Miesiąc: lipiec 2018

Nefropatia jest chorobą nerek, która wiąże się z zaburzeniami cukrzycowymi. U pacjentów, którzy nie cierpią na tę chorobę, w moczu nie ma cząsteczek białka. Zaburzenia filtracji i zmiany w nerkach pojawiają się u osób chorych na cukrzycę. Cząsteczki białka zaczynają być obecne w moczu.

Nefropatia przyczyny:

• choroby takie jak wysokie ciśnienie krwi, cukrzyca, toczeń rumieniowaty układowy

• narażenie na kontakt z ołowiem lub jego solami

• przyjmowanie przez dłuższy czas środków przeciwbólowych głównie fenacetyny, która wpływa na martwicę brodawek nerkowych

• nieuzupełniony poziom oksydazy ksantyny- enzym ten pełni ważną rolę w katabolizmie puryn; zwiększona ilość ksantyny powoduje tworzenie się kryształków ponieważ ksantyna nie jest rozpuszczalna w wodzie. Kryształki te mogą tworzyć kamienie w nerkach oraz je uszkodzić.

Do innych przyczyn nefropatii należy policystyczna choroba nerek. W czasie jej przebiegu powstają w nerkach cysty lub kieszonki zawierające płyn. Następstwem powiększania się cyst jest niewydolność nerek. Cysty mogą mieć też inne umiejscowienie; mogą się tworzyć np. w wątrobie, mózgu i jajnikach. Za sprawą policystycznej choroby nerek narządy są bardziej narażone na infekcje oraz raka.

 Nefropatia rodzaje:

Występują następujące rodzaje nefropatii:

• nefropatia cukrzycowa– daje takie objawy jak: wzrost keratyny i mocznika we krwi, nadciśnienie tętnicze, białkomocz. W przypadku nefropatii cukrzycowej potrzebne jest leczenie nerkozastępcze. Nefropatia cukrzycowa może też wywoływać takie objawy jak: wodobrzusze, obrzęki poszczególnych części ciała, duszności, ogólne osłabienie organizmu, pieniący się mocz, szybkie zmęczenie, utrata apetytu.

  Do czynników ryzyka zachorowania na nefropatię należą: nadciśnienie tętnicze połączone z cukrzycą, zagrożenie może stanowić także palenie papierosów.

• nefropatia nadciśnieniowa– jest trudna do wykrycia. Choroba ta powoduje nadciśnienie tętnicze, co skutkuje uszkodzeniem nerek. Nefropatia jest uwarunkowana genetycznie.

• nefropatia kontrastowa występuje wówczas, gdy pacjent przyjmuje środki cieniujące, które podaje się by wykonać badania radiologiczne

•  nefropatia refluksowa- czynnikami wywołującymi ją są: wrodzone anomalia, bakteriomocz, nadciśnienie, sklerotyzacja kłębuszków nerkowych, zabiegi chirurgiczne wykonywane na drogach moczowych.

Nefropatia objawy:

Początkowo choroba nie wywołuje niepożądanych objawów, są one niezauważalne i niewyczuwalne. Choroba może ciągnąć się latami mając niegroźny przebieg i nie być zauważona przez pacjenta. Choroba może zostać wykryta po wykonaniu badania moczu, gdy okaże się, że jest w nim obecny podwyższony poziom albuminy. Schorzenie to nazywa się mikroalbuminuria. Zwiększone stężenie białka albuminy w moczu oznacza, że nerki nie funkcjonują prawidłowo. Aby choroba nie postępowała dalej należy systematycznie kontrolować stan nerek od momentu gdy lekarz postawi diagnozę cukrzycy.

Objawy, które mogą być obecne na 3 etapie choroby nerek to:

• wysokie ciśnienie krwi

• częste wizyty w toalecie

• opuchlizna wokół kostek

• zwiększenie masy ciała

Czwarty etap choroby zwany jest jawną klinicznie nefropatią; wówczas można zaobserwować takie objawy jak:

• podkrążone oczy- zwłaszcza rano

• sucha swędząca skóra

• skurcze mięśni- szczególnie w nocy

• skrócony oddech i męczliwość

• częstsza niż zazwyczaj potrzeba oddawania moczu – zwłaszcza

  w nocy

• zatrzymywanie wody w organizmie-opuchnięte kostki, stopy, nadgarstki

Na wspomnianym wyżej etapie mogą pojawić się również:

• anemia

• utrata apetytu

• zmęczenie i osłabienie

• nudności i wymioty

• może również wystąpić taki objaw jak zmniejszone zapotrzebowanie na insulinę

Na piątym- ostatnim etapie nefropatii powstaje całkowita niewydolność nerek, diagnozuje się wszystkie powyższe objawy, zwiększone stężenie mocznika oraz kreatyniny w moczu, po jakimś czasie konieczne są dializy.

 Nefropatia leczenie:

Na każdym etapie choroby nefropatię leczy się:

• wyrównując ciśnienie krwi

• zaprzestając palenia papierosów

• wyrównując glikemię HbA1c poniżej 1%

• wyrównaniu profilu lipidowego

• zmianie trybu życia- właściwa dieta cukrzycowa i ćwiczenia

Na 5 etapie nefropatii wymagane są dializy, a w skrajnych przypadkach transplantacja nerek.

Źródła zdjęć:

https://slideplayer.pl/slide/1215752/

Witamy,

pragniemy poinformować, że w ostatnim czasie pojawiły się na naszym blogu kolejne artykuły. Zapraszamy do zapoznania się z ich treścią.

Oto tematy, które były poruszane:

Andropauza

https://bjmedical.pl/andropauza/

Mocznica

https://bjmedical.pl/mocznica-przewlekla-choroba-nerek/

Implanty zębowe

https://bjmedical.pl/implanty-zebowe/

Masaż relaksacyjny

https://bjmedical.pl/masaz-relaksacyjny/

Torbiel jajnika

https://bjmedical.pl/torbiel-jajnika/

Torbiel jajnika – mówimy o tym wtedy gdy w obrębie jajnika powstaje niepożądana przestrzeń odgraniczona od prawidłowej tkanki ścianą. Może mieć postać łagodną np. przetrwały pęcherzyk Graafa lub złośliwą czyli rak jajnika.

Torbiel wygląda jak balonik wypełniony płynem lub zgrubiałą tkanką. Może się pojawiać w jednym jajniku albo w dwóch naraz. Zazwyczaj torbiel ma wielkość orzecha a zdarza się, że dochodzi do wielkości pomarańczy. Torbiel może zająć pozycję wewnątrz jajnika, w jego ścianie lub na zewnątrz (wtedy są połączone z jajnikiem cienką szypułą).

Torbiel jest zazwyczaj wykrywana na drodze kontrolnego badania USG ponieważ zwykle nie daje żadnych przykrych dolegliwości. Powstaje najczęściej na skutek zaburzeń hormonalnych.

Torbiel jajnika objawy:

Torbiel jajnika najczęściej występuje bezobjawowo. O torbielach jajnika kobieta może dowiedzieć się przypadkowo podczas rutynowych badań ginekologicznych lub USG dopochwowego chociaż zgłosiła się by je wykonać z zupełnie innych powodów.

Głównymi objawami, które można zauważyć w wypadku tej choroby są: pobolewanie, kłucie, wrażenie pełności, opuchnięcia brzucha, uczucie ciągnięcia w podbrzuszu. Symptomy te jednak nie są często spotykane i na ich podstawie można jedynie podejrzewać chorobę.

Gdy torbiel jest duża mogą pojawiać się parcie na pęcherz i objawy gastryczne takie jak wzdęcia, czy zaparcia. Dzieje się tak dlatego, że większa torbiel może uciskać okoliczne narządy. W wypadku pęknięcia cysty występuje nagły ostry ból, niekiedy nudności, gorączka, wymioty. Kiedy towarzyszy temu ostry ból może świadczyć o skręceniu torbieli na szypułce. Torbiele jajnika najczęściej pojawiają się w okresie rozrodczym. Nie jest to jednak regułą to znaczy torbiele mogą występować w każdym okresie życia kobiety.

W większości wypadków wiążą się z pracą jajników. Kiedy pęcherzyk Graffa osiąga średnicę 2,5- 2,8 centymetrów(dzieje się tak tuż przed owulacją, to znaczy przed uwolnieniem komórki jajowej); wówczas pęka i przekształca się w tzw. ciałko żółte; zanika ono gdy nie dojdzie do ciąży. W przypadku, gdy pęcherzyk nie pęka tworzy się torbiel. Można zdiagnozować jej istnienie, gdy osiągnie rozmiar powyżej 3 centymetrów. Taki rodzaj torbieli zalicza się do torbieli czynnościowych. Nie zdiagnozowano przypadku występowania ich przed pokwitaniem i po przekwitaniu. Należą do najbardziej powszechnie wykrywanych.

Nie mają tendencji do zmieniania się w nowotwór złośliwy. Ryzyko wystąpienia raka jajnika rośnie gdy kobieta ma więcej niż 45 lat, dlatego powinno się wówczas wykonywać USG dopochwowe co 1-2 lata zgodnie z zaleceniami lekarza. Kiedy kobieta zauważy nagłe powiększenie się obwodu brzucha powinna niezwłocznie udać się do lekarza ponieważ może to świadczyć o istnieniu torbieli nowotworowej.

Torbiel jajnika rodzaje:

Torbiele proste to takie, które mają budowę ścian gładką i cienką, nie ma w nich wewnętrznych struktur, są wypełnione płynem. Są to zmiany łagodne. Mogą one mieć rodzaj czynnościowy lub endometrialny. Torbiele endometrialne występują u kobiet chorych na endometriozę. Są wypełnione zbrązowiałą, gęstą krwią. Torbiele złożone składają się z grubych ścian, przegrody i innych wewnętrznych struktur. Zazwyczaj są niegroźne ale niektóre z nich mogą być rakiem jajnika. Dlatego też trzeba wykonać badanie marker raka jajnika CA 125, oprócz tego klasycznie robi się USG dopochwowe. Zdarza się także, że w życiu płodowym utworzą się torbiele skórzaste tzw. potworniaki, które rosną w ciągu całego życia. Rosną z listków zarodkowych, które potem różnicują się w różne tkanki. W środku tych torbieli mogą znajdować się zęby, włosy, łój. Są to zmiany niezłośliwe.

 Kiedy usuwa się torbiele:

Torbiele skórzaste i endometrialne usuwa się metodą laparoskopową. Torbiele czynnościowe natomiast trzeba poddać stałej obserwacji, gdy się powiększają konieczna jest zabieg chirurgiczny ponieważ mogą pękać lub powodować dolegliwości. Konieczne jest usuwanie torbieli złożonych ponieważ nasilają one ryzyko raka jajnika. W ich przypadku wybiera się operację klasyczną (otwarcie powłok brzusznych) umożliwiającą dokładne obejrzenie jajnika i okolicznych tkanek. Potrzebna jest błyskawiczna konsultacja chirurgiczna gdy dojdzie do:

• skręcenia torbieli- jego następstwem może być zaciśnięcie naczyń krwionośnych, zatrzymanie dopływu krwi do jajnika i rozwój martwicy.

• Pęknięcie dużej torbieli- jego skutkiem może być wewnętrzne krwawienie.

Specjalizacją, która zajmuje się leczeniem tego schorzenia jest ginekologia. W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego w ramach tej specjalizacji przyjmuje lek. med. Karolina Jakubiec-Wiśniewska. W celu zarejestrowania się do tego lekarza lub innych specjalistów przyjmujących w naszej przychodni mogą Państwo skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

Źródła zdjęć:

https://akademiawitalnosci.pl/naturalne-rozwiazanie-problemu-torbieli-jajnikow-historia-edyty/

http://nextews.com/8e9c116e/

Masaż relaksacyjny to jedna z popularnych metod złagodzenia stresu płynącego z szybkiego tempa życia. Służy on odprężeniu i wyciszeniu. Odbywa się poprzez dotyk. Może być to ugniatanie, oklepywanie. Masaż relaksacyjny często komponuje się z aromaterapią, wówczas przy masowaniu używa się olejków eterycznych np. o zapachu drzewa sandałowego, płatków różanych, czy olejku ylang-ylang.

Wykonywanie masażu odbywa się na leżąco lub na siedząco. W masażu można posłużyć się również oliwką by łatwiej i dokładniej wykonać ruchy na ciele pacjenta. Aby terapeuta mógł dostać się do miejsc, które mają być masowane wskazany jest luźny strój osoby poddawanej zabiegowi. Bardzo często techniki masażu relaksacyjnego są podobne do masażu klasycznego. Tego rodzaju masaż wykonuje się za pomocą łagodnych ruchów. Ruchy te są spokojne powolne, obniżające napięcie mięśni i nerwów.

Masaż relaksacyjny przeprowadza się w następujący sposób:masażysta głaszcze (głaskanie podłużne i koliste), uciska, ugniata, rozciera ciało pacjenta, a terapię kończy powracając do głaskania. Nie stosuje się bardziej energicznych ruchów i rozcierania poprzecznego.

Masaż relaksacyjny rodzaje:

• masaż klasyczny– w obrębie tego masażu wykonuje się ruchy mające na celu poprawienie krążenia obwodowego i przyspieszenie procesu przemiany materii. Polega on na takich ruchach jak: masowaniu całą dłonią, kciukami bądź kostkami dłoni. Zabieg ten nie jest bolesny mimo, że masażysta ugniata, ostukuje, uciska, głaszcze ciało pacjenta. W tej wersji masażu relaksacyjnego rezygnuje się z takich elementów masażu klasycznego jak: rozcieranie poprzeczne, energiczne masowanie.

• masaż stemplami ziołowymi- wykonywany jest według tajskiej receptury stemplami zawierającymi: kurkumę, trawę cytrynową, kamforę, kafir. Obecnie jednak do tradycyjnej receptury wprowadza się też inne składniki takie jak: goździki, kardamon, zielona herbata. Masaż wykonuje się najpierw poprzez delikatny ucisk, potem ruchy masażysty są coraz mocniejsze, ponieważ temperatura rozgrzanych stempli maleje. Efektem tego rodzaju masażu jest utrata bólu mięśni i uczucia ciągłego zmęczenia.

• masaż Ma-uri– wywodzi się z tradycyjnych maoryskich technik masażu. Ten rodzaj masażu powstał w Nowej Zelandii pod koniec XX wieku. Przed wykonaniem zabiegu Ma-uri lekarz pyta pacjenta o samopoczucie oraz efekty, które chce on osiągnąć. Na początku masażu wykonuje się taniec związany z tymi, które wykonywano w hawajskich świątyniach. Potem następuje uciskanie pleców, kręgosłupa, barków, nóg i stóp pacjenta (znajdują się na nich 36 receptorów odpowiadających konkretnym narządom wewnętrznym) przez masażystę. Masaż wykonuje się w celu redukcji poziomu stresu u poddawanej mu osoby.

• masaż Shiatsu– jest to masaż czerpiący z tradycji starożytnych Chin, jednak stosuje się go dopiero od XX wieku. Jego efektem powinno być przywrócenie właściwego przepływu energii Chi w organizmie, który, jak zakładają twórcy techniki jest niezbędny do jego funkcjonowania. Podczas tego masażu nie używa się olejków. Masaż ten polega na uciskaniu punktów energetycznych na ciele, w tym celu masażysta używa dłoni, łokci, a nawet kolan. Punkty te przebiegają wzdłuż kanałów energetycznych. Masaż Shiatsu stosuje się zapobiegawczo, by uchronić organizm przed chorobami, jednak głównie w celu zmniejszenia napięcia w barkach, szyi i karku.

• masaż gorącymi kamieniami– tego rodzaju technika posługuje się dalekowschodnią teorią czakr. Kamienie rozkłada się w miejscach czakr, czyli w punktach energetycznych. Masażysta przeprowadza rozgrzane kamienie wzdłuż meridianów czyli kanałów, przez które przepływa energia przez nasz organizm. Masaż tego typu nie tylko uspokaja ale i wzmacnia odporność.

• masaż Lomi-Lomi– ma hawajskie pochodzenie, ukształtował się na podstawie wierzeń w przepływ przez organizm energii Mana. Masaż wykonuje się na całym ciele. Do przeprowadzenia go masażysta używa przedramion. Współgra to z towarzyszącymi jego ruchom elementami tańca. Celem tego jest właściwe pokierowanie energią płynącą przez organizm. Słowo” lomi” to według Hawajczyków właśnie masaż.

• masaż aromaterapeutyczny– masaż ten wykonuje się za pomocą olejków eterycznych i dobiera do osobistych preferencji pacjenta. Masażysta dysponuje szeroką gamą zapachów, mogą to być olejki jaśminowe, mango, lawendowe, pomarańczowe. Olejki te mają właściwości lecznicze(przez skórę dostają się do wewnątrz) i wpływają pozytywnie na organizm.

• masaż czekoladowy-masaż ten czerpie z masażu klasycznego. Jego głównym założeniem jest włączenie do zabiegu kremu z czekolady i czekoladowego olejku do masażu. Celem masażu jest relaks i uwolnienie endorfin, co dzieje się pod wpływem zapachu czekolady. Masaż ten ma też tą właściwość, że neutralizuje działanie w organizmie wolnych rodników dzięki zawartym w kremie czekoladowym flawonoidom i antyoksydantom.

• masaż ujędrniający– ma właściwości antycellulitowe, zwiększa sprężystość ciała. Masaż wykonuje się rozbijając tkankę tłuszczową na mniejsze cząstki; niektóre jego właściwości zaczerpnięte są z masażu klasycznego. Dzięki niemu włókna kolagenowe i elastynowe wzmacniają się. Masażysta wykonuje tego typu masaż na biodrach, pośladkach, nogach i brzuchu.

• masaż dla kobiet w ciąży– masaż dla kobiet w ciąży wykonuje się by odciążyć i usunąć ból w odcinku lędźwiowo-krzyżowym oraz na karku, szyi i barkach. Masuje się delikatnie naciskając co zmniejsza napięcie mięśniowe i usprawnia krążenie krwi i limfy.

  

  Masaż relaksacyjny wskazania i przeciwwskazania:

  Niekiedy wybierając się na masaż należy skonsultować swój stan zdrowia z lekarzem. Masaż relaksacyjny nie jest wskazany dla osób z chorobami układu krążenia, hemofilią, chorobą nowotworową. Masaż tego typu nie zawsze wykonuje się u kobiet w ciąży; przeciwwskazaniem do jego wykonywania są też choroby skóry, infekcje wirusowe i bakteryjne.

  W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego przyjmuje wykwalifikowany masażysta oraz fizjoterapeuta. W celu zarejestrowania się (również do innych specjalistów) mogą Państwo skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

  W celu zapoznania się z ofertą masażu zapraszamy do zakładki https://bjmedical.pl/masaz/

Źródła zdjęć:

https://www.omnia-ce.eu/menu-start/menu-oferta/menu-kursy-zawodowe/menu-kursy-zdrowie/menu-kursy-zdrowie-masaze/81-407-masaz-aroma

http://blogowourodowo.pl/czekolada-dobra-przepis-masaz-czekolada/

Witamy,

pragniemy poinformować o nieobecności lek.med. Karoliny Jakubiec-Wiśniewskiej (ginekologia) w dniu 16.07.2018r (poniedziałek).

Jednocześnie informujemy o urlopie pani doktor w dniach 30.07.2018 – 20.08.2018r.

Za utrudnienia serdecznie przepraszamy.

Implanty zębowe mają na celu uzupełnienie ubytków w naturalnym uzębieniu pacjenta. Warunkami, które muszą spełnić dobre implanty są: funkcjonalność, wytrzymałość, dobre implanty nie powinny też wyróżniać się swym kolorem na tle naturalnych zębów. Zabieg zakładania implantów powinien być wykonany profesjonalnie przez stomatologa specjalistę z odpowiednim doświadczeniem i kwalifikacjami. Implant czyli sztuczny korzeń jest wszczepem wykonanym z tytanu. Jest on wielkości naturalnego korzenia. To implant jest podstawą do wprowadzenia sztucznego zęba czyli korony.

Implanty zębowe zakładanie (3 etapy):

• wszczepienie implantu

• wkręcenie śruby gojącej

• zamocowaniu sztucznego zęba
  

Zakładanie implantu etap I

Etap pierwszy służy wywierceniu w kości (konkretnie w wyrostku zębodołowym) otworu. Zabieg ten ma na celu wkręcenie implantu. Przed wszczepieniem implantu należy zrobić zdjęcie pantomograficzne. Zdjęcie to daje wgląd w ilość tkanki kostnej w dziąśle można wówczas ustalić czy ilość ta jest wystarczająca aby wprowadzić implant.

Jeżeli kość uległa zanikowi (co jest wynikiem utraty zęba i korzenia) pacjenta można poddać sterowanej regeneracji kości (augmentacji kości). Zabieg ten polega na wykonaniu wymaganej ilości tkanki kostnej pod przyszłe implanty stomatologiczne. Zabieg wszczepu jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym lub w narkozie. Czas wszczepiania implantu wynosi od 30 minut do 2 godzin. Zabieg ten jest bezbolesny. Lekarz musi upewnić się, że pozycja implantu jest sztywna i dopiero wówczas zszyć ranę.

Po wykonaniu zabiegu implant jest widoczny w jamie ustnej. W czasie gojenia się rany występuje bezpośrednie zrośnięcie się sztucznego korzenia z kością czyli osteointegracja. Osteointegracja trwa około 6 miesięcy (dla implantów w szczęce) i około 3 miesięcy (dla implantów w żuchwie). W przebiegu osteointegracji na powierzchni implantu tlen zawarty w komórkach tkanki kostnej tworzy na powierzchni implantu warstwę dwutlenku tytanu. Następstwem tego jest wytworzenie się na powłoce nowej tkanki kostnej, która jest właściwym utrwaleniem implantu. Skutkiem tego procesu jest to, że organizm nie wyczuwa wszczepionego implantu jako ciała obcego lecz jako łączną część dziąsła.

Zakładanie implantu etap II

W drugim etapie następuje odsłonięcie implantu i wkręcenie śruby gojącej. Po unormowaniu się implantu i połączeniu z kością następuje jego odsłonięcie. Dalszy ciąg polega na nacięciu błony śluzowej leżącej nad wszczepem i wkręceniu w implant tzw. śruby gojącej. Zabieg ten ma na celu przyśpieszenie procesu gojenia się błony śluzowej w bezpośrednim otoczeniu implantu oraz wyprofilowanie kształtu dziąsła pod przyszłą koronę protetyczną. Po upływie 14 dni można uzupełnić zabieg protetycznie.

Zakładanie implantu etap III

W etapie trzecim pobiera się wyciski i wstawia sztuczny ząb. Na pierwszej wizycie lekarskiej lekarz ustala z pacjentem kolor korony i pobiera wyciski protetyczne. Pobranie wycisku jest podstawą do przeprowadzenia badań w laboratorium, dzięki którym wykonuje się dwa elementy. Gdy powstaną te elementy lekarz kończy ostatni etap zakładania implantów. Elementami tymi są:

• łącznik, czyli filar protetyczny, na którym mocowana jest korona

• korona protetyczna na której mocowany jest sztuczny ząb

Ostatnim działaniem lekarza jest przykręcenie łącznika do implantu. Kiedy połączenie łącznika z implantem jest stabilne stomatolog mocuje koronę protetyczną.

Implanty zębowe związane są ze szczególną higieną jamy ustnej i częstymi konsultacjami z lekarzem.

Źródła zdjęć:

https://www.tourmedica.pl/informacje/implanty-stomatologiczne-jednofazowe-czym-sa-i-jakie-maja-zastosowanie/

https://www.mediraty.pl/stomatologia/przecietne-koszty-procedur/implanty-zebow/