wizyty u p. Tomasza planowane są na 5 marca br. Można się na nie rejestrować zarówno w sposób standardowy jak i przez naszą e-rejestrację dostępną pod adresem:

https://bjmedical.pl/rejestracja/

Witamy,
miło nam poinformować, że uruchomiliśmy dla państwa możliwość rejestrowania się internetowego, za pomocą specjalnej aplikacji.
Dostępna jest ona pod adresem:

https://bjmedical.pl/rejestracja/

Jest to dodatkowa możliwość zarejestrowania się na dogodny termin.
Oczywiście nadal istnieje możliwość rejestrowania się w tradycyjny sposób, w postaci telefonicznej lub w przychodni.

Zachęcamy do rejestracji w ten sposób.

Witamy,

miło nam poinformować o kolejnych artykułach na naszych blogu.

Zapraszamy do zapoznania się z ich treścią.

Udar mózgu

https://bjmedical.pl/udar-mozgu/

Torbiele nerek

https://bjmedical.pl/torbiele-nerek/

Aparat ortodontyczny ruchomy i stały

https://bjmedical.pl/aparat-ortodontyczny-ruchomy-staly/

Choroba wieńcowa

https://bjmedical.pl/choroba-wiencowa/

Niepłodność

https://bjmedical.pl/nieplodnosc/

Niepłodność jest to stan, który występuje wówczas, gdy osoba cierpiąca w wyniku niepłodności nie może zajść w ciążę, i kiedy dzieje się to mimo rocznego współżycia seksualnego z występowaniem 3-4 stosunków tygodniowo, podczas których nie stosuje się środków antykoncepcyjnych. Niepłodność dotyczy zarówno mężczyzn jak i kobiet.

Jakie są przyczyny niepłodności?

Częstą przyczyną niepłodności u kobiet może być endometrioza, czyli schorzenie, w którym obecność ognisk endometriozy wywołuje ciągły stan zapalny. Następstwem endometriozy jest utworzenie się wrogiego środowiska. Stan ten niekorzystnie wpływa na gatunek komórki jajowej i gospodarkę hormonalną a także prowadzi do zmniejszenia transportu komórki jajowej i plemników.

Jajowody mogą być mechanicznie uciskane przez zrosty, co prowadzi do ich niedrożności. Endometriozę diagnozuje się u 50-80% kobiet cierpiących na niepłodność. Problemy z niepłodnością u kobiet mogą mieć również podłoże hormonalne. Do problemów hormonalnych wywołujących niepłodność u kobiet należą: zespół policystycznych jajników, zaburzenia owulacji, a nawet niedoczynność tarczycy. Schorzenia tego typu mają wpływ na gospodarkę hormonalną w organizmie kobiety i mogą prowadzić do niepłodności.

Do przyczyn niepłodności u mężczyzn należeć mogą między innymi: silny stres, palenie tytoniu, otyłość, alkohol, zła dieta oraz przyjmowanie niektórych leków. Mężczyźni mający problem z płodnością powinni pamiętać o prawidłowej diecie, zaleca się by była bogata w selen i cynk, gdyż pierwiastki te są potrzebne organizmowi do prawidłowej produkcji plemników. Niepłodność u mężczyzn może być także następstwem chorób przenoszonych drogą płciową. Występowanie bakterii przyczyniających się do chorób wenerycznych, powoduje przyczepianie się ich do powierzchni plemników, co zmniejsza ruchliwość plemników. Może dojść do zakażenia najądrzy, co powoduje zbliznowacenia i ich uszkodzenia. Następnym zagrożeniem jest wystąpienie u mężczyzn choroby dziecięcej- świnki w okresie dojrzewania, może to prowadzić do zniszczenia jąder. Szacuje się, że u około 10% mężczyzn skarżących się na niepłodność występują zaburzenia autoimmunologiczne.

Diagnostyka niepłodności:

Nie ma sensu rozpoczynać diagnostyki niepłodności, przy braku regularnego współżycia czy niedawnym stosowaniu antykoncepcji hormonalnej. Czasem wystarczy trochę cierpliwości i podstawowa wizyta u ginekologa (z badaniem ginekologicznym, USG narządu rodnego, szczególnie jajników). Jeśli jednak, po roku, nadal będą występować problemy z zajściem w ciążę warto rozszerzyć diagnostykę i wykonać badania dodatkowe. Badania istotne w diagnostyce niepłodności:
Histeroskopia, laparoskopia,badania hormonalne, monitorowanie cyklu i owulacji, badanie nasienia

Leczenie niepłodności:

• leczenie farmakologiczne
• leczenie chirurgiczne
• techniki rozrodu wspomaganego medycznie (ART), które można podzielić na:

1.inseminacje domaciczne – polegają na podaniu sondą do jamy macicy zawiesiny plemników (IUI)

2.standardowe zapłodnienie pozaustrojowe i umieszczenie zarodków w macicy (IVF-ET)

3.wstrzykiwanie plemników do wnętrza komórki jajowej – tę metodę leczenia niepłodności stosuje się, gdy występują defekty nasienia i gdy wcześniejsze próby leczenia za pomocą ART zakończyły się niepowodzeniem (ICSI)

Źródła zdjęć:

http://slideplayer.pl/slide/432440/

http://sensimedfamily.co.uk/uslugi/diagnostyka-i-leczenie-nieplodnosci/

http://invitrogmw.pl/nieplodnosc-2/pracownia-andrologiczna/inseminacja-domaciczna-iui/

1. Co to jest choroba wieńcowa?

Choroba wieńcowa jest nazywana inaczej chorobą niedokrwienną serca. Schorzenie to powstaje wówczas, gdy dochodzi do zaburzenia w harmonii między dostarczaniem tlenu, a jego zapotrzebowaniem wymaganym przez serce. Tlen jest czynnikiem koniecznym do prawidłowego funkcjonowania serca. Energia jest konieczna do ciągłej pracy komórek mięśnia sercowego. Energię tę uzyskują dzięki procesowi utleniania kwasów tłuszczowych oraz glukozy.

2. Przyczyny choroby wieńcowej

Bodźce, które doprowadzają do choroby niedokrwiennej można podzielić na czynniki pierwotne i czynniki wtórne. Przyczyny pierwotne, to te, które doprowadzają do zaburzeń w tętnicach wieńcowych, co skutkuje nieprawidłowym przepływem krwi i ograniczoną dostawą tlenu do komórek mięśnia sercowego. Przyczyny wtórne, to te, w których przypadku nie dochodzi do zmian organicznych w naczyniach wieńcowych.

Przyczyny pierwotnej choroby wieńcowej:

• W niemal 98% za chorobę wieńcową odpowiedzialna jest miażdżyca tętnic wieńcowych. Miażdżyca polega na powstawaniu w naczyniach krwionośnych blaszek składających się z lipidów(cholesterol) oraz komórek stanu zapalnego. Narastanie blaszek skutkuje zwężaniem się światła naczynia, czego rezultatem może być jego zamknięcie. Pęknięcie blaszki naczyniowej jest często wynikiem nagłego zamknięcia naczynia

• Zwężenie tętnic wieńcowych może przyczyniać się do choroby niedokrwiennej serca

• Wrodzone nieprawidłowości tętnic wieńcowych

• Zatory tętnic wieńcowych

• Urazy, które powodują zwężenie tętnic wieńcowych od zewnątrz

3. Objawy

Wraz z zwiększoną aktywnością fizyczną, w stresie a także przy narażeniu na zimno i po obfitym posiłku możemy obserwować takie objawy jak:

• ból w klatce piersiowej- jest to ból występujący za mostkiem promieniujący do żuchwy,lewej kończyny górnej lub do pleców

• osłabienie lub zawroty głowy

• uczucie kołatania serca

• ucisk za mostkiem

• przyspieszone bicie serca

• płytki oddech

• pocenie się

• mdłości

• w szczególnych przypadkach nagła śmierć sercowa

4. Leczenie

Po zdiagnozowaniu choroby wieńcowej należy regularnie zażywać leki. Ważna jest zmiana przyzwyczajeń to znaczy stosowanie zdrowej diety, zwiększenie wysiłku fizycznego, odrzucenie palenia tytoniu, ograniczenie spożycia alkoholu. Powinno się także dążyć do zachowania niskiego poziomu cholesterolu frakcji LDL i poddawać regularnej kontroli ciśnienia krwi i poziomu cukru we krwi. W niektórych przypadkach trzeba zastosować leczenie inwazyjne. Polega ono na wprowadzeniu specjalnego balonika poszerzającego światło tętnicy wieńcowej z stentu. W leczeniu farmakologicznym przyjmuje się leki z rodzaju:

• kwasu acetylosalicylowego

• beta-blokerów

• inhibitorów konwertazy angiotensyny II (ramipryl, peridopyl)

• leków metabolicznych (trimetazydyna)

• klopidogrelu (po zawale serca lub wszczepieniu stentu)

• leków obniżających stężenie lipidów we krwi (np. atorwastatyna)                          

Źródła zdjęć:

https://zdrowie.tvn.pl/a/choroba-niedokrwienna-serca-choroba-wiencowa-objawy-leczenie-i-przyczyny

http://www.e-menopauza.com/choroby/choroba-wiencowa.html