Tag: dermatologia bieńczyce

Co to jest liszaj płaski…

Liszaj płaski to choroba skóry, która nie zalicza się do zmian nowotworowych. Etiologia choroby jest nie do końca poznana. Do symptomów liszaja płaskiego należą między innymi: czerwone plamy oraz grudki na nadgarstkach, w dolnej części pleców i na kostkach, łuszczenie się i swędzenie skóry.

W terapii podaje się leki przeciwhistaminowe i kortykosteroidy obecne w maściach na liszaj. Natomiast w leczeniu domowym stosuje się zimne okłady oraz wskazana jest zmiana diety (w przypadku zmian w ustach).

Liszaj płaski – rodzaje

Liszaj płaski czerwony- przewlekła i postępująca choroba skóry, nie jest zmianą nowotworową. Oznaki rozwijającego się liszaja mogą pojawić się w różnych miejscach- w wybranej okolicy lub w wielu obszarach ciała.

Klasycznym objawem jest pojawienie się purpurowych i czerwonych grudek na skórze, przy występowaniu silnego świądu. Choroba jest widoczna zarówno na powierzchni skóry, jak i jamie ustnej (liszaj płaski w jamie ustnej). Może być powodem zmiany wyglądu paznokci u rąk i stóp.

Choroba najczęściej występuje pomiędzy 30. a 50. rokiem życia.

Rodzaje liszaja płaskiego na skórze to:

– liszaj płaski

– liszaj płaski mieszkowy

– liszaj płaski barwnikowy

– pęcherzowy liszaj płaski brodawkujący

– typ przejściowy pomiędzy liszajem rumieniowatym, a płaskim

Liszaj płaski – przyczyny

Przyczyny liszaja płaskiego są nie do końca poznane.

Jedna z teorii głosi, że jest to choroba autoimmunologiczna. Oznacza to, że jej rozwój jest uzależniony od nieprawidłowej reakcji układu odporności organizmu, który wytwarza specyficzne przeciwciała. Jedynie dalsze badania mogą dać pewność, że liszaj płaski to choroba autoimmunologiczna.

Liszaj płaski nie jest chorobą uwarunkowaną genetycznie, jedynie rzadki jego rodzaj może być dziedziczny.

Niektóre leki mogą powodować wysypkę, która jest podobna do liszaja płaskiego. Są to leki stosowane w terapii wysokiego ciśnienia krwi i chorób serca.

Niektórzy naukowcy twierdzą, że istnieje powiązanie pomiędzy liszajem płaskim a występowaniem infekcji wirusem zapalenia wątroby typu C. Dużo osób, które chorują na zapalenie wątroby typu C, cierpi również na liszaj płaski. W wypadku ryzyka pojawienia się liszaja na skórze, może okazać się konieczne poddanie się badaniom w kierunku wykrycia WZW typu C.

 Liszaj płaski – objawy

Objawy liszaja płaskiego są uwarunkowane miejscem wystąpienia na ciele. Może dojść do pojawienia się typowych zmian na: skórze, skórze głowy, błonie śluzowej jamy ustnej, narządach płciowych. Najbardziej problematyczne jest pojawienie się liszaja na twarzy ze względu na nieestetyczny wygląd.

Liszaj płaski powoduje powstawanie czerwono- purpurowych grudek o błyszczącej powierzchni. Czasami zmiany te są poprzecinane niewielkimi białymi liniami nazywanymi profesjonalnie prążkami Wickhama.

U większości osób na skórze występują charakterystyczne zmiany w formie grudek. Czasami ich liczba jest znaczna i pojawiają się one na różnych częściach ciała najczęściej na nadgarstkach, w dolnej części pleców i na kostkach, jednak niekiedy zmiany te mogą pojawiać się w innych miejscach na przykład na narządach płciowych.

Miejsca zajęte chorobą na nogach są zazwyczaj ciemniejsze. Po zaniku starszych zmian mogą pojawić się nowe.

U osób zmagających się z liszajem płaskim na mogą pojawić się następujące zmiany na skórze:

– swędzenie skóry- zdarza się, że grudki i chropowata skóra wywołują swędzenie

– grube, chropowate i łuszczące się pola na skórze- jeżeli stare grudki pokrywają się z nowo powstałymi istnieje niebezpieczeństwo powstawania zmian o większych rozmiarach- chropowatych, grubych. Często dochodzi do ich złuszczenia. Zmiany te postępują z czasem i najczęściej są spotykane na goleniach i wokół kostek.

– pęcherze- pęcherze i bąble na skórze uwidaczniają się niezwykle rzadko

– ból- występuje w przypadku, gdy zmiany pojawiają się na narządach płciowych. Skóra przybiera jaskrawoczerwony kolor. Przy otwartych ranach uprawianie stosunków seksualnych jest bolesne lub wręcz niemożliwe.

Zdarza się (bardzo rzadko), że choroba może rozwijać się na skórze głowy. Symptomami liszaja płaskiego na głowie są: zaczerwienienie i podrażnienie, niewielkie grudki, cienkie włosy lub miejsca pozbawione włosów oraz blizny, które pojawiają się powoli.

Jeśli chodzi o jamę ustną to liszaj najczęściej występuje na wewnętrznej stronie policzków. Liszaj płaski w obrębie jamy ustnej może również pojawić się na języku, wargach i dziąsłach. Objawami łączącymi się z liszajem płaskim w jamie ustnej mogą być niewielkie białe kropki i pręgi, opuchlizna i zaczerwienienie, łuszczenie się błony śluzowej na dziąsłach oraz bolesne owrzodzenia, które mogą powodować uczucie palenia.

Liszaj płaski zazwyczaj występuje tylko na kilku paznokciach. Jedynie w niekórych przypadkach zdarza się, że choroba zajmuje wszystkie paznokcie na dłoniach i na stopach. Do objawów liszaja płaskiego na paznokciach należą: zgrubienia lub rowki, pękanie paznokci, a także ich utrata (czasowa bądź na stałe).

Liszaj płaski – rozpoznanie i leczenie

Aby upewnić się, że schorzenie, które dolega pacjentowi to liszaj płaski należy, po konsultacji z dermatologiem pobrać wycinek do zbadania pod mikroskopem. Taki zabieg nazywany jest biopsją.

Niekiedy trzeba wykonać badanie krwi, aby wyeliminować inne choroby. Czasami liszaj płaski jamy ustnej jest wykrywany podczas wizyty u stomatologa.

Nie ma żadnego sprawdzonego leku na liszaj płaski. Jednak, kiedy jego objawy są wyjątkowo uporczywe, ulgę pacjentowi może przynieść stosowanie takich leków jak:

– kortykosteroidy do stosowania miejscowego takie jak: kremy lub maści, których zadaniem jest złagodzenie opuchlizny i zaczerwienienia

– leki przciwhistaminowe- redukują swędzenie

– terapia PUVA- polega na rozjaśnianiu skóry z wykorzystaniem światła

– kortykosteroidy w postaci doustnej lub iniekcji – są skuteczne w przypadku liszaja płaskiego utrzymującego się przez dłuższy czas lub w razie potrzeby, gdy na skórze pacjenta występuje wiele grudek lub bolesnych owrzodzeń

– maść na liszaj- zawierająca takrolimus lub krem zawierający pimekrolimus- wdrażane do leczenia innych problemów skórnych jak wypryski

– kwas retinowy- który ma właściwości rozjaśniające skórę, stosuje się go na skórę lub przyjmuje w postaci tebletek.

Zmiany, które powstają w jamie ustnej, a są związane z liszajem płaskim, nie wywołują dolegliwości bólowych, więc leczenie nie jest konieczne. Można je zacząć, gdy liszaj płaski wywołuje ból skóry, zaczerwienienie, pęcherze, uczucie palenia, otwarte rany lub owrzodzenia.

Liszaj płaski – domowe sposoby leczenia

Można owinąć opatrunkiem obszary w obrębie, których pojawiły się zmiany grudkowe na skórze w celu złagodzenia uczucia swędzenia i zredukowania chęci drapania chorych miejsc. Podrażnienie skóry może wywołać nagłą intensyfikację choroby. Oprócz tego poleca się stosowanie zimnego okładu, lub specjalną kąpiel w owsiance przynoszącą ulgę w dolegliwościach.

W przypadku liszaja w jamie ustnej wzrasta niebezpieczeństwo zachorowania na raka jamy ustnej. Aby zmniejszyć niebezpieczeństwo wystąpienia nowotworu trzeba rzucić palenie i ograniczyć spożywanie alkoholu oraz szczotkować zęby dwa razy dziennie i stosować płukankę, a także nić dentystyczną. Ponadto według dentystów powinno się wykonywać regularne badanie jamy ustnej co 6-12 miesięcy.

Jeśli chodzi o dietę w domowym leczeniu liszaja płaskiego, należy wykreślić z niej ostre potrawy, owoce cytrusowe i soki (na przykład pomarańczowy lub grejfrutowy), pomidory i potrawy na bazie pomidorów (różnego rodzaju sosy i ketchup), chipsy i inne solone przekąski, a także napoje zawierające kofeinę (kawa, herbata, cola).

źródła zdjęć: http://beautysummary.com/wp-content/uploads/2017/2/krasnyj-ploskij-lishaj-u-ljudej_2.jpg

https://pcme.pl//img/large/4759759dc02195d.jpg

Łupież jest jedną z najczęstszych chorób skórnych głowy.

Objawia się złuszczaniem zrogowaciałej warstwy naskórka w formie drobnych płatków. Towarzyszy temu w mniejszym bądź większym stopniu łojotok.

Nie jest trudno zaobserwować takie objawy. Skóra głowy zaczyna swędzieć, a na włosach (czasem ramionach) pojawiają się małe, białe kawałki suchej skóry.

Choroba ta polega na zaburzeniach procesów regeneracyjnych naskórka, który u osób z łupieżem złuszcza się o wiele szybciej. Problem łupieżu to nie tylko defekt kosmetyczny, ale także problem zdrowotny (ma charakter nawracający i przewlekły).

Należy nadmienić że czasami na skórze głowy niemowlaka może pojawić się żółta lub brązowa, łuszcząca się skóra, przypominająca łupież. Jest to tzw. ciemieniucha.

Przyczyny występowania łupieżu:

• przesuszona skóra głowy – najczęstsza z przyczyn pojawienia się łupieżu. Problem ten nasila się w zimie gdyż w ogrzewanych pomieszczeniach powietrze wysusza się

• zaburzenia gospodarki hormonalnej

• łojotokowe zapalenie skóry

• łuszczyca

• zbyt rzadkie mycie włosów

• egzema

• narażenie skóry głowy i włosów na działanie czynników atmosferycznych (intensywne słońce, zbyt niskie temperatury)

• nieodpowiednie kosmetyki do pielęgnacji włosów

• zła dieta

• osłabienie organizmu

• zakażenie skóry głowy drożdżakami

Jak radzić sobie z łupieżem?

Przede wszystkim należy pomyśleć profilaktycznie o odpowiednich kosmetykach do pielęgnacji włosów i skóry głowy. Dobrze dobrane są w stanie uchronić przed pojawieniem się łupieżu.

Jeżeli problem jednak powstanie najważniejsze jest najpierw zdefiniować z jakim rodzajem łupieżu mamy do czynienia.

Występują następujące rodzaje łupieżu:

Łupież zwykły (suchy), tłusty, pstry.

Łupież zwykły jest najbardziej pospolitą odmianą łupieżu, przebiega bez zmian zapalnych i nie uszkadza włosów. Często może przekształcić się w łupież tłusty.

Ten rodzaj łupieżu łatwo zauważyć ponieważ dosłownie “sypie się” z głowy.

Leczenie tego rodzaju przypadłości :

– stosowanie szamponu przeciwłupieżowego oraz leczniczego przeciwgrzybicznego,

– dokładne spłukiwanie włosów i skóry głowy,

– domowe maseczki i kompresy na skórę głowy np z oliwy z oliwek,

– okłady z cytryny (cytrynę w postaci plasterków wcieramy w umytą skórę głowy, a następnie myjemy ją ponownie),

– maseczka z jogurtu naturalnego.

Łupież tłusty może być następstwem łupieżu suchego. Występuje w przypadku włosów skłonnych do nadmiernego przetłuszczania się. Często towarzyszy mu świąd i zmiany zapalne. Charakteryzuje się mocno przylegającymi do skóry żółtawymi płatkami, które z czasem odrywają się i opadają na ubranie.

Leczenie tego rodzaju łupieżu:

Skutecznym sposobem na łupież tłusty jest stosowanie specjalistycznego szamponu przeciwłupieżowego. Bardzo ważna jest również dieta (bogata w witaminy i minerały).

Łupież pstry jest to powierzchniowe grzybicze zakażenie skóry. Pomimo tego, iż łupież jest chorobą skóry głowy ten rodzaj łupieżu dotyczy również innych części ciała. Charakterystycznym objawem są żółto-brunatne lub jasnoróżowe plamy na skórze. Początkowo mają wielkość ok. 3–4 mm. Z czasem łączą się i zajmują duże powierzchnie na skórze. Najczęściej występują na ramionach, karku, szyi, klatce piersiowej, oraz na twarzy i skórze głowy.

Leczenie tego rodzaju dolegliwości:

Stosowanie preparatów, które zawierają substancję przeciwgrzybiczną. Należy nanieść je na zmienione chorobowo miejsca i pozostawić (nie trzeba spłukiwać). Także ważne jest  używanie szamponu ze składnikami przeciwgrzybicznymi.

Leczenie łupieżu (bez względu na rodzaj przypadłości) wymaga cierpliwości i systematyczności. Zazwyczaj, by wyleczyć łupież, wystarczy zastosować szampon przeciwłupieżowy. Jednak jeśli pomimo stosowania preparatów przeciwłupieżowych nadal problem łupieżu występuje, odczuwalne jest swędzenie, a skóra głowy jest czerwona i opuchnięta, należy wybrać się do lekarza dermatologa.

Źródła zdjęć:

http://wylecz.to/pl/uroda/wlosy/lupiez-suchy.html

http://leczenie-objawy.pl/lupiez-suchy-tlusty-pstry.htm

http://mystraighthair.blogspot.com/2013/07/upiez-tusty-wypadanie-wosow-dopado-i.html

http://aptekarka.pl/lupiez-pstry-objawy-oraz-popularne-metody-leczenia/

Witamy,

chcielibyśmy poinformować o utworzeniu  bloga o tematyce medycznej, dostępnego na naszej stronie. Informacje tam zawarte będą dotyczyć specjalizacji, oraz tym czym dane specjalizacje się zajmują, dostępnych w naszej przychodni Zapraszamy do zapoznania się z pierwszym artykułem dotyczącym Atopowego Zapalenia Skóry.

https://bjmedical.pl/atopowe-zapalenie-skory/

1. Czym jest atopowe zapalenie skóry oraz co je wywołuje?

Atopowe zapalenie skóry (AZS) nazywane jest także egzemą, skaza białkowa oraz astmą skórną Je to przewlekłe zapalenie skórne. Przebieg choroby ma dwa stadia: wyciszenia oraz aktywności, dlatego często lekarze porównują AZS do astmy. Atopowe zapalenie to alergiczna choroba skóry, jednak trudna do rozpoznania ze względu na dużą ilość chorób alergicznych przebiegających w podobny sposób (suchość, podrażnienie, swędzenie skóry). Najczęściej rozpoznawane jest u dzieci (aż 85% przed ukończeniem 5. rok życia, jednak ujawnić się może przez całe życie. Częściej na tę chorują kobiety, szacuje się, że co piąta osoba na świecie cierpi na AZS.

Trudno dokładnie stwierdzić, co jest przyczyną pojawiania się choroby, nie można również stwierdzić konkretnego czynnika który jest odpowiedzialny za jej powstanie, to sprawa, że AZS jest bardzo trudny do wyleczenia. Stosuje się leczenie objawowe, które jedynie powoduje zmniejszenie “wyciszenie” objawów a nie ich wyleczenie.

Niektóre czynniki mogące nasilić objawy atopowego zapalenia skóry:

• Otoczenie- związki chemiczne oraz zanieczyszczenie powietrza takie jak spaliny, kurz, detergenty czy smog często potęgują objawy

• Stres

• Klimat- dla osoby chorującej na AZS niekorzystne jest przebywanie w obszarach o wysokiej temperaturze, ponieważ powoduje ona wydzielanie potu różnie niska wilgotność oraz częste zmiany pogody mają negatywny wpływ na stan skóry

• Twarda woda

• Alergie- atopowe zapalenie skóry towarzyszy często rożnym alergią m.in pokarmowym. Nasila się także z powodu alergenów w powietrzu

2. AZS a wiek?

Atopowe zapalenie skóry nie obejmuje całego ciała, jedynie niektóre jego obszary, które często zależą od wieku osoby dotkniętej tą chorobą. Objawy, charakter zmian skórnych oraz ich lokalizacja podzielone są umownie na dwie fazy odpowiadające przedziałom wiekowym:

1. Faza – Okres niemowlęcy do ok. 6 miesiąca życia

Skóra dziecka jest bardzo delikatna, nie jest w stanie bronić się przed czynnikami zewnętrznymi. Naskórek noworodków nie jest w pełni rozwinięty natomiast płaszcz hydrolipidowy dopiero się formuje, to powoduje, że bariera ochronna nie jest wystarczająco szczelna. Skóra łatwo ulega podrażnieniom oraz nadmiernemu wysuszeniu.

Niepokojącymi objawami u noworodków jest szorstkość oraz nadżerki na skórze, które występują najczęściej w okolicach twarzy, rozszerzając się na szyję i tułów. Możemy zauważyć liczne strupki oraz gródki na cele dziecka. Przy tego typu objawach towarzyszy świąd co zakłóca sen dziecka.

Objawy często ustępują do 2. roku życia.

2. Faza- Okres młodzieńczy i dorosły

W tym wieku choroba przyjmuje dwie fazy zaostrzenia oraz uśpienia. Skóra jest szorstka, pogrubiona często towarzyszą jej krwiste strupy oraz zapalne nacieki, tym objawom towarzyszy świąd który często powoduje bezsenność i rozdrażnienie. Zmiany występują symetrycznie na twarzy, górnej części pleców, ramion oraz na kończynach rękach, nogach oraz grzbietach dłoni i stóp.

Jeśli egzema występuje u osób z jasną karnacją, chore miejsca najczęściej brązowieją, natomiast przy ciemniejszej skórze dochodzi do zaburzeń naturalnej pigmentacji, co skutkuje przebarwieniami i ogniskami jaśniejszych plam.

3. Objawy

• nasilające się w nocy swędzenie skóry, często mające charakter napadowy

• czerwona, przesuszona często łuszcząca się skóra

• brązowo-szare zmiany na skórze

• gródki zmieniające się w pęcherzyki wypełnione płynem, po pęknięciu których tworzą się nadżerki lub strupy

• nawrót infekcji bakteryjnych

Gdy pojawią się objawy wymiecione wyżej, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza, by wykluczyć chorobę lub podjąć działania mające na celu jak najszybsze jej leczenie.

4. Leczenie i postępowanie w przypadku AZS

W przypadki atopowego zapalenie skóry nie da się całkowicie wyeliminować choroby. Nie istnieje lek, który byłby w stanie w 100% wyleczyć tę chorobę. AZS jest chorobą, która często jest w stanie uśpienia, choremu znikają objawy i może cieszyć się stabilnym stanem skóry. Należy wtedy jednak pamiętać, że choroba jest jedynie w stanie wyciszenia i w każdym momencie objawy mogą wrócić.

Leczenie polega głównie na skupianiu się na obszarach objętych zapaleniem, złagodzenia objawów takich jak swędzenie oraz rozprzestrzeniania się choroby na inne części ciała.

Osoba dotknięta atopowym zapaleniem skóry często przyjmuje leki alergiczne, jednak podstawą leczenia jest prawidłowa pielęgnacja skóry.

Kremy/balsamy

AZS charakteryzuje się mocnym przesuszeniem skóry dlatego tak ważne jest odpowiednie nawilżanie jej w ciągu dnia. Na rynku dostępnych jest wiele preparatów przeznaczonych dla skóry atopowej. Mają one na celu zapobiegać utracie wody, mocno nawilżyć oraz odbudować barierę hydrolipidową skóry. Skóra dobrze nawilżona jest bardziej odporna na podrażnienia, oraz zmniejsza się uczucie swędzenia. Przy wyborze kremów oraz balsamów, należy zwrócić szczególną uwagę by nie zawierały substancji zapachowych oraz barwników, które często są czynnikami alergennymi mogącymi pogorszyć stan skóry.

Kąpiel

Kolejnym ważnym punktem w pielęgnacji skóry atopowej jest jej oczyszczanie. Osoba dotknięta AZS powinna używać wody w temperaturze ok. 36 stopni oraz stosować balsamy bezpośrednio po kąpieli ponieważ skóra wchłonie wtedy najwięcej emulsji.

Promieniowanie UV

Skóra atopowa jest bardzo wrażliwa na promieniowanie UV co wiąże się z promieniowaniem słonecznym, dlatego bardzo ważne jest dobre chronienie jej przed słońcem.

Dieta

Należy wyeliminować alergeny pokarmowe. Większość lekarzy twierdzi, że kluczem do leczenia AZS jest odpowiednia dieta. Pokarmy, które powodują u nas objawy alergenne nie powinny być podawane częściej niż co 4 dni.

Produkty, które mogą negatywnie wpływać na nasz organizm tzw. alergeny to m.in:

• kawa, herbata, alkohol

• mocno doprawione potrawy

• makarony,chleb

• cukry proste zawarte w słodyczach

• surowe warzywa

Dieta to jednak nie tylko ograniczenie dotyczące spożywanych produktów, niektóre nawyki oraz produkty mogą bardzo poprawić jakość naszej skóry oraz pozytywnie odbić się na samopoczuciu i zdrowiu całego organizmu. Płyny pełnią ważna role w naszym organizmie. Dorosły człowiek powinien pić min 2l wody dziennie. Spowoduje to nawodnienie organizmu oraz nawilżenie skóry, co jest głównym elementem leczenia. Osoby cierpiące na AZS mają często niedobór witaminy (A, D,E), które są odpowiedzialne za nawilżenie (wit. E) oraz odbudowa naskórka (wit.A)

Źródła zdjęć:
http://blog.goodies.pl/atopowe-zapalenie-skory-skuteczny-naturalny-sposob/
http://leczeniepro.pl/atopowe-zapalenie-skory-egzema-atopia/