Tag: masażysta robert olesek

Co to są kurcze i sztywność mięśni i jaki jest mechanizm ich powstawania?

Zespół Isaacsa czyli sztywność mięśni polega na zwiększonym napięciu mięśniowym, które przechodzi w ciągły mimowolny skurcz wielu niezależnych od siebie grup mięśni. Natomiast kurcz mięśni dotyka zazwyczaj jednego obszaru ciała. Charakteryzuje się tym, że jest przejściowym, bolesnym skurczem jednego mięśnia lub grupy mięśni, zwykle ustaje po kilku minutach i nie wywołuje przykrych konsekwencji. Nie do końca poznane są mechanizmy, które są istotą kurczów mięśni.

 Jakie są najczęstsze przyczyny kurczów i sztywności mięśni?

Kurcze mięśni mogą się pojawić u zdrowych osób po intensywnym wysiłku fizycznym (na przykład ćwiczeniach) lub w czasie jego trwania. Są one wywoływane przez przypadkowy ruch lub skurcz skróconego mięśnia. Charakteryzują się tym, że znikają samoistnie lub kiedy mięsień zostanie rozciągnięty oraz po masażu. Kurcz może spowodować także uraz kości lub stawu i jest to reakcja immunologiczna organizmu na podrażnienie mięśni w pobliżu złamania. Kurcz mięśni może być też efektem uszkodzenia nerwu unerwiającego dany mięsień, wówczas kurcz może wystąpić także w okresie dochodzenia do zdrowia. Częste kurcze mogą być spowodowane stanami takimi jak: niedobory elektrolitowe (na przykład zmniejszone stężenie potasu lub magnezu we krwi, które może być związane z wymiotami, biegunką oraz nadmierną potliwością), zaburzenia gospodarki wapniowej, zaburzenia hormonalne (na przykład niedoczynność tarczycy), niewydolność nerek, cukrzyca, a także u kobiet w ciąży.

Sztywność mieśni i kurcze mięśni mogą towarzyszyć różnym chorobom, takim jak: tężec, stwardnienie rozsiane, a także wielu rzadkim jednostkom i zespołom chorobowym, do których należą: neuromiotonia (zespół Isaacsa), zespół sztywności uogólnionej, zespół Schwartza-Jampela, miopatie metaboliczne lub zatrucie strychniną.

Co robić w razie wystąpienia kurczów i sztywności mięśni?

Osoby dotknięte powtarzającym się kurczem lub sztywnością mięśni powinny skontaktować się z lekarzem podstawowej opieki medycznej. Bolesne kurcze mięśni mogą być pierwszą oznaką chorób ogólnoustrojowych, takich jak: niedoczynność tarczycy lub cukrzyca, które zaobserwowane we wczesnej fazie mogą zostać objęte odpowiednim leczeniem, co sprawia, że ich objawy zostaną uspokojone. Jeśli natomiast oprócz kurczów pojawia się sztywność mięśni i inne niepożądane objawy takie jak: osłabienie i bóle mięśni lub też drżenie, niedowład, należy pilnie zgłosić się do lekarza.

Sytuacją, która wymaga nagłej opieki lekarskiej jest ostry kurcz mięśni w wyniku tężca lub zatrucia strychniną (występuje ona w składzie trutek na szczury lub zanieczyszczonych substancji odurzających). W takim przypadku kurczom i sztywności mięśni towarzyszą drgawki oraz zaburzenia oddychania, co jest sygnałem ostrzegawczym, by wezwać pogotowie ratunkowe.

Co zrobi lekarz jeśli zgłosimy się z kurczami i sztywnością mięśni?

Na początku lekarz przeprowadzi dokładny wywiad medyczny i badanie neurologiczne. W trakcie wywiadu lekarz będzie zainteresowany takimi wiadomościami jak: o jakiej porze najczęściej pojawiają się kurcze, jakie czynności je wyzwalają. Lekarz może też zasięgnąć informacji, od kiedy u pacjenta występują kurcze i sztywność mięśni i czy w jego najbliższej rodzinie występowały podobne dolegliwości.

Jeśli dojdzie do kurczów i sztywności mięśni niezbędne może okazać się przeprowadzenie pełnego badania neurologicznego jednak ze szczególnym naciskiem na ocenę napięcia mięśniowego oraz odruchów głębokich, które lekarz bada przy pomocy młoteczka neurologicznego, opukując różne punkty na ciele. Potrzebna może być także ocena sił mięśni i sprawności chodu pacjenta. Istotą badania napięcia mięśniowego jest wykonywanie biernych ruchów kończyną pacjenta przez lekarza, przy maksymalnym rozluźnieniu ze strony badanego. W wypadku, gdy chory nie będzie wystarczająco rozluźniony (będzie usiłował sam ruszać kończyną) w trakcie badania, ocena staje się nieadekwatna, dlatego bardzo ważne jest dokładne stosowanie się do wskazówek lekarza w czasie badania.

Wskazaniem lekarskim może być też wykonanie badania elektromiograficznego (EMG), które polega na przeprowadzeniu dokładnej oceny czynności elektrycznej mięśni za pomocą odpowiedniej aparatury. Niekiedy pomocne są także badania laboratoryjne krwi z oznaczeniem stężenia potasu, magnezu, wapnia i enzymów mięśniowych, takich jak kinaza kreatynowa. W razie przypuszczenia wrodzonej choroby mięśni, chory może zostać skierowany na biopsję mięśnia w celu oceny jego budowy w badaniu mikroskopowym.

źródła zdjęć: http://pl.fitnesslifestylehealthclub.com/wp-content/uploads/2018/7/muscle-problems-with-statins.jpg

http://bi.gazeta.pl/im/5e/b0/e9/z15315038Q,Zanik-miesni-moze-pojawic-sie-w-kazdym-wieku-i-naj.jpg

Czym jest zespół Guillaina – Barrego?

Zespół Guillaina- Barrego (ostra zapalna polineuropatia demielinizacyjna) to choroba, u źródła której leży autoimmunologia. W toku choroby układ odpornościowy atakuje części obwodowego układu nerwowego. Następstwem tej choroby jest osłabienie mięśni i uczucie mrowienia w różnych częściach ciała. Objawy mogą wystąpić w każdym wieku. Stwierdzono, że choroba częściej dotyka mężczyzn.

Zespół Guillaina – Barrego : przyczyny

Obecnie nie stwierdzono jeszcze dlaczego układ odpornościowy, a konkretnie białe ciałka krwi (limfocyty) zwraca się przeciwko ochronnej osłonce nerwów, czyli mielinie, co w konsekwencji prowadzi do ich uszkodzenia. Można postawić hipotezę, że pojawienie się objawów chorobowych zależy od infekcji na tle wirusowym i bakteryjnym- najczęściej górnych dróg oddechowych lub żołądka i jelit.

Zespół Guillaina – Barrego : objawy

Głównymi i początkowymi objawami tej choroby są parestezje czyli drętwienie lub mrowienie kończyn. Występuje także osłabienie mięśni- najpierw mięśni kończyn dolnych, a potem mięśni kończyn górnych i tułowia. U chorego pojawiają się także bóle mięśniowe.

Może również dojść do porażenia nerwu twarzowego. Następstwem tego są problemy z mówieniem, żuciem i przełykaniem. Zaburzenia te mogą ewoluować (narastać) w ciągu godzin lub dni a nawet od 3 do 4 tygodni.

Zespół Guillaina – Barrego : diagnoza

Gdy objawy wskazują na zespół Guillaina- Barrego w celu potwierdzenia diagnozy wykonuje się punkcję lędźwiową dla pobrania płynu mózgowo-rdzeniowego, oraz badanie przewodnictwa nerwowego (ocenę stanu nerwów obwodowych).

Zespół Guillaina – Barrego : leczenie

Zwykle chory potrzebuje hospitalizacji i opieki lekarskiej.

W leczeniu stosuje się terapię immunomodulującą, w skład której wchodzą:

– wymiana osocza po pobraniu krwi z organizmu usuwa się z niej znajdujące się w niej szkodliwe przeciwciała. Tak oczyszczona krew jest przetaczana do ciała pacjenta.

– dożylny wlew preparatu immunoglobulin ludzkich (przeciwciała dodaje się do krwi)

– w niektórych przypadkach może zaistnieć konieczność użycia respiratora. Dzieje się tak, gdy zostaną osłabione mięśnie odpowiedzialne za oddychanie.

W leczeniu szpitalnym należy zwrócić uwagę na zabezpieczenie chorego przed ewentualnymi powikłaniami zwięzanymi z długim leżeniem w łóżku (zakrzepica żył głębokich, odleżyny, infekcje).

Zespół Guillaina – Barrego : jak wygląda rehabilitacja

W powrocie do dawnej sprawności pomoże rehabilitacja. Należy zastosować ćwiczenia, które wzmocnią mięśnie oraz warto poddać się fizykoterapii w postaci elektrostymulacji mięśni kończyn dolnych. Można także wypróbować masaż wirowy.

Zespół Guillaina – Barrego : jakie są rokowania?

Stan chorego i rokowania zależą od stopnia zaawansowania choroby. Statystycznie okolo 75 procent chorych wraca do całkowitej sprawności. Po zakończeniu lecenia u około 20 procent pacjentów mogą utrzymywać się takie objawy jak mrowienie kończyn, osłabienie siły mięśniowej. Istnieje również ryzyko śmierci – około 5 procent chorych umiera.

źródła zdjęć:

1. Co to jest kręcz szyi?

Kręcz szyi (łac. torticollis, caput obstipum)  to choroba, która charakteryzuje się przymusowym odchyleniem szyi w jednym kierunku. Choroba ta jest najczęściej spotykana u dzieci ale występuje też u dorosłych.

U podłoża tej choroby leży wada mięśnia mostkowo- obojczykowo – sutkowego po jednej stronie ciała, czego następstwem jest bolesne przechylenie głowy na bok oraz jej skręcenie w stronę przeciwną ze wzrokiem skierowanym lekko w górę. Lewostronny kręcz szyi charakteryzuje się tym, że szyja jest zgięta w lewo, głowa skręcona w prawo, natomiast analogicznie kręcz prawostronny odznacza się tym, że szyja jest zgięta w prawo, a głowa skręcona w lewo.

Druga forma tej choroby jest częściej spotykana. W efekcie choroba prowadzi do rozciągnięcia i wzmożenia napięcia mięśnia po jednej stronie szyi, podczas gdy po drugiej stronie ten sam mięsień jest przykurczony i osłabiony

2. Kręcz szyi rodzaje i przyczyny

– kręcz szyi wrodzony- u przyczyn kręczu szyi wrodzonego leżą uraz okołoporodowy w obrębie szyi powstały przy przechodzeniu dziecka przez drogi rodne lub nieodpowiednie ułożenie główki dziecka w łonie matki. Z kolei kręcz wrodzony, u podłoża którego leżą zmiany kostne może powstawać w wyniku obecności wad rozwojowych w obrębie kośćca lub zmian w budowie kręgów, które charakteryzują chorobę Klippela Feila.

– kręcz szyi nabyty – najczęstszymi powodami nabytej formy kręczu szyi są: zapalenie węzłów chłonnych, stany zapalne, które obejmują ropnie poza gardłowe, zapalenie migdałków a także zapalenie wyrostka sutkowatego oraz choroby reumatyczne bądź dyskopatia. Skutkami wszystkich tych chorób może być kręcz szyi nabyty. U podłoża choroby może też leżeć nietypowa przepuklina dysku międzykręgowego lub podwichnięcie kostne.

Z kręczem szyi mogą się wiązać również nagłe ruchy czynne i bierne szyi, jak również przyjmowanie nieprawidłowej postawy ciała (na przykład złe usytuowanie głowy podczas leżenia). Innymi powodami skręcenia szyi mogą być: uszkodzenia kręgów szyjnych, porażenia wiotkie, a nawet wady narządu wzroku, słuchu lub zaburzenia na tle układu nerwowego. Zapalenie szpiku kostnego oraz guzy nowotworowe także mogą doprowadzić do rozwoju choroby.

W większości przypadków nie wykazano jasnej przyczyny skręcenia szyi, mówimy wówczas o kręczu idiopatycznym

3. Kręcz szyi objawy

Głównym objawem jest skręcenie szyi i przechylenie głowy na bok, wzrok jest skierowany lekko na bok. Objawami współtowarzyszącymi są;

– ból lub sztywność szyi

– ból głowy

– niemożność normalnego poruszania głową

– uchylenie podbródka po jednej stronie

– obrzęk mięśni szyi

U dzieci oprócz kręczu szyi może występować uniesienie jednego ramienia w kierunku objętych skurczem mięśni szyi. W przebiegu choroby deformacja powiększa się. Po stronie przykurczonej twarz staje się mniejsza, następuje odchylenie nosa w stronę chorą, kąty oczu i uszu obniżają się, a oko zaczyna wyglądać na mniejsze i innego kształtu. Choroba doprowadza także do zniekształcenia układu kostnego: powstaje nieprawidłowy zgryz i odkształcenie czaszki. W odcinku szyjnym kręgosłupa zaczyna powstawać skolioza łukiem skierowana w stronę zdrową.

4. Kręcz szyi – diagnoza

Typowymi badaniami przeprowadzanymi dla rozpoznania kręczu szyi jest między innymi elektromiogram (EMG), którego zadaniem jest zmierzenie aktywności elektrycznej w mięśniach. Badanie to daje obraz, które partie mięśniowe zostały dotknięte schorzeniem. Można także zastosować RTG i rezonans magnetyczny.

5. Kręcz szyi leczenie

W terapii wrodzonego kręczu szyi warto pamiętać o ćwiczeniach rozciągających mięśnie szyi. Jeśli rehabilitacja nie daje pożądanych efektów i jeżeli jest to konieczne wadę można skorygować za pomocą zabiegów chirurgicznych. Służą one między innymi: przedłużaniu mięśni szyi, cięciu nerwów lub mięśni czy fuzji chirurgicznej patologicznych kręgów.

6. Kręcz szyi u dziecka jak zapobiegać?

1. Należy zwrócić uwagę na to, by dziecko z kręczem szyi nie odwracało głowy w stronę przykurczonego mięśnia. Powinno się pamiętać o odpowiednim ustawieniu łóżka dziecka (należy je ustawić blisko źródła światła, by zwracać uwagę dziecka) oraz zawieszać zabawki nad łóżkiem i wózkiem dziecka.

2. Układając dziecko do snu powinno się kłaść je na plecach z głową usytuowaną między na przykład workami lub innymi przedmiotami, które służą stabilizacji obojczyków i uniemożliwiają unoszenie barków.

3. Karmienie dziecka powinno się odbywać z butelką lub piersią podawaną po stronie przykurczu mięśnia.

Źródła zdjęć:

https://usercontent1.hubstatic.com/11771658_f520.jpg

http://www.bluestonechiropractic.com/wp-content/uploads/Torticollis.jpg

http://bi.gazeta.pl/im/58/d5/d0/z13686104Q,Jedna-ze-skuteczniejszych-metod-leczenia-kreczu-sz.jpg

Największym nerwem naszego ciała jest nerw kulszowy. Nerw ten ma swój początek w połączeniu kilku korzeni wychodzących z kręgosłupa, następnie ciągnie się od uda przez podudzie aż do stopy. Rozgałęzia się od wszystkich nerwów tworząc splot krzyżowy, czyli nerwów rdzeniowych wychodzących przez otwory międzykręgowe z kręgosłupa. Ból na tym obszarze to rwa kulszowa. Zwana jest potocznie zapaleniem korzonków.

Rwa kulszowa przyczyny:

Ucisk na nerw kulszowy to atak rwy kulszowej. W większości przypadków jednak przyczyną dolegliwości jest uszkodzenie korzenia nerwowego na poziomie L5-S1. Problem ten może być skutkiem:

-ucisku na korzeń nerwowy

-obecności osteofitów, czyli specyficznych narośli na kościach, które uciskają nerw

-dyskopatii, czyli wypadnięcia dysku

-zwyrodnienia kręgosłupa i krążków międzykręgowych (tzw. wypadnięcie krążka międzykręgowego)

W rzadszych przypadkach rwa występuje na skutek stanu zapalnego, choroby zakaźnej, cukrzycy czy nowotworu.

Za sprawą tych nieprawidłowości krążki tracą swą elastyczność i przyczepność. Następstwem tego może być ich przesunięcie lub wypadnięcie. W wypadku, gdy krążek zmieni swe położenie, naprężenie na powierzchni stawowej (tj. na górnych i dolnych wyrostkach stawowych trzonów kręgów) jest zbyt duże, a to skutkuje ich zwyrodnieniem, przerostem, występuje trudny do wytrzymania ból.

Rwa kulszowa objawy:

Rwa kulszowa charakteryzuje się jednostronnym, ostrym bólem kończyny dolnej i kręgosłupa w cześci lędźwiowej. U pacjentów ból promieniuje do pośladka, tylno-bocznej powierzchni uda, a nawet stopy. Jest to spowodowane uciskiem na nerw. Niektórzy pacjenci podczas ataku rwy kulszowej mogą skarżyć się na: mrowienie, zaburzenia czucia, drętwienie lub wrażenie wbijania szpilek (tzw. parastezja), świąd. Zwiększona intensywność objawów występuje podczas kichania, przy kaszlu oraz przy próbie wzięcia bardzo głębokiego oddechu. Po odpoczynku ból ustaje.

Jeśli doszło do bardzo głębokiego uszkodzenia chorobie mogą towarzyszyć objawy neurologiczne. Ich stopień i zakres uzależnione są od tego, na którym poziomie pojawił się ucisk. Jeśli wystąpił w odcinku:

-L4-osłabia mięsień czworogłowy, sprawia, że powoli zaczyna on zanikać. Uszkodzenie na tym poziomie skutkuje tym, że chory traci czucie w łydce, ma też osłabiony odruch kolanowy (po uderzeniu przez lekarza młoteczkiem w kolano podudzie delikatnie drga i unosi się).

-L5- następuje zanik mięśni zginaczy grzbietowych, które powoli słabną, oprócz tego ucisk na tym odcinku powoduje u chorego utratę czucia po stronie bocznej łydki i na grzbiecie stopy. Stopniowo słabną i zanikają także mięśnie palców.

S1- prowadzi do tego, że chory traci czucie w podeszwie stopy. Mięśnie łydki oraz ( rzadziej) zginaczy podeszwowych kostki ulegają osłabieniu.

Rwa kulszowa diagnoza i leczenie:

Po wywiadzie lekarza i przedstawieniu przez pacjenta objawów, które występują zazwyczaj udaje się trafnie zidentyfikować i zdiagnozować rwę kulszową. Kiedy zostaje zastosowane leczenie zachowawcze (najczęściej używane) choroba powinna ustąpić maksymalnie po 6 tygodniach.

Aby leczenie było skuteczniejsze pacjent powinien zakupić materac ortopedyczny albo pod obecny podłożyć twardą deskę. Warto też wzmacniać mięśnie ćwiczeniami po ustąpieniu bólu. Ćwiczenia będą świetną rehabilitacją, dzięki nim można uniknąć nawrotu choroby. Można je jednak wykonywać tylko wtedy, gdy nie są bolesne, w przeciwnym razie ćwiczenia należy przerwać. Profilaktycznie wskazane jest aby stosować je także po ustąpieniu rwy kulszowej.

W razie nawrotu bólu zaleca się, by chory przyjął taką pozycję, która zmniejszy ból, powodując zminimalizowanie nacisku na nerw korzeniowy. Przy nagłych atakach rwy kulszowej można stosować okłady z lodu, lub też zażywać środki przeciwbólowe i przeciwzapalne.

Kiedy dolegliwość utrzymuje się dłużej niż przez cztery tygodnie konieczna może być fizykoterapia. Jeżeli jednak terapia nie przynosi oczekiwanych efektów, a choroba utrzymuje się dłużej niż sześć tygodni rozważa się wykonanie operacji. W tym wypadku stosuje się badanie rezonansu magnetycznego, które ma wykazać czy zabieg operacyjny będzie konieczny.

Wyróżniamy dwa rodzaje zabiegu – zabieg inwazyjny i mniej inwazyjny. W przypadku tego pierwszego przy pomocy haków odsuwa się korzenie nerwowe i worek opony twardej, następnie wszelkie zmiany i narośla zostają usunięte. Narośla te uciskają na nerw powodując ból i uwidaczniając przemieszczone jądro miażdżyste krążka, które usuwa się za pomocą szczypców. Metodą mniej inwazyjną jest mikrodiscektomia. Wykorzystuje ona mikroskop. Zabieg wykonuje się, robiąc niewielkie nacięcie, przez które usuwa się przyczynę choroby. Ta metoda skraca czas rekonwalescencji ponieważ do wykonania zabiegu potrzebne jest tylko małe nacięcie. Chory może szybciej wrócić do domu i uzyskać sprawność sprzed choroby.

W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego przyjmuje wykwalifikowany masażysta oraz fizjoterapeuta. W celu zarejestrowania się (również do innych specjalistów) mogą Państwo skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

W celu zapoznania się z ofertą masażu zapraszamy do zakładki https://bjmedical.pl/masaz/

Źródła zdjęć:

Taping to plastrowanie rehabilitacyjne. To wykorzystanie specjalnych plastrów (miękkich, półsztywnych i sztywnych) do celów rehabilitacyjnych. Jedna z odmian plastrowania -plastrowanie dynamiczne (kinesiotaping). Jest stosowany w celu złagodzenia bólu, a także aby zapobiec kontuzjom. Polega na oklejaniu różnych części ciała specjalnymi, kolorowymi plastrami. Plastrowanie dynamiczne może okazać się także pomocne przy łagodzeniu bólu kręgosłupa, może też poprawić krążenie, czy uchronić przed skurczami łydek.

Kinesiotaping to metoda, która została opisana przez japońskiego doktora Kenzo Kase na początku 70 lat ubiegłego wieku. Popularność zyskała w latach 90. Plastry wyprodukowane są z bawełny i kleju akrylowego. Mają one właściwości skóry, to znaczy mają grubość i ciężar zbliżony do niej i podobnie jak skóra są dość rozciągliwe. Dużą zaletą jest to, że przepuszczają powietrze i są wodoodporne. Plastry te można nosić od kilku dni do kilku tygodni lub do momentu kiedy plaster sam się odklei.

Plastrowanie dynamiczne -wskazania:

Jeżeli zastosujemy taśmę, delikatnie uniesie ona skórę, zwiększając w ten sposób przestrzeń jaka tworzy się między taśmą a mięśniami-ten rezultat należy do głównych efektów kinesiotapingu. Odpowiednio naklejony plaster ma wpływ na odczuwanie bólu. Dzieje się tak ponieważ plaster działa poprzez redukcję napięcia na receptory skóry.

Jednym ze wskazań do kinesiotapingu jest :

1. ból

-reumatyczny

-pourazowy (będący rezultatem kontuzji lub wypadku)

-kręgosłupa (zespoły bólowe kręgosłupa)-plastry stosuje się nie tylko na ból kręgosłupa, lecz mogą być także przydatne do łagodzenia takich objawów jak: ograniczenie zakresu ruchu, ostry promieniujący do kończyn ból, uczucie zablokowania w kręgosłupie, a nawet zawroty głowy

-po operacjach- zaletą kinesiotapingu jest to, że może on zmniejszyć nawet anormalny ostry ból pooperacyjny. Jego działanie jest tak skuteczne, że nie trzeba stosować leków przeciwbólowych.

2. zapobieganie kontuzjom- plastry wykazują działanie ułatwiające przemieszczanie się mięśni względem powięzi i stabilizują stawy, co jest pomocne w trakcie treningu.

3. nadwyrężone i zbyt napięte mięśnie- plastry wspomagając pracę mięśni i przejmują ich funkcję, rozluźniają napięte i nadwyrężone mięśnie, odciążają je normalizują ich napięcie.

4. problemy z krążeniem- plastry mają działanie takie jak drenaż limfatyczny i dają podobne efekty. Plastrowanie polecane jest dla kobiet po mastektomii lub osobom, które mają problemy z opuchnię tymi nogami (np. kobietom w ciąży)

5. skurcze- plastrowanie może pomóc osobom, które zmagają się ze skurczami w nocy (np. łydki).

6. rozstępy -pomoże kobietom w ciąży nie tylko się zrelaksować ale też pozbyć się niechcianego mankamentu

7. zmarszczki- według twórcy kinesiotapingu doktora Kenzo Kase taśma wykazuje właściwości zapobiegające zmarszczkom. Codzienne nakładanie jej na noc pomaga, jak twierdzi autor tej metody, na zmarszczki, cienie pod oczami, zmiany skórne.

W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego przyjmuje wykwalifikowany masażysta oraz fizjoterapeuta. W celu zarejestrowania się (również do innych specjalistów) mogą Państwo skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

W celu zapoznania się z ofertą masażu zapraszamy do zakładki https://bjmedical.pl/masaz/

Źródła zdjęć:

Ból stawów może być wynikiem urazu mechanicznego lub stanów zapalnych. Mogą występować zapalne i niezapalne przyczyny bólu stawów. Jeśli dolegliwość nie znika po kilku dniach, może przejść w stan przewlekły, co jest objawem choroby. W zależności od przyczyny choroby wdraża się odpowiednie leczenie.

Ból stawów inaczej artralgia to schorzenie, które dotyka okolice stawów. Pojawia się w wyniku powikłań w samym stawie lub w jego strukturach usytuowanych w pobliżu na przykład: wiązadeł, ścięgien, czy kaletki maziowej. Występowanie tej choroby można zaobserwować zarówno u starszych jaki u młodszych osób. Czasami przyczyna bólu jest zupełnie inna i nie dotyka stawu.

Gdy ból stawów nie wiąże się z poważniejszą chorobą powinien ustąpić w ciągu kilku dni. Jednak tego rodzaju bóle mogą być wskazówką do wykrycia innych chorób na przykład RZS (reumatoidalne zapalenie stawów) lub tocznia rumieniowatego układowego. W grupie szczególnego ryzyka zapadnięcia na tą chorobę są osoby z nadwagą lub otyłością prowadzące siedzący tryb życia. Niepokojące jest wystąpienie takich objawów jak wysoka temperatura lub obrzęk, jeżeli pacjent je zauważył powinien jak najszybciej zgłosić się do lekarza

Przyczyny:

Ból stawów pojawia się zazwyczaj w typowych dla tej choroby miejscach. Dzięki temu diagnoza jest bardziej precyzyjna. Ból stawów może występować w przebiegu takich chorób jak:

-urazów takich jak skręcenia czy zwichnięcia

-infekcji bakteryjnych na przykład rzeżączki, boreliozy, czy infekcji wirusowych np. grypy

-chorób reumatycznych w postaci reumatoidalnego zapalenia stawów, twardziny układowej, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, zespołu Sjogrena, tocznia rumieniowatego układowego, choroby Stilla

-dny moczanowej

-nowotworu kości lub chrząstki

-łuszczycowego zapalenia stawów

-chorób zapalnych jelit

-przyjmowania niektórych leków, np. inhibitorów konwertazy, angiotensyny, izoniazydu, metyldopy lub cyklosporyny

-chorób jelit

-nadmiernej aktywności fizycznej, szczególnie biegania prowadzącego do obciążenia stawu kolanowego

-nadwagi lub otyłości, która również obciąża stawy i powoduje ich ból

 Rodzaje:

Bóle stawów możemy podzielić na:

– zapalny (widoczna jest opuchlizna stawu, ciepłota oraz zaczerwienienie)

-niezapalny (nie występuje opuchlizna tylko samo zaczerwienienie stawu oraz jego ciepłota)

Oprócz tego ból może dotyczyć jednego stawu, mówimy wtedy, że jest jednostawowy lub wielu stawów-pięciu lub więcej- czyli ból wielostawowy. Takiej klasyfikacji używamy w artretyzmie.

Objawy:

Do przypadłości jaką jest ból stawów zaliczamy nie tylko sam ból określonego stawu ale także otaczających go struktur (ścięgna, więzadła, kaletka maziowa). Innymi symptomami oprócz bólu mogą być: obrzęk, zaczerwienienie, zaburzona ruchomość oraz sprawność danej kończyny np. dłoni.

Należy niezwłocznie odwiedzić lekarza gdy:

– następuje eskalacja bólu w nocy i występują kłopoty ze snem

– innym objawem wyłączając ból stawów jest zaczerwienienie i obrzęk oraz jego ocieplenie

– po przebudzeniu pojawiają się problemy z poruszaniem się

– ból wiąże się z ograniczoną ruchomością stawu

– pojawiają się ogólne objawy, takie jak: utrata masy ciała, gorączka, ból mięśni ogólne zmęczenie

Diagnoza i leczenie:

Badania dla pacjenta zaleca zawsze lekarz. To pod jego kierunkiem odbywa się wywiad lekarski. Zebrane informacje są pomocne w doborze badania. Wykorzystując badania laboratoryjne w diagnostyce zaleca się morfologię oraz OB. Czasami trzeba wykonać punkcję stawu aby pobrać do badania płyn stawowy.

Oprócz tego wykonuje się badania obrazowe takie jak:

– badanie RTG

– tomografia komputerowa

– rezonans magnetyczny

– USG chorego stawu

W leczeniu i łagodzeniu dolegliwości bólów stawowych pomocne może być stosowanie zimnych okładów tzn. okładanie chorych miejsc lodem lub smarowanie specjalnymi żelami wielokrotnego użytku dostępnymi w aptece. Powinno się też unikać nadmiernej aktywności stawu. Gdy uda się złagodzić dolegliwości, można też pomyśleć o ćwiczeniach wzmacniających staw najlepiej pod opieką rehabilitanta. Kolejnym sposobem, który może przynieść ulgę w bólu jest przyjmowanie preparatów przeciwbólowych lub przeciwzapalnych np. paracetamolu. Gdy nie ma widocznej poprawy mimo stosowanych leków należy zgłosić się do lekarza. Ponadto dobroczynne działanie może wykazywać terapia wodą (hydroterapia) terapia za pomocą kąpieli oraz rozciągające ćwiczenia fizyczne. Przy bólach stawów zalecane jest pływanie oraz jazda na rowerze. Mają one na celu rozruszanie stawów nie stanowiąc obciążenia dla nich. Bóle stawów, które powstały na skutek urazów łagodzi się najpierw schładzając bolące miejsca, a potem je ogrzewając.

Źródła zdjęć:

https://krokdozdrowia.com/bole-stawow-pozegnaj-je-zawsze/

Masaż relaksacyjny to jedna z popularnych metod złagodzenia stresu płynącego z szybkiego tempa życia. Służy on odprężeniu i wyciszeniu. Odbywa się poprzez dotyk. Może być to ugniatanie, oklepywanie. Masaż relaksacyjny często komponuje się z aromaterapią, wówczas przy masowaniu używa się olejków eterycznych np. o zapachu drzewa sandałowego, płatków różanych, czy olejku ylang-ylang.

Wykonywanie masażu odbywa się na leżąco lub na siedząco. W masażu można posłużyć się również oliwką by łatwiej i dokładniej wykonać ruchy na ciele pacjenta. Aby terapeuta mógł dostać się do miejsc, które mają być masowane wskazany jest luźny strój osoby poddawanej zabiegowi. Bardzo często techniki masażu relaksacyjnego są podobne do masażu klasycznego. Tego rodzaju masaż wykonuje się za pomocą łagodnych ruchów. Ruchy te są spokojne powolne, obniżające napięcie mięśni i nerwów.

Masaż relaksacyjny przeprowadza się w następujący sposób:masażysta głaszcze (głaskanie podłużne i koliste), uciska, ugniata, rozciera ciało pacjenta, a terapię kończy powracając do głaskania. Nie stosuje się bardziej energicznych ruchów i rozcierania poprzecznego.

Masaż relaksacyjny rodzaje:

• masaż klasyczny– w obrębie tego masażu wykonuje się ruchy mające na celu poprawienie krążenia obwodowego i przyspieszenie procesu przemiany materii. Polega on na takich ruchach jak: masowaniu całą dłonią, kciukami bądź kostkami dłoni. Zabieg ten nie jest bolesny mimo, że masażysta ugniata, ostukuje, uciska, głaszcze ciało pacjenta. W tej wersji masażu relaksacyjnego rezygnuje się z takich elementów masażu klasycznego jak: rozcieranie poprzeczne, energiczne masowanie.

• masaż stemplami ziołowymi- wykonywany jest według tajskiej receptury stemplami zawierającymi: kurkumę, trawę cytrynową, kamforę, kafir. Obecnie jednak do tradycyjnej receptury wprowadza się też inne składniki takie jak: goździki, kardamon, zielona herbata. Masaż wykonuje się najpierw poprzez delikatny ucisk, potem ruchy masażysty są coraz mocniejsze, ponieważ temperatura rozgrzanych stempli maleje. Efektem tego rodzaju masażu jest utrata bólu mięśni i uczucia ciągłego zmęczenia.

• masaż Ma-uri– wywodzi się z tradycyjnych maoryskich technik masażu. Ten rodzaj masażu powstał w Nowej Zelandii pod koniec XX wieku. Przed wykonaniem zabiegu Ma-uri lekarz pyta pacjenta o samopoczucie oraz efekty, które chce on osiągnąć. Na początku masażu wykonuje się taniec związany z tymi, które wykonywano w hawajskich świątyniach. Potem następuje uciskanie pleców, kręgosłupa, barków, nóg i stóp pacjenta (znajdują się na nich 36 receptorów odpowiadających konkretnym narządom wewnętrznym) przez masażystę. Masaż wykonuje się w celu redukcji poziomu stresu u poddawanej mu osoby.

• masaż Shiatsu– jest to masaż czerpiący z tradycji starożytnych Chin, jednak stosuje się go dopiero od XX wieku. Jego efektem powinno być przywrócenie właściwego przepływu energii Chi w organizmie, który, jak zakładają twórcy techniki jest niezbędny do jego funkcjonowania. Podczas tego masażu nie używa się olejków. Masaż ten polega na uciskaniu punktów energetycznych na ciele, w tym celu masażysta używa dłoni, łokci, a nawet kolan. Punkty te przebiegają wzdłuż kanałów energetycznych. Masaż Shiatsu stosuje się zapobiegawczo, by uchronić organizm przed chorobami, jednak głównie w celu zmniejszenia napięcia w barkach, szyi i karku.

• masaż gorącymi kamieniami– tego rodzaju technika posługuje się dalekowschodnią teorią czakr. Kamienie rozkłada się w miejscach czakr, czyli w punktach energetycznych. Masażysta przeprowadza rozgrzane kamienie wzdłuż meridianów czyli kanałów, przez które przepływa energia przez nasz organizm. Masaż tego typu nie tylko uspokaja ale i wzmacnia odporność.

• masaż Lomi-Lomi– ma hawajskie pochodzenie, ukształtował się na podstawie wierzeń w przepływ przez organizm energii Mana. Masaż wykonuje się na całym ciele. Do przeprowadzenia go masażysta używa przedramion. Współgra to z towarzyszącymi jego ruchom elementami tańca. Celem tego jest właściwe pokierowanie energią płynącą przez organizm. Słowo” lomi” to według Hawajczyków właśnie masaż.

• masaż aromaterapeutyczny– masaż ten wykonuje się za pomocą olejków eterycznych i dobiera do osobistych preferencji pacjenta. Masażysta dysponuje szeroką gamą zapachów, mogą to być olejki jaśminowe, mango, lawendowe, pomarańczowe. Olejki te mają właściwości lecznicze(przez skórę dostają się do wewnątrz) i wpływają pozytywnie na organizm.

• masaż czekoladowy-masaż ten czerpie z masażu klasycznego. Jego głównym założeniem jest włączenie do zabiegu kremu z czekolady i czekoladowego olejku do masażu. Celem masażu jest relaks i uwolnienie endorfin, co dzieje się pod wpływem zapachu czekolady. Masaż ten ma też tą właściwość, że neutralizuje działanie w organizmie wolnych rodników dzięki zawartym w kremie czekoladowym flawonoidom i antyoksydantom.

• masaż ujędrniający– ma właściwości antycellulitowe, zwiększa sprężystość ciała. Masaż wykonuje się rozbijając tkankę tłuszczową na mniejsze cząstki; niektóre jego właściwości zaczerpnięte są z masażu klasycznego. Dzięki niemu włókna kolagenowe i elastynowe wzmacniają się. Masażysta wykonuje tego typu masaż na biodrach, pośladkach, nogach i brzuchu.

• masaż dla kobiet w ciąży– masaż dla kobiet w ciąży wykonuje się by odciążyć i usunąć ból w odcinku lędźwiowo-krzyżowym oraz na karku, szyi i barkach. Masuje się delikatnie naciskając co zmniejsza napięcie mięśniowe i usprawnia krążenie krwi i limfy.

  

  Masaż relaksacyjny wskazania i przeciwwskazania:

  Niekiedy wybierając się na masaż należy skonsultować swój stan zdrowia z lekarzem. Masaż relaksacyjny nie jest wskazany dla osób z chorobami układu krążenia, hemofilią, chorobą nowotworową. Masaż tego typu nie zawsze wykonuje się u kobiet w ciąży; przeciwwskazaniem do jego wykonywania są też choroby skóry, infekcje wirusowe i bakteryjne.

  W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego przyjmuje wykwalifikowany masażysta oraz fizjoterapeuta. W celu zarejestrowania się (również do innych specjalistów) mogą Państwo skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

  W celu zapoznania się z ofertą masażu zapraszamy do zakładki https://bjmedical.pl/masaz/

Źródła zdjęć:

https://www.omnia-ce.eu/menu-start/menu-oferta/menu-kursy-zawodowe/menu-kursy-zdrowie/menu-kursy-zdrowie-masaze/81-407-masaz-aroma

http://blogowourodowo.pl/czekolada-dobra-przepis-masaz-czekolada/

Drenaż limfatyczny jest to masaż ciała, który pobudza krążenie krwi i limfy. Można go wykonywać w celu zredukowania cellulitu albo gdy chce się ujędrnić skórę czy zmniejszyć obrzęki. Masaż ten wykonuje się w gabinetach masażu lub w gabinetach odnowy biologicznej czy medycyny estetycznej.

Drenaż limfatyczny działa poprzez uciskanie i pocieranie skóry przy pomocy określonych technik i odpowiednich ruchów. Należy robić to w taki sposób aby przepchnąć nagromadzoną limfę, a tym samym zlikwidować obrzęk i poprawić krążenie.

Dzięki temu zabiegowi zanikają obrzęki, nawet te zastoinowe i zapalne. Usunięte zostają toksyny z komórek skóry, a krążenie limfy przebiega znacznie sprawniej.

Drenaż limfatyczny zalety:

Jak już wyżej wspomniano, głównym celem tego rodzaju masażu jest pobudzenie krążenia krwi i limfy, poprawiając w ten sposób stan organizmu.
Dzięki stymulacji odpowiednich punktów na ciele następuje lepsze odżywienie, poprawa pracy komórek oraz odpowiednia regulacja krążenia krwi jak i funkcjonowania organów wewnętrznych. Skóra jest jędrna i elastyczna. Poprawia się metabolizm tkanki tłuszczowej oraz przemiana materii. Zmniejszają się obrzęki kończyn, cellulit jest zredukowany a organizm oczyszczony.

Osoba masowana podczas zabiegu zakłada specjalny strój, który napełniany jest powietrzem. Kombinezon wypełnia się powietrzem i udrożnia węzły limfatyczne, dzięki czemu przyczynia się do lepszego oczyszczania organizmu. Drenaż można też przeprowadzać ręcznie wykwalifikowany masażysta – masując i uciskając odpowiednie miejsca na ciele. Bardzo ważna jest precyzja wykonania.

Masaż limfatyczny twarzy wykonuję się poprzez delikatne, powolne ruchy od okolic obojczyków do czubka głowy. Pomaga on pozbyć się problemów z zatokami, zmniejsza opuchliznę oczy oraz innych części twarzy. Poprawia kondycję skóry, jak również polepsza wchłanianie kosmetyków.

Masaż limfatyczny nóg ma duże znaczenie dla osób które chcą pozbyć się cellulitu. Podczas drenażu nóg najpierw głaszcze się nogi, a następnie rozciera i ugniata. Ważny jest kierunek wykonywania masażu tzw wypychający- od obwodu w kierunku ujścia żył. Można też przeprowadzić ten zabieg przy użyciu urządzeń ale nie dają tak dobrego efektu jak wykonywany ręcznie masaż.

Wskazania do drenażu limfatycznego:

– złe samopoczucie, cellulit

– niewydolność żylna, obrzęki

– opuchlizna przewlekła

– dna moczanowa, choroba zwyrodnieniowa

– otyłość, skurcze i bóle nóg

Przeciwwskazania:

– uraz skóry

– ostra zakrzepica żylna

– wszczepiony rozrusznik serca

– wysoka temperatura ciała

– jaskra

– choroby skóry

– nowotwory

– niewydolność krążenia

– ciążą

– padaczka

W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego przyjmuje wykwalifikowany masażysta oraz fizjoterapeuta. W celu zarejestrowania się (również do innych specjalistów) mogą Państwo skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

W celu zapoznania się z ofertą masażu zapraszamy do zakładki https://bjmedical.pl/masaz/

Źródła zdjęć:

http://www.rehabilitacje.szczecin.pl/oferta/masaz/drenaz-limfatyczny

https://www.salubre.pl/uslugi/masaze/masaz-pneumatyczno-uciskowy-boa

Masaż leczniczy jest jedną z metod fizjoterapii. Jak sama nazwa wskazuje, ma on na celu wyleczyć dolegliwości. Bardzo ważne jest, by był wykonywany przez osobę do tego wykwalifikowaną. Istotne jest by nie pogorszyć stanu zdrowia pacjenta czy nie pogłębić kontuzji. Masaż leczniczy ma na celu przyspieszenie przepływu krwi oraz pobudzenie organizmu do wytworzenia endorfin. Hormony te mają właściwości przeciwbólowe i rozluźniające.

Zadaniem masażu leczniczego jest także poprawienie ukrwienia i odżywienia tkanek, rozluźnienie lub pobudzenie mięśni, uelastycznienie tkanek, rozluźnienie powięzi, poprawienie ruchomości w stawach. Masaż ma również działanie przeciwobrzękowe (drenaż limfatyczny), przeciwbólowe, relaksujące i uspokajające.

Wskazania do masażu leczniczego:

• choroby narządu ruchu, a także stłuczenia, skręcenia, zwichnięcia i złamania,
• zapalenie stawów, mięśni, ścięgien,
• przykurcze i zaniki mięśni,
• choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa,
• przeciążenie mięśni np podczas wielogodzinnej pracy siedzącej,
• zerwanie włókien mięśniowych, zmęczenie mięśni po wysiłku fizycznym

Masaż również stosuje się:

u osób z przewlekłą niewydolnością oddechową (rozluźnia się pomocnicze mięśnie oddechowe)

u osób po zakrzepowym zapaleniu żył

u osób z chorobą Raynauda (I i II stadium), oraz w chorobie Buergera (I i II stadium)

u osób z bliznami po urazach lub operacjach

u osób z chorobami układu nerwowego (zaniki, niedowłady i porażenia mięśniowe)

Przeciwwskazania do wykonania masażu leczniczego (m.in.) :

krwiaki, naczyniaki, stany zapalne, krwotoki, choroby skóry (podczas których występują pęcherze, wypryski itp), zakrzepowe zapalenie żył, żylaki, wysoka temperatura, choroby zakaźne

Masaż leczniczy rodzaje:

1.Masaż klasyczny: najpopularniejszy rodzaj masażu. Używa się oliwki w celu poślizgu, wykonuje się go w kierunku dosercowym, czyli w kierunku przepływu krwi żylnej.

2.Masaż segmentarny: w odróżnieniu od masażu klasycznego znajduje zastosowanie w leczeniu chorób narządów wewnętrznych. Podstawowa technika tego masażu to rozcieranie, o charakterze świdrującym. W masażu segmentarnym nie stosuje się środków poślizgowych. Wykonywany jest w kierunku od nerwów obwodowych do ośrodkowego układu nerwowego.

3.Drenaż limfatyczny: ten masaż usprawnia krążenie limfy. Umożliwia również zmniejszenie obrzęków limfatycznych. Podstawowe techniki  to: rozcieranie koliste i rozcieranie spiralne oraz chwyty pompujący i czerpiący. Służy to  przepychaniu płynów. Ważne jest, by podczas tego masażu nie rozgrzewać tkanek.

4.Masaż punktowy:  to oddziaływanie na określone punkty na ciele człowieka.

5.Masaż tkanek głębokich: działa głównie na tkanki, które znajdują się pod skórą. Jest masażem delikatnym i siłę nacisku dobiera się dla każdego pacjenta indywidualnie, w zależności od napięcia tkanek. Nie stosuje się środków poślizgowych a jeśli już to w niedużej ilości.

6.Masaż lodem:  to masaż miejscowy. Pierwszy etap to schłodzenie tkanek, zwężenie naczyń krwionośnych oraz zmniejszenie przepływu krwi. Etap kolejny powoduje rozszerzenia naczyń krwionośnych, następuje poprawa ukrwienia dzięki czemu zwiększa się metabolizm tkanek i szybciej usuwane są z nich związki toksyczne. Ponadto zimno działa przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo i przeciwbólowo.

7.Masaż centryfugalny: stosuje się go głównie przy stłuczeniach, zwichnięciach, skręceniach. Należy łączyć go z innymi zabiegami fizykalnymi oraz ćwiczeniami, które zwiększają zakres ruchomości stawu, a także siłę i masę mięśni działających na staw.

W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego przyjmuje wykwalifikowany masażysta oraz fizjoterapeuta. W celu zarejestrowania się (również do innych specjalistów) mogą Państwo skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

W celu zapoznania się z ofertą masażu zapraszamy do zakładki https://bjmedical.pl/masaz/

Źródła zdjęć:

http://radlin.lento.pl/masaz-leczniczy-fizjoterapia-rehabilitacja,6488973.html