Tag: ginekologia nowa huta

Choroby przenoszone drogą płciową inaczej zwane chorobami wenerycznymi to grupa chorób, którymi można zarazić się podczas stosunku płciowego: dopochwowego, oralnego lub analnego. Do zakażenia może też prowadzić używanie zainfekowanych przedmiotów, głównie wilgotnych ręczników, gąbek lub akcesoriów erotycznych. Zwiększa się prawdopodobieństwo zachorowania, gdy ma się częsty kontakt z różnymi partnerami seksualnymi. Statystycznie częściej na choroby weneryczne zapadają osoby między 15 a 24 rokiem życia, niezamożne, żyjące w dużych miastach a także mężczyźni, którzy nie pozostają w stałych związkach partnerskich a mają orientację homoseksualną.

Choroby wywołane przez bakterie odmiany

• Rzeżączka- jest to choroba wywołana przez bakterie Gram- ujemne dwoinki rzeżączki. Zakażenie tymi bakteriami jest wywołane przez kontakt seksualny. W wyjątkowych przypadkach chora matka zaraża dziecko przy porodzie. Rzadziej może też dojść do zakażenia drogą poza płciową np. wywołane używaniem zainfekowanych przedmiotów może to być wilgotna gąbka lub ręcznik (bakterie mogą się na nich utrzymywać od 3 do 24 godzin). U kobiet rzeżączka najczęściej nie daje żadnych objawów, jednak mogą występować bóle podbrzusza, ropne upławy, zaburzenia cyklu miesiączkowego, pieczenie okolic intymnych i obfita menstruacja. U mężczyzn objawem choroby jest ropny wyciek z cewki moczowej, pieczenie oraz ból przy oddawaniu moczu.

• Kiła– kiłę wywołuje bakteria krętka bladego. Kontakty płciowe (dopochwowe, oralne, doodbytnicze) wywołują zakażenie tą bakterią. Można zarazić się też przez pocałunek z osobą chorą (jeżeli bakterie obecne są w gardle osoby zarażonej). Choroba najczęściej przebiega bezobjawowo ale nieleczenie jej może mieć poważne konsekwencje; może dojść do uszkodzeń układu nerwowego, układu krążenia, kości, stawów, utraty wzroku, zaburzeń psychicznych. Czasami jednak (w innych przypadkach) choroba w pierwszej fazie objawia się wrzodem na genitaliach lub sromie, następnie wysypką na dłoniach i podeszwach stóp. Objawy te mijają samoistnie. Dalszy przebieg choroby jest ukryty.

• Chlamydioza– za wywołanie chlamydiozy odpowiada bakteria Chlamydia trachomatis. Choroba przebiega zwykle bezobjawowo. Zdiagnozować można ją dopiero gdy pojawiają się objawy takie jak: zapalenie najądrza u mężczyzn lub przydatków u kobiet. Powody zakażenia mogą być różne, należą do nich nie tylko kontakty seksualne ale też uszkodzona skóra i błony śluzowe. Zaniedbanie leczenia choroby powoduje problemy z płodnością.

• Ziarnica weneryczna pachwin (LGV) – za rozwój choroby odpowiada bakteria Chlamydia trachomatis. Spotyka się ją głównie w krajach tropikalnych i subtropikalnych. Jej objawami są: pojawiające się owrzodzenia, pęcherzyki lub grudki na narządach płciowych, prowadzi także do stanów zapalnych węzłów chłonnych, bólów stawów, ropni.

• Wrzód weneryczny-częściej spotykany jest u mężczyzn. Wrzód weneryczny inaczej nazywany jest miękkim. Do jego powstawania przyczyniają się bakterie Haemophilus ducreyi. U chorych występuje taki symptom jak: bolesne owrzodzenie na narządach płciowych, które wyglądem przypomina ziarno soczewicy z jasnoczerwoną obwódką. Może towarzyszyć chorobie powiększenia węzłów chłonnych. Choroba częściej jest obecna w krajach rozwijających się niż w Europie.

• Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej (NGU)- chorobca ta rozwija się zazwyczaj na skutek bakterii Chlamydii trachomatis (30% przypadków), rzadziej rozwija się za przyczyną bakterii rzęsistka pochwowego (Ureaplasma urealyticum lub Mycoplasma genitalium). Objawy choroby są następujące: ból i pieczenie przy oddawaniu moczu, parcie na pęcherz. Wyżej wspomniane objawy występują zarówno u mężczyzn jak i u kobiet. Oprócz tych objawów u mężczyzn może pojawić się ropna wydzielina z cewki moczowej, a u kobiet mogą wystąpić upławy o nieprzyjemnej woni.

Specjalizacją, która zajmuje się leczeniem tego schorzenia jest ginekologia. W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego w ramach tej specjalizacji przyjmuje lek. med. Karolina Jakubiec-Wiśniewska. W celu zarejestrowania się do tego lekarza lub innych specjalistów przyjmujących w naszej przychodni mogą Państwo skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

Źródła zdjęć:

https://slideplayer.pl/slide/432239/

Torbiel jajnika – mówimy o tym wtedy gdy w obrębie jajnika powstaje niepożądana przestrzeń odgraniczona od prawidłowej tkanki ścianą. Może mieć postać łagodną np. przetrwały pęcherzyk Graafa lub złośliwą czyli rak jajnika.

Torbiel wygląda jak balonik wypełniony płynem lub zgrubiałą tkanką. Może się pojawiać w jednym jajniku albo w dwóch naraz. Zazwyczaj torbiel ma wielkość orzecha a zdarza się, że dochodzi do wielkości pomarańczy. Torbiel może zająć pozycję wewnątrz jajnika, w jego ścianie lub na zewnątrz (wtedy są połączone z jajnikiem cienką szypułą).

Torbiel jest zazwyczaj wykrywana na drodze kontrolnego badania USG ponieważ zwykle nie daje żadnych przykrych dolegliwości. Powstaje najczęściej na skutek zaburzeń hormonalnych.

Torbiel jajnika objawy:

Torbiel jajnika najczęściej występuje bezobjawowo. O torbielach jajnika kobieta może dowiedzieć się przypadkowo podczas rutynowych badań ginekologicznych lub USG dopochwowego chociaż zgłosiła się by je wykonać z zupełnie innych powodów.

Głównymi objawami, które można zauważyć w wypadku tej choroby są: pobolewanie, kłucie, wrażenie pełności, opuchnięcia brzucha, uczucie ciągnięcia w podbrzuszu. Symptomy te jednak nie są często spotykane i na ich podstawie można jedynie podejrzewać chorobę.

Gdy torbiel jest duża mogą pojawiać się parcie na pęcherz i objawy gastryczne takie jak wzdęcia, czy zaparcia. Dzieje się tak dlatego, że większa torbiel może uciskać okoliczne narządy. W wypadku pęknięcia cysty występuje nagły ostry ból, niekiedy nudności, gorączka, wymioty. Kiedy towarzyszy temu ostry ból może świadczyć o skręceniu torbieli na szypułce. Torbiele jajnika najczęściej pojawiają się w okresie rozrodczym. Nie jest to jednak regułą to znaczy torbiele mogą występować w każdym okresie życia kobiety.

W większości wypadków wiążą się z pracą jajników. Kiedy pęcherzyk Graffa osiąga średnicę 2,5- 2,8 centymetrów(dzieje się tak tuż przed owulacją, to znaczy przed uwolnieniem komórki jajowej); wówczas pęka i przekształca się w tzw. ciałko żółte; zanika ono gdy nie dojdzie do ciąży. W przypadku, gdy pęcherzyk nie pęka tworzy się torbiel. Można zdiagnozować jej istnienie, gdy osiągnie rozmiar powyżej 3 centymetrów. Taki rodzaj torbieli zalicza się do torbieli czynnościowych. Nie zdiagnozowano przypadku występowania ich przed pokwitaniem i po przekwitaniu. Należą do najbardziej powszechnie wykrywanych.

Nie mają tendencji do zmieniania się w nowotwór złośliwy. Ryzyko wystąpienia raka jajnika rośnie gdy kobieta ma więcej niż 45 lat, dlatego powinno się wówczas wykonywać USG dopochwowe co 1-2 lata zgodnie z zaleceniami lekarza. Kiedy kobieta zauważy nagłe powiększenie się obwodu brzucha powinna niezwłocznie udać się do lekarza ponieważ może to świadczyć o istnieniu torbieli nowotworowej.

Torbiel jajnika rodzaje:

Torbiele proste to takie, które mają budowę ścian gładką i cienką, nie ma w nich wewnętrznych struktur, są wypełnione płynem. Są to zmiany łagodne. Mogą one mieć rodzaj czynnościowy lub endometrialny. Torbiele endometrialne występują u kobiet chorych na endometriozę. Są wypełnione zbrązowiałą, gęstą krwią. Torbiele złożone składają się z grubych ścian, przegrody i innych wewnętrznych struktur. Zazwyczaj są niegroźne ale niektóre z nich mogą być rakiem jajnika. Dlatego też trzeba wykonać badanie marker raka jajnika CA 125, oprócz tego klasycznie robi się USG dopochwowe. Zdarza się także, że w życiu płodowym utworzą się torbiele skórzaste tzw. potworniaki, które rosną w ciągu całego życia. Rosną z listków zarodkowych, które potem różnicują się w różne tkanki. W środku tych torbieli mogą znajdować się zęby, włosy, łój. Są to zmiany niezłośliwe.

 Kiedy usuwa się torbiele:

Torbiele skórzaste i endometrialne usuwa się metodą laparoskopową. Torbiele czynnościowe natomiast trzeba poddać stałej obserwacji, gdy się powiększają konieczna jest zabieg chirurgiczny ponieważ mogą pękać lub powodować dolegliwości. Konieczne jest usuwanie torbieli złożonych ponieważ nasilają one ryzyko raka jajnika. W ich przypadku wybiera się operację klasyczną (otwarcie powłok brzusznych) umożliwiającą dokładne obejrzenie jajnika i okolicznych tkanek. Potrzebna jest błyskawiczna konsultacja chirurgiczna gdy dojdzie do:

• skręcenia torbieli- jego następstwem może być zaciśnięcie naczyń krwionośnych, zatrzymanie dopływu krwi do jajnika i rozwój martwicy.

• Pęknięcie dużej torbieli- jego skutkiem może być wewnętrzne krwawienie.

Specjalizacją, która zajmuje się leczeniem tego schorzenia jest ginekologia. W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego w ramach tej specjalizacji przyjmuje lek. med. Karolina Jakubiec-Wiśniewska. W celu zarejestrowania się do tego lekarza lub innych specjalistów przyjmujących w naszej przychodni mogą Państwo skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

Źródła zdjęć:

https://akademiawitalnosci.pl/naturalne-rozwiazanie-problemu-torbieli-jajnikow-historia-edyty/

http://nextews.com/8e9c116e/

Witamy,

pragniemy poinformować o nieobecności lek.med. Karoliny Jakubiec-Wiśniewskiej (ginekologia) w dniu 16.07.2018r (poniedziałek).

Jednocześnie informujemy o urlopie pani doktor w dniach 30.07.2018 – 20.08.2018r.

Za utrudnienia serdecznie przepraszamy.

Witamy,

pragniemy poinformować o nieobecności lek.med. Karoliny Jakubiec-Wiśniewskiej (ginekologia) w dniu 18.06.2018r (poniedziałek).

Za utrudnienia serdecznie przepraszamy.

Witamy,

pragniemy poinformować o nieobecności lek.med. Karoliny Jakubiec-Wiśniewskiej (ginekologia) w dniu 28.05.2018r  oraz 4.06.2018r (poniedziałek).

Za utrudnienia serdecznie przepraszamy.

Menopauza zwana inaczej klimakterium lub przekwitaniem jest to naturalny proces fizjologiczny występujący u każdej kobiety. Następuje między wiekiem rozrodczym a starzeniem się. Jest to pewnego rodzaju przejście z wieku dojrzałego w okres starości.

Menopauza polega na zatrzymaniu cyklu miesiączkowego. Procesu tego najczęściej doświadczają panie w wieku od 45 do 55 lat, jednak może pojawić się zarówno wcześniej, jak i później.

Okres menopauzy możemy podzielić na trzy etapy:

• premenopauzalny – występują zaburzenia w regularności miesiączki,

• okołomenopauzalny – pojawia się ostatnia miesiączka,

• postmenopauzalny – po 12 miesiącach dostatniej miesiączki.

Okres wystąpienia menopauzy zależy od wielu czynników. Przede wszystkim decydują o tym hormony. To estrogeny i progesteron. W okresie rozrodczym produkowane są one równomiernie, za tą równowagę odpowiedzialne są jajniki. Estrogeny w większej ilości produkowane są w okresie płodnym, mają pozytywny wpływ na skórę, kości. Progesteron z kolei odpowiada przede wszystkim za zapłodnienie i okres ciąży, wtedy też zwiększa się jego produkcja. Zmniejszenie wytwarzania tych hormonów płciowych rozpoczyna okres menopauzy, który może trwać rok lub nawet dłużej.

Objawy menopauzy:

uderzenia gorąca (fale gorąca) i zimne dreszcze,

bóle głowy, bóle mięśni,

kołatanie serca,

większa łamliwość kości,

zaburzenia miesiączkowania – krwawienia pojawiają się z różną częstotliwością,

wzrost wagi, bezsenność,

ogólne uczucie zmęczenia,

potliwość.

Objawy natury psychicznej w menopauzie wiążą się z niedoborem estrogenów. Hormony te naturalnie zwiększają działanie serotoniny – odpowiadającej m.in. za nastrój. Charakterystyczne są zmiany nastroju, spadek libido, mniejsza koncentracja, poczucie beznadziejności, drażliwość, bezsenność.

Leczenie menopauzy:

Menopauza nie jest chorobą. Jednak wiele uciążliwych dolegliwości sprawia, że ginekolodzy często wdrażają leczenie w celu złagodzenia objawów.
Najczęściej stosowana jest terapia hormonalna nazywana HTZ (hormonalna terapia zastępcza). Polega ona głównie na przyjmowaniu odpowiednio dobranych dawek estrogenów i progesteronu (w zależności od występujących objawów).

HTZ nie tylko łagodzi objawy menopauzy, lecz także zapobiega poważnym dolegliwościom – obniża poziom “złego” cholesterolu, zmniejsza ryzyko wystąpienia choroby niedokrwiennej serca i niektórych nowotworów. Przeciwdziała również postępowaniu osteoporozy.

W czasie menopauzy dochodzi do zmian w metabolizmie dlatego dieta jest bardzo ważnym aspektem. Należy zadbać o odpowiednio zbilansowane posiłki. Dobrze jest ograniczyć cukry. Najlepiej unikać produktów bogatych w cukry proste a ubogich w błonnik, jak słodycze, wyroby cukiernicze, słodkie napoje. Ważne jest również spożywanie min 4 posiłków dziennie, regularnie. Należy wybierać produkty pełnoziarniste i częściej jeść nabiał.

Specjalizacją, która zajmuje się leczeniem tego schorzenia jest ginekologia. W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego w ramach tej specjalizacji przyjmuje lek. med. Karolina Jakubiec-Wiśniewska. W celu zarejestrowania się do tego lekarza lub innych specjalistów przyjmujących w naszej przychodni mogą Państwo skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

Źródła zdjęć:

http://leczeniepro.pl/menopauza-klimakterium-objawy/

http://www.dzienniklodzki.pl/artykul/3661472,trudny-okres-przekwitania,id,t.html

Endometrioza to choroba dotykająca około 10% kobiet w wieku rozrodczym. W przypadku endometriozy u chorych kobiet można zaobserwować rozrastanie się komórek endometrium poza macicą. Hormony regulujące cykl miesięczny u kobiet oddziałują na ogniska endometriozy. Oddziaływanie to sprawia, że dla komórek endometrium następuje faza wzrostowa, wydzielnicza oraz złuszczania. Następuje gromadzenie krwi, ponieważ nie jest możliwe jej usunięcie. Efektem tego mogą być skrzepy, torbiele oraz przewlekły stan zapalny. Kiedy sytuacja jest poważna, może nastąpić eskalacja zmian endometrialnych, które mogą przybierać postać uporczywego bólu, a w rezultacie, mogą być przyczyną niepłodności.

Przyczyny endometriozy:

Prawidłowe umiejscowienie błony śluzowej zwanej endometrium powinno znajdować się wyłącznie w obrębie jamy macicy, każde odstępstwo jest nieprawidłowością. Naukowcy nie zdołali ustalić jednej bez sprzecznej przyczyny i mechanizmów powstawania endometriozy.

Istnieją trzy teorie na temat występowania zjawiska endometriozy.

Pierwsza z nich zakłada tak zwane “wsteczne miesiączkowanie ” to znaczy przesuwanie się krwi menstruacyjnej przez np. jajowody do jamy otrzewnej. Jest to teoria transplantacji.

Kolejną jest teoria metaplazji, która głosi zdolność przekształcania się pod wpływem różnych czynników niezróżnicowanych komórek, w komórki endometrium. Trzecia z nich komponuje w sobie elementy dwóch wyżej wymienionych i jest nazywana teorią indukcji. Za naczelną przyczynę endometriozy, uważa się wpływ występowania czynników genetycznych oraz funkcjonowania układu immunologicznego, którego niewydolność może mieć znaczący wpływ na powstawanie tej choroby.

Objawy:

Endometrioza często jest trudna do wykrycia przez lekarzy, gdyż zaburzenie to może być podobne w objawach do innych schorzeń ginekologicznych. Kobiety, u których zdiagnozowano endometriozę mogą odczuwać takie dolegliwości, jak: bardziej obfite i dłużej trwające miesiączki, plamienia około miesięczne, silne bóle podbrzusza podczas menstruacji, widoczne ślady krwi w moczu lub w kale, czy też ból odczuwalny podczas wypróżniania się. Bolesność stosunków płciowych może ograniczać także życie seksualne kobiet dotkniętych endometriozą.

Leczenie:

Sposób leczenia endometriozy jest uzależniony od różnych czynników takich jak: stopień zaawansowania choroby oraz wiek pacjentki. Etiologia tego zaburzenia nie jest do końca znana, dlatego też nie można stosować w tym wypadku żadnej profilaktyki. Naukowcy nie znaleźli sposobu całkowitego wyleczenia tej choroby. W przypadku leczenia farmakologicznego stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne, preparaty estrogenowo-progestagenowe oraz same preparaty progestagenowe w postaci leków doustnych lub wkładek wewnątrzmacicznych, których celem jest przyniesienie ulgi w bólach. Jeżeli jednak zastosowanie się do powyższych wskazówek leczenia nie przynosi rezultatów, a sytuacja jest poważna, konieczne może być wykonanie laparoskopii diagnostyczno-zabiegowej; podczas tego zabiegu niszczone są ogniska endometriozy i pobierane próbki do badania histopatologicznego. Gdy diagnoza choroby zostaje potwierdzona, stosuje się hormon, który uwalnia gonadotropinę, odpowiadającą za właściwy przebieg cyklu menstruacyjnego. W przypadku kobiet w ciąży chorujących na endometriozę, wprowadza się stymulację jajeczkowania.

Źródła zdjęć:

ttp://zdrowieichoroby.info/endometrioza/

https://portal.abczdrowie.pl/endometrioza-na-czym-polega-choroba

Witamy,

pragniemy poinformować o nieobecności lek.med. Karoliny Jakubiec-Wiśniewskiej (ginekologia) w dniu 26.03.2018r (poniedziałek).

Za utrudnienia serdecznie przepraszamy.

Niepłodność jest to stan, który występuje wówczas, gdy osoba cierpiąca w wyniku niepłodności nie może zajść w ciążę, i kiedy dzieje się to mimo rocznego współżycia seksualnego z występowaniem 3-4 stosunków tygodniowo, podczas których nie stosuje się środków antykoncepcyjnych. Niepłodność dotyczy zarówno mężczyzn jak i kobiet.

Jakie są przyczyny niepłodności?

Częstą przyczyną niepłodności u kobiet może być endometrioza, czyli schorzenie, w którym obecność ognisk endometriozy wywołuje ciągły stan zapalny. Następstwem endometriozy jest utworzenie się wrogiego środowiska. Stan ten niekorzystnie wpływa na gatunek komórki jajowej i gospodarkę hormonalną a także prowadzi do zmniejszenia transportu komórki jajowej i plemników.

Jajowody mogą być mechanicznie uciskane przez zrosty, co prowadzi do ich niedrożności. Endometriozę diagnozuje się u 50-80% kobiet cierpiących na niepłodność. Problemy z niepłodnością u kobiet mogą mieć również podłoże hormonalne. Do problemów hormonalnych wywołujących niepłodność u kobiet należą: zespół policystycznych jajników, zaburzenia owulacji, a nawet niedoczynność tarczycy. Schorzenia tego typu mają wpływ na gospodarkę hormonalną w organizmie kobiety i mogą prowadzić do niepłodności.

Do przyczyn niepłodności u mężczyzn należeć mogą między innymi: silny stres, palenie tytoniu, otyłość, alkohol, zła dieta oraz przyjmowanie niektórych leków. Mężczyźni mający problem z płodnością powinni pamiętać o prawidłowej diecie, zaleca się by była bogata w selen i cynk, gdyż pierwiastki te są potrzebne organizmowi do prawidłowej produkcji plemników. Niepłodność u mężczyzn może być także następstwem chorób przenoszonych drogą płciową. Występowanie bakterii przyczyniających się do chorób wenerycznych, powoduje przyczepianie się ich do powierzchni plemników, co zmniejsza ruchliwość plemników. Może dojść do zakażenia najądrzy, co powoduje zbliznowacenia i ich uszkodzenia. Następnym zagrożeniem jest wystąpienie u mężczyzn choroby dziecięcej- świnki w okresie dojrzewania, może to prowadzić do zniszczenia jąder. Szacuje się, że u około 10% mężczyzn skarżących się na niepłodność występują zaburzenia autoimmunologiczne.

Diagnostyka niepłodności:

Nie ma sensu rozpoczynać diagnostyki niepłodności, przy braku regularnego współżycia czy niedawnym stosowaniu antykoncepcji hormonalnej. Czasem wystarczy trochę cierpliwości i podstawowa wizyta u ginekologa (z badaniem ginekologicznym, USG narządu rodnego, szczególnie jajników). Jeśli jednak, po roku, nadal będą występować problemy z zajściem w ciążę warto rozszerzyć diagnostykę i wykonać badania dodatkowe. Badania istotne w diagnostyce niepłodności:
Histeroskopia, laparoskopia,badania hormonalne, monitorowanie cyklu i owulacji, badanie nasienia

Leczenie niepłodności:

• leczenie farmakologiczne
• leczenie chirurgiczne
• techniki rozrodu wspomaganego medycznie (ART), które można podzielić na:

1.inseminacje domaciczne – polegają na podaniu sondą do jamy macicy zawiesiny plemników (IUI)

2.standardowe zapłodnienie pozaustrojowe i umieszczenie zarodków w macicy (IVF-ET)

3.wstrzykiwanie plemników do wnętrza komórki jajowej – tę metodę leczenia niepłodności stosuje się, gdy występują defekty nasienia i gdy wcześniejsze próby leczenia za pomocą ART zakończyły się niepowodzeniem (ICSI)

Źródła zdjęć:

http://slideplayer.pl/slide/432440/

http://sensimedfamily.co.uk/uslugi/diagnostyka-i-leczenie-nieplodnosci/

http://invitrogmw.pl/nieplodnosc-2/pracownia-andrologiczna/inseminacja-domaciczna-iui/