Gru
6

Niedorozwój szkliwa

6 grudnia, 2019 Blog

Co to jest hipoplazja szkliwa?

Hipoplazja- niedorozwój szkliwa jest zaburzeniem rozwojowym zębów, w różnych okresach ich tworzenia. Może objawiać się zauważalnymi w jamie ustnej różnej głębokości dołkami i bruzdami na powierzchni zęba lub częściowym, a nawet całkowitym brakiem szkliwa. Choroba ta jak wyżej wspomniano charakteryzuje się niedoborem tkanki szkliwa. Szkliwo chroni zęby będąc dla nich naturalną barierą. Szkliwo ma za zadanie niwelowanie szkodliwych dla zębów czynników takich jak: ścieranie się zębów podczas żucia, działanie bakterii oraz bodźców termicznych. Ścieranie się szkliwa jest następstwem starzenia się organizmu. Niestety niedorozwój szkliwa może dotyczyć także młodych pacjentów. Istnieją różne sposoby wzmocnienia szkliwa. Hipoplazja może być spowodowana różnymi czynnikami, ale zawsze trzeba ją leczyć.

Hipoplazja- niedorozwój szkliwa jest zaburzeniem rozwojowym zębów, w różnych okresach ich tworzenia. Może objawiać się zauważalnymi w jamie ustnej różnej głębokości dołkami i bruzdami na powierzchni zęba lub częściowym, a nawet całkowitym brakiem szkliwa.

Hipoplazja szkliwa przyczyny

Rzadziej można ją spotkać u dzieci. Zazwyczaj uwidacznia się na zębach stałych. Ryzyko powstania hipoplazji zwiększają takie elementy jak: wady zgryzu, choroby przyzębia oraz wykształcenie zębów o nieprawidłowym kształcie. Oprócz tego hipoplazja może być wynikiem:

-długotrwałej diety ubogiej w witaminy A, D i K, a także fluor, magnez, fosfor oraz wapń.

-chorób wieku dziecięcego (ospa,odra, różyczka)

-chorób przewodu pokarmowego, których efektem jest zmniejszone wchłanianie witamin i mikroelementów

-zaburzeń endokrynologicznych (gruczołów tarczycy, trzustki, grasicy)

Jeśli chodzi o niedorozwój szkliwa u dzieci, to może ono być wynikiem, jak podają australijscy badacze nieprawidłowości występujących w okresie prenatalnym takich jak ekspozycja na ołów, czy przyjmowanie przez matkę tetracykliny.

Hipoplazja szkliwa objawy

Hipoplazję diagnozuje lekarz dentysta. Upośledzenie szkliwa może się objawiać białymi lub brunatnymi plamkami na powierzchni szkliwa, niewielkimi dołkami umieszczonymi na zębach, bruzdami na koronach, czy pofałdowanymi brzegami siecznych zębów. Pełny obraz hipoplazji szkliwa daje badanie mikroskopowe. Wspomniane wyżej badanie pokazuje, że szkliwo u osoby chorej jest znacznie cieńsze niż u osoby, która nie cierpi na upośledzenie szkliwa (u której nie występują objawy hipoplazji). Symptomem towarzyszącym chorobie jest niekiedy zaburzenie w budowie zębiny.

Rzadziej można ją spotkać u dzieci. Zazwyczaj uwidacznia się na zębach stałych. Ryzyko powstania hipoplazji zwiększają takie elementy jak: wady zgryzu, choroby przyzębia oraz wykształcenie zębów o nieprawidłowym kształcie. Oprócz tego hipoplazja może być wynikiem:

Hipoplazja szkliwa leczenie

Najważniejszym elementem w profilaktyce i leczeniu jest odpowiednia higiena jamy ustnej, należy pamiętać o używaniu szczoteczki do zębów o miękkim włosiu, pasty do zębów zawierającej fluor, nici dentystycznej oraz specjalnych płukanek. Dieta chorego nie powinna zawierać produktów obfitujących w cukier (jest on podstawową pożywką żyjących w jamie ustnej bakterii), należy też wyłączyć z niej kwasy ponieważ rozmiękczają one szkliwo. Według dietetyków polecane przy tym zaburzeniu jest spożywanie pełnoziarnistych kasz, makaronów, pieczywa oraz suplementów pobudzających produkcję śliny.

Leczenie dentystyczne hipoplazji opiera się na kilku procesach. Dentysta może zalecić lakowanie zębów (czyli uszczelnienie bruzd), fluoryzację (pokrywanie powierzchni zębów preparatami zawierającymi w swym składzie fluor o określonym stężeniu)

Leczenie dentystyczne hipoplazji opiera się na kilku procesach. Dentysta może zalecić lakowanie zębów (czyli uszczelnienie bruzd), fluoryzację (pokrywanie powierzchni zębów preparatami zawierającymi w swym składzie fluor o określonym stężeniu). Powinno się także regularnie usuwać kamień nazębny, oraz kontrolować stan swoich zębów, nie dopuszczając do próchnicy. Kiedy pacjent cierpi na wadę zgryzu wprowadza się dodatkowo leczenie ortodontyczne.


źródła zdjęć:

http://www.cianblog.com/wp-content/uploads/2017/12/Child-Covers-Mouth-Scared-Of-Going-To-The-Dentist.jpg
https://dentysta.eu/wp-content/uploads/2016/12/hypoplasia.jpg
https://www.ze-signon.com/img/images/gipoplaziya-zubnoj-emali-prichini-simptomi-i-lechenie_3.jpg
Lis
18

Stłoczenie zębów

18 listopada, 2019 Blog

 Jak powstaje stłoczenie zębów?

Stłoczenie zębów to najczęściej występująca wada zgryzu. Stłoczenie powstaje na skutek zmniejszania się długości łuku zębowego. Wada ta charakteryzuje się nieprawidłowościami w położeniu zębów oraz ich wyżynaniem poza łukiem zębowym. Może dojść do przebicia się przez dziąsło zębów w niewłaściwych miejscach; zęby ustawiają się wówczas jeden za drugim lub jeden nad drugim, zachodzą na siebie, rosną pod niewłaściwym kątem lub przechylają się bądź też obracają w stosunku do innych zębów.

Stłoczenie zębów to najczęściej występująca wada zgryzu. Stłoczenie powstaje na skutek zmniejszania się długości łuku zębowego. Wada ta charakteryzuje się nieprawidłowościami w położeniu zębów oraz ich wyżynaniem poza łukiem zębowym.

Stłoczenie zębów przyczyny

Przyczyny klasyfikuje się biorąc pod uwagę rodzaje stłoczenia:

-stłoczenie pierwotne- tworzy się gdy zęby są za duże w stosunku do kości szczęki i żuchwy.

stłoczenie wtórne- ma bardziej skomplikowany mechanizm. Powstaje wtedy, gdy zęby mleczne trzonowe (czwórki i piątki) zbyt wcześnie wypadną dziecku. Dochodzi do tego na skutek próchnicy gdy ząb taki trzeba usunąć.

-stłoczenie wtórne- ma bardziej skomplikowany mechanizm. Powstaje wtedy, gdy zęby mleczne trzonowe (czwórki i piątki) zbyt wcześnie wypadną dziecku. Dochodzi do tego na skutek próchnicy gdy ząb taki trzeba usunąć. Ucisk i stłoczenie zębów powodują wyrzynające się szóstki (pierwsze zęby trzonowe stałe), które przesuwają się w stronę siekaczy. Wyróżnia się jeszcze stłoczenie trzeciorzędowe zwane inaczej późnym. Pojawia się ono między 17 a 20 rokiem życia. Z powodu rozrostu żuchwy zęby sieczne dolne są do 20 roku życia wysuwane. Z powodu wysuwania natrafiają na opór zębów siecznych górnych, które powodują przemieszczenia i stłoczenia w żuchwie. Również intensywnie działają zęby ósme (zęby mądrości), dochodzi wówczas do stłoczenia zębów przednich.

Konsekwencje dla zdrowia

Stłoczenie zębów u dzieci może skutkować różnego rodzaju dysfunkcjami. Należy do nich oddychanie przez usta, które może doprowadzić do zwiększenia intensywności wady i powodować inne wady. Dotyczy to też nieprawidłowego połykania (typ niemowlęcy połykania). Wady te powinny podlegać leczeniu tak szybko, jak jest to możliwe. Należy wziąć też pod uwagę względy estetyczne, stłoczone zęby nieładnie wyglądają, zaburzona jest linia symetrii twarzy, język może być poraniony ostrymi krawędziami obróconych zębów siecznych dolnych. W miejscach stłoczenia można zauważyć kamień nazębny, którego usuwanie jest utrudnione, co wiąże się z kłopotami z nitkowaniem i szczotkowaniem. Odkładanie się kamienia nazębnego może mieć wpływ na powstawanie chorób przyzębia takich jak parodontoza. Następstwem parodontozy jest utrata kości, a czasem rozchwianie i utrata zębów.

Stłoczenie zębów leczenie

Aparat ortodontyczny zakłada się w celu rozbudowy łuku zębowego aby znalazło się miejsce dla nieprawidłowo położonych zębów. Używa się aparatu ortodontycznego ruchomego typu bionatora Balters. Stosuje się go przy stłoczeniu zębów w celu rozszerzenia szczęk. Aby zapobiec stłoczeniu, kiedy dochodzi do przedwczesnej utraty zębów piątych mlecznych stosuje się utrzymywacz przestrzeni lub protezę akrylową dziecięcą.

Stłoczenie zębów u dzieci może skutkować różnego rodzaju dysfunkcjami. Należy do nich oddychanie przez usta, które może doprowadzić do zwiększenia intensywności wady i powodować inne wady.

 


źródła zdjęć:

https://www.newengland-kids.com/blog/wp-content/uploads/2019/08/child-dentist-300×200.jpg

http://iortodonta.pl/wp-content/uploads/2014/06/stłoczenie-zębów-w-górnym-łuku-zębowym.jpg

https://www.pkt.pl/articles/1/g/3/f-4241-czym-powinien-sie-charakteryzowac-stomatolog-dzieciecy.jpg

Lip
25

Wpływ wapnia na zęby

25 lipca, 2019 Blog

Każdy wie jak ważna jest funkcja wapnia w organizmie człowieka. Jest nie tylko pierwotnym budulcem kości, zębów i paznokci.Oprócz tego, że zapobiega osteoporozie, odpowiada również za prawidłową pracę serca oraz przewodzenie impulsów nerwowych. Wspiera działanie bardzo wielu ważnych enzymów, reguluje krzepliwość krwi, zwiększa przepuszczalność naczyń krwionośnych, a wreszcie – nadzoruje kurczenie i rozkurczanie mięśni i niweluje reakcje alergiczne.

Każdy wie jak ważna jest funkcja wapnia w organizmie człowieka. Jest nie tylko pierwotnym budulcem kości, zębów i paznokci. Oprócz tego, że zapobiega osteoporozie, odpowiada również za prawidłową pracę serca oraz przewodzenie impulsów nerwowych

Wapń powinien być codziennie dostarczany do organizmu ludzkiego, bo jest każdego dnia tracony na skutek różnych procesów fizjologicznych.

→  Niedobór wapnia ma poważne konsekwencje

Niedobór wapnia jest nazywany inaczej hipokalcemią i może być spowodowany wieloma bodźcami. Najczęstszym powodem niedoboru wapnia jest dieta uboga w produkty zawierające ten makroelement lub jego niska biodostępność (problemy z przyswajaniem). Jednakże hipokalcemia może się objawiać również w zaburzeniach gospodarki hormonalnej i niewydolności nerek, a także może występować przy niedoborze witaminy D i magnezu.

Kiedy niedobór wapnia nie jest duży jego symptomami mogą być: skurcze mięśni, uczucie drętwienia i mrowienia w rękach i nogach, bóle w stawach i zwolnienie tętna. W skrajnym niedoborze mogą występować krwotoki, zaburzenia snu, stany lękowe, złamania kości, a u dzieci- zaburzenia wzrostu. Niedobór wapnia wywołuje również osteoporozę.

→  Niedobór wapnia a problemy stomatologiczne

Niektórzy sądzą, że ponieważ wapń stanowi ważny budulec zębów oraz kości, to kiedy nam go zaczyna brakować, organizm radzi sobie z tą sytuacją czerpiąc ten pierwiastek nie tylko z tkanki kostnej ale także z uzębienia. Ten pogląd jest popularny wśród kobiet w ciąży, które większą wrażliwość swoich zębów na próchnicę tłumaczą przekonaniem, że dziecko “wyciąga”z ich organizmu wapń i witaminy. Warto jednak nadmienić, że taka opcja jest niemożliwa. O ile możemy dostrzec u kobiet ciężarnych niewielką utratę substancji mineralnych w kościach, to jednak uwapnienie zębów jest niezmienne. “Pobranie” z zębów wapnia jest niemożliwe z uwagi na fakt, że w zębach wapń jest związany pod postacią kryształów hydroksyapatytu.

Tymczasem naukowcy obserwują istnienie silnej zależności między zawartością wapnia w organizmie a chorobami przyzębia. Zdaniem naukowców z wapniem powiązane są tkanki przyzębia ponieważ bierze on udział w regulacji gęstości kości szczęki i wyrostka zębodołowego. Kiedy mamy braki wapnia w organizmie dochodzi do słabszego osadzenia zębów w kości szczęki, a co za tym idzie zwiększa się ryzyko paradontozy.

→  Zalecane dawki

Aby uniknąć niedoboru wapnia powinniśmy pomyśleć o jego codziennym uzupełnianiu. Zalecenia co do jego dziennego spożycia opracował Instytut Żywności i Żywienia. Zapotrzebowanie na ten pierwiastek jest zależne od płci i wieku. U dzieci między 2 a 8 rokiem życia dzienna podaż tego makropierwiastka powinna wynosić 1000 mg, między 9-17 rokiem życia 1600 mg, a między 18 a 30 rokiem życia – 1100 mg na dobę. U dorosłych kobiet wapń dostarczać trzeba w dawce 1200 mg, natomiast w okresie pomenopauzalnym większej bo 1500 mg.

Aby uniknąć niedoboru wapnia powinniśmy pomyśleć o jego codziennym uzupełnianiu. Zalecenia co do jego dziennego spożycia opracował Instytut Żywności i Żywienia. Zapotrzebowanie na ten pierwiastek jest zależne od płci i wieku

Bogate w wapń jest zarówno mleko, jak i cała gama przetworów mlecznych (kefir, jogurt, maślanka, biały ser, zsiadłe mleko). Wapń możemy spotkać także w innych produktach spożywczych i to w wersji bogatszej od mleka.

Dostępne są także suplementy diety zawierające wapń oraz takie napoje. Powinniśmy więc codziennie dostarczać organizmowi odpowiednią dawkę wapnia, pomoże w tym zbilansowana dieta.

Nawet jeśli nie jesteśmy zwolennikami mleka lub jesteśmy na nie uczuleni to z powodzeniem możemy zastąpić je innymi pokarmami bogatymi w ten pierwiastek.

źródła zdjęć:

https://images.agoramedia.com/everydayhealth/gcms/photogallery_lactose_intolerance_foods_01_full.jpg?width=684 http://bi.gazeta.pl/im/74/7d/e2/z14843252Q,Niektore-zrodla-wapnia-w-pozywieniu-moga-zaskakiwa.jpg

Mar
19

Efekt Godona

19 marca, 2019 Blog

Czym jest efekt Godona?

Efekt godona (fenomen Godona) występuje, gdy brakuje jednego zęba. W uzębieniu dorosłego człowieka znajdują się 32 zęby wraz z ósemkami. Niestety zęby, a w szczególności ósemki mogą powodować trudności. Do wspomnianych problemów należą: stłoczenia, wady zgryzu lub utrudnione wyrastanie zębów, które pociąga za sobą przykre konsekwencje w postaci bolesnego stanu zapalnego. Zdarza się że zęba nie da się zachować i trzeba go usunąć.

W jamie ustnej zdrowego człowieka powinno się znajdować 28 zębów (nie licząc ósemek) ułożonych w łuku po 14 na dole i 14 na górze. Nie powinno się lekceważyć braku jednego z tych zębów ponieważ ten ubytek może mieć przykre konsekwencje dla zdrowia.

Efekt godona występuje, gdy brakuje jednego zęba. Łatwo jest taka wadę zignorować a brak nawet jednego zęba może mieć ogromny wływa na uzębienie

Brak jednego zęba prowadzi to do powolnego wysuwania się zęba stycznego przeciwstawnego z kości. Ząb nie znajduje powiązania z przeciwległą stroną i czasami moment znalezienia tego połączenia jest chwilą rozpoczęcia się dolegliwości bólowych od strony stawu.

Na przykład jeśli nie mamy w uzębieniu dolnej lewej szóstki to w efekcie górna lewa szóstka nie ma oparcia i będzie wysunięta ku dołowi. Stan ten profesjonalnie nazywa się ekstruzją. Ząb wówczas wydaje się dłuższy i wyraźnie góruje ponad linią koron sąsiadujących zębów. Ten stan nazywamy efektem Godona.

Efekt Godona – przyczyny :

Podstawową przyczyną jest stracenie zęba przeciwstawnego, nie jest to jednak jedyny powód tego defektu. Wśród innych przyczyn wyróżnia się różnego typu wady zgryzu, kiedy nacisk szczęki i żuchwy nie są równo ułożone oraz niedopasowane wypełnienia i stare, bądź uszkodzone zęby.

Podstawową przyczyną powodującą efekt Godona jest stracenie zęba przeciwstawnego ale i różne wady zgryzu

Efekt Godona – groźne konsekwencje :

Kiedy ząb jest wysunięty odsłania się większa część korzenia, którego nie ochrania dziąsło. Taki ząb jest bardziej wrażliwy na osadzanie się płytki nazębnej, odkładają się na nim resztki pożywienia i zagnieżdżają bakterie próchnicowe, a na dziąśle bakterie powodujące paradontozę. Należy zwrócić uwagę na to, że wysunięty ząb jest rozchwiany i łatwo można go utracić. Powinien być pod szczególnym nadzorem lekarzy.

Biorąc pod uwagę to, że efekt Godona jest zaburzeniem zgryzu, należy zaznaczyć możliwe powodowanie bolesnych dolegliwości ze strony stawu skroniowo- żuchwowego.

Efekt Godona – jak wygląda leczenie?

W leczeniu najważniejsze jest zapobieganie, by nie doszło do rozwoju choroby. Do utraty zębów prowadzi głównie uraz lub próchnica. Statystycznie próchnica jest najczęściej zachodzącym schorzeniem na świecie zaraz po przyzębieniu. Dlatego też powinno się dokładnie szczotkować zęby pastą z fluorem po każdym posiłku. Niezbędne akcesoria to szczoteczka w dobrym stanie i do tego nitka. Jeśli doszło już do stanu, w którym na profilaktykę jest za późno, trzeba zwrócić się po pomoc fachową- stomatologa.

Warto wiedzieć, że efekt Godona nie zawsze zanika po wstawieniu nowego zęba. Odbudowane zęby mogą ścierać się lub odłamywać. Wynika to z przedwczesnego leczenia bez dokładnego rozpoznania choroby. Warunkiem rozpoczęcia leczenia jest postawienie właściwej diagnozy, w tym wypadku zachodzi potrzeba analizy okluzyjnej.

Robione są między innymi zdjęcia wewnątrzustne, RTG i tomografia komputerowa, a także badania dopplerowskie stawu skroniowo- żuchwowego. Jest to pomocne przy ścisłym określeniu problemu w zgryzie i wdrożeniu odpowiedniego leczenia.

Warto wiedzieć, że efekt Godona nie zawsze zanika po wstawieniu nowego zęba. Odbudowane zęby mogą ścierać się lub odłamywać.

W razie, gdy korona została uszkodzona (z powodu próchnicy, w wyniku urazu lub ,gdy się ukruszyła) można ją odtworzyć za pomocą tego samego materiału, z którego wykonuje się plombę.

Gdy ubytek jest niewielki wykorzystujemy odbudowę z kompozytu. Kolor wypełnienia wybieramy indywidualnie, do naturalnej barwy szkliwa zębów pacjenta. Koronę formujemy jak naturalną i dobieramy do stycznych oraz sąsiadujących zębów.

Może się zdarzyć, że szkliwo będzie pękać i ścierać się (mimo, że jest ono najtrwalszą tkanką w organizmie ludzkim). Szkliwo świetnie komponuje się z ceramiką (jest ona wykorzystywana zamiast szkliwa). Można z niej zrobić doskonale naśladujące uzębienie, bardzo trwałe korony zębów.

Innym sposobem zrekonstruowania pojedynczego ubytku jest most. Gdy po zębie nie pozostał nawet korzeń, wówczas właśnie zakładamy most. Wspomniany most składa się z trzech lub więcej zębów ponieważ podporę mostu stanowią zęby będące w bliskim położeniu względem luki.

Najskuteczniejszą, bo najtrwalszą metodą odbudowy brakujących zębów jest wstawienie implantu. Implant imituje utracony korzeń. Jest to niewielka tytanowa śrubka. Implant służy do osadzenia na nim korony wykonanej z ceramiki. Jest to doskonałe rozwiązanie dla pacjentów, którzy nie chcą poddawać się szlifowaniu zębów, a kładą nacisk na wygląd uzębienia i wygodę. Ponadto wstawienie implantu ma jeszcze jedną korzyść; jest to zapobieganie nadmiernej utracie kości w miejscu ubytku. Implant jest też podporą dla zębów.

źródła zdjęć:

  • https://pbs.twimg.com/media/C8pFR3PWsAEcQjo.jpg
  • https://cdn.galleries.smcloud.net/t/galleries/gf-q5ki-FqM8-hr9X_licowki-sposob-na-piekne-zeby-664×442-nocrop.jpg
  • https://www.pfm.pl/images/artykuly/thinkstockphotos-623593284178-421×281.jpg
Mar
5

Próchnica zębów mlecznych

5 marca, 2019 Blog

Próchnica zębów mlecznych – zakres występowania zjawiska:

Próchnica zębów mlecznych jest chorobą. Jest to poważny problem, który nie powinien być lekceważony ponieważ od stanu zębów mlecznych zależy późniejszy wygląd zębów stałych. Jeśli nie będzie się pamiętało o zębach mlecznych, dziecko będzie miało poważne problemy w przyszłości. Następstwem nie leczenia zębów mlecznych może być źle rozwinięta kość żuchwy, wady zgryzu a w późniejszym okresie zwyczajne braki w uzębieniu. Statystycznie aż 77% sześciolatków ma próchnicę, co więcej ma ją już 65% trzylatków.

Próchnica zębów mlecznych jest chorobą. Jest to poważny problem, który nie powinien być lekceważony ponieważ od stanu zębów mlecznych zależy późniejszy wygląd zębów stałych.

Jak wygląda i na czym polega próchnica zębów mlecznych?

Błędne jest przekonanie, że próchnica ma swój początek w brązowych, czy czarnych plamach na zębach. Najwcześniejszym symptomem jest kredowobiała zmiana, która jest dostrzegalna na gładkiej powierzchni zęba.

Tak zwana plama próchnicowa ma charakter matowy, przez co wyraźnie wyodrębnia się na tle zdrowej błyszczącej tafli zęba. Plama próchnicowa jest związana wyłącznie ze szkliwem zęba wykluczając zębinę, której zmiana nie dotyczy. Czasami plama może ewoluować i zabarwiać się na brązowo lub czarno. Plama próchnicowa zaatakuje również zębinę, przybierając postać próchnicy średniej, a po pewnym okresie czasu dotknie również miazgi zęba.

Najwcześniejszym symptomem próchnicy zębów mlecznyh jest kredowobiała zmiana, która jest dostrzegalna na gladkiej powierzchni zęba

Próchnica zębów mlecznych bardzo szybko rozszerza swój zakres. Zęby mleczne są z natury słabiej zmineralizowane niż zęby stałe, wyróżniają się cieńszym szkliwem i cieńszą warstwą zębiny. Próchnica szybko dotyka miazgi zęba ponieważ to ona zajmuje najwięcej powierzchni. Gdy ten stan będzie faktem leczenie stanie się bardzo bolesne (ze względu na obecność nerwu).

Próchnica zębów mlecznych przyczyny:

Jedną z trzech przyczyn próchnicy zębów mlecznych są tendencje skłonnościowe tkanek (próchnica może być problemem dziedzicznym, wtedy gdy rodzice dziecka mieli słabe zęby, lub paradontozę). Do innych powodów próchnicy u dzieci należą: błędne nawyki żywieniowe i niedokładne szczotkowanie zębów. Najczęściej jednak do próchnicy doprowadzają dwa ostatnie czynniki. Spożywanie dużej ilości słodyczy, picie napojów gazowanych brak zapobiegania i szczotkowania zębów jest powodem próchnicy u coraz większej liczby przedszkolaków.

Przyczyny próchnicy u dzieci :

– próchnica butelkowa – najczęściej występuje u niemowląt, które przyjmują dużo płynów w nocy lub zasypiają z butelką. W nocy zmniejsza się produkcja śliny, która oczyszcza zęby z pokarmów.Wzrasta ilość bakterii, których pożywką jest cukier . W szybkim tempie na przednich zębach pojawiają się czarne plamki. Jeżeli rodzic w porę nie zareaguje próchnica przeniesie się na zdrowe zęby.

– brak higieny jamy ustnej

– słabe uwapnienie tkanek zębów- słaby gatunek szkliwa

– nieodpowiednie nawyki żywieniowe- dużo cukrów prostych, częste spożywanie słodyczy i owoców

– zła higiena jamy ustnej- niedokładne szczotkowanie zębów, odkładanie płytki nazębnej

– częste sięganie po przekąski

Leczenie próchnicy zębów mlecznych zależy od stopnia postępu choroby.

Próchnica zębów mlecznych – jak wygląda leczenie?

Leczenie próchnicy zależy od stopnia postępu choroby. W pierwszym etapie choroby, kiedy jedynym tworem są plamy próchnicowe stosuje się remineralizację zębów. Powinno to zahamować rozwój próchnicy. W następnej fazie, kiedy próchnica zajęła już zębinę, niezbędne będzie usunięcie ubytku i uzupełnienie go zakładając plombę.

próchnica zębów mlecznych to poważna choroba która może skutkować protezą u dziecka

Leczenie kanałowe konieczne będzie, gdy próchnica zębów mlecznych dotknie miazgi zęba. Z założenia jest ono inne niż u dorosłych. Leczenie kanałowe u dzieci wygląda następująco: najpierw oczyszcza się z próchnicy zębinę i miazgę zęba potem zakłada specjalną pastę, dzięki której nastąpi obumarcie nerwu. Kolejna wizyta u stomatologa polega na czyszczeniu zęba i zakładaniu lekarstwa bakteriobójczego. Na końcu ząb zostaje zamknięty i zaplombowany.

źródła zdjęć:

  • http://arie-stomatologia.pl/wp-content/uploads/2014/03/stadia_prochnicy,jpg
  • https://www.maluchy.pl/artykuly/jak_umyc_maluchowi_zabki.jpg
  • http://perfektdent.elblag.pl/galeria/zabek3.jpg
  • http://dlarodziny.blox.pl/resource/dzieckodentysty.jpg
Luty
18

Zespół pieczenia jamy ustnej

18 lutego, 2019 Blog

Co to jest zespół pieczenia jamy ustnej?

Stomatodynia, zespół pieczenia jamy ustnej, (ang. BMS) jest długotrwałą chorobą błony śluzowej wyścielającej wnętrze jamy ustnej. Objawia się ona nieprzyjemnym odczuciem w obrębie śluzówki o różnorodnym charakterze i nasileniu. Najczęściej choroba przebiega bez anomalii w obrębie błony śluzowej. Czasami można zaobserwować niewielkie odchylenia w zabarwieniu śluzówki.

Zespół pieczenia jamy ustnej jest jednostką chorobową objawiającą się jako długotrwałe uczucie piekącego, palącego bólu w obrębie błon śluzowych jamy ustnej

Statystycznie zespół pieczenia jamy ustnej odnotowuje się u około 0,7- 15% pacjentów.

Objawy zespołu pieczenia jamy ustnej

Najbardziej typowym i najczęściej występującym symptomem pieczenia jamy ustnej jest ból o zmiennej intensyfikacji. Chorobowy ból ma postać przewlekłą, jego okres trwania wynosi minimum 4-6 miesięcy. BMS jest spotykane około siedmiokrotnie częściej u kobiet niż mężczyzn. Rozwój choroby można stwierdzić zazwyczaj w okresie okołomenopauzalnym.

Zdiagnozowano przypadki, u których ból utrzymywał się nawet przez kilka lat.

Ból często jest określany jako pieczenie, mrowienie, szczypanie w błony śluzowe jamy ustnej.

Jest odczuwany najczęściej w okolicy języka (boczne powierzchnie, koniuszek języka). Taki obraz rzeczy nazywany jest glossodynią. Określany często przez chorych jako szczypanie języka.

Pacjenci mogą cierpieć z powodu bólu w okolicy wyrostków zębodołowych lub policzków, pieczenia podniebienia twardego. Stomatodynią nazywamy rozlane stany bólowe całej jamy ustnej. Dyskomfort może być odczuwany przez chorych również w innych miejscach. W nielicznych wypadkach ból, pieczenie może występować w gardle. Ból ma charakter przewlekły jego okres trwania to kilka miesięcy a nawet lat. W wielu przypadkach eskalacja bólu spada podczas spożywania posiłku.

Innym symptomem, który spotykamy w tej chorobie współwystępującym z bólem, są zaburzenia smaku (odczucie goryczy lub metaliczny posmak w ustach), parestezje.

Chorzy zgłaszają także dolegliwość taką jak uczucie suchości błony śluzowej określaną jako uczucie piasku w ustach. Zazwyczaj są to jednak indywidualne odczucia pacjenta, a wydzielanie śliny jest unormowane.

Podział zespołu pieczenia jamy ustnej na 3 podtypy (według dwóch badaczy: Lameya i Lewisa).

Podział ten ustalono na podstawie umiejscowienia, eskalacji bólu oraz pory jego występowania.

Oto owe trzy podtypy:

typ 1– ból występuje każdego dnia, nie utrzymuje się po przebudzeniu, pojawia się i intensyfikuje w ciągu dnia

typ 2– ból nieodłączny każdego dnia, sygnalizuje o sobie już po przebudzeniu, nie słabnie w ciągu dnia

typ 3– ból różniący się od tego najczęściej spotykanego, pojawia się co kilka dni w nietypowych miejscach np. gardło.

Rodzaje zespołu pieczenia jamy ustnej

Według specjalistów zespół pieczenia jamy ustnej można podzielić na:

– pierwotny zespół pieczenia jamy ustnej

– wtórny zespół pieczenia jamy ustnej

W obu tych zespołach objawy przedstawiają się identycznie z wymienionymi wcześniej. Różnicę między typem pierwotnym a wtórnym stanowi przyczyna wywołująca niekomfortowe doznania.

Pierwotny zespół pieczenia jamy ustnej jest jednostką chorobową o niewyjaśnionym pochodzeniu. Przyczyny upatruje się w zaburzeniach w układzie nerwowym.

Podczas leczenia przykłada się dużą wagę do postawienia właściwej diagnozy w celu odróżnienia zespołu pierwotnego od wtórnego.

eczeniu przykłada się dużą wagę do postawienia właściwej diagnozy w celu odróżnienia zespołu pierwotnego od wtórnego.

Wtórny zespół pieczenia jamy ustnej – jest zespołem wyżej wymienionych objawów, któremu towarzyszą schorzenia ogólne (choroba refluksowa, niedokrwistość, zaburzenia wydzielania hormonów tarczycy, zaburzenia hormonalne u kobiet w okresie menopauzalnym), niedobory witamin i mikroelementów (niedobory żelaza, niedobory kwasu foliowego, witamin z grupy B).


Stomatodynia jamy ustnej może występować także na tle zaburzeń psychicznych. Zaburzenia o podłożu lękowym (klasyfikowane do grupy zaburzeń nerwicowych), czy też depresja mogą być podłożem niechcianych dolegliwości.

Pieczenie jamy ustnej może być także skutkiem przyjmowania niektórych leków na przykład leków na nadciśnienie. Często BMS ma swoje korzenie w zakażeniach bakteryjnych, grzybiczych czy wirusowych. Korzystanie z niewłaściwie wykonanych protez, uczulenia kontaktowe na substancje chemiczne w nich zawarte lub niewłaściwa higiena jamy ustnej, która też może przyczynić się do wtórnego zespołu pieczenia jamy ustnej. Czasami wraz z bólem błony śluzowej jamy ustnej występuje zgrzytanie, zaciskanie zębów inaczej bruksizm.

Zzespół pieczenia jamy ustnej najczęsciej dotyczy języka, rzadziej podniebienia i gardła.

Diagnoza & leczenie pieczenia jamy ustnej

Biorąc pod uwagę niewyjaśnione pochodzenie tej choroby należy uznać trudności w jej diagnozie i leczeniu. Wymaga to subiektywnego traktowania każdego pacjenta. Terapia ma długą rozpiętość w czasie i domaga się specjalistycznej współpracy wielu lekarzy. Istotnym i naczelnym objawem jest dotkliwy ból, który dodatkowo upośledza cały proces leczenia. Głównym punktem diagnozy jest zweryfikowanie przyczyny zespołu pieczenia jamy ustnej. Proces ten polega na odrzuceniu wszystkich miejscowych i ogólnych schorzeń, które mogą być przyczyną dolegliwości. Leczenie miejscowe to sanacja jamy ustnej, zlikwidowanie wadliwych uzupełnień protetycznych, leczenie wad zgryzu, eliminacja parafunkcji. Jeśli to konieczne powinno się zastosować leczenie przeciwgrzybiczne, przeciwbakteryjne podporządkowane obowiązującym zasadom.

Warto zadbać o odpowiednią dietę. Pokarmy, szczególnie te kwaśne lub ostre mogą się stać powodem zwiększenia objawów bólowych, dlatego należy być ostrożnym przy wyborze produktów do spożycia i wspomniane wcześniej niepożądane dla zdrowia pokarmy wyeliminować z diety. Należy zwrócić uwagę na odpowiednią higienę jamy ustnej: stosować roztwory do płukania jamy ustnej, można podjąć decyzję o wdrożeniu preparatów sztucznej śliny. Wywiad lekarski to cenna metoda, gdy mówimy o schorzeniach ogólnych. Zespół pieczenia jamy ustnej może mieć swe źródło we wszystkich chorobach ogólnych, dlatego trzeba zadbać o nadzór odpowiedniego lekarza.

Warunkiem poszerzonej diagnozy powinien być brak wcześniejszego rozpoznania któregoś ze schorzeń, przyczyniających się do bolesnych objawów w obrębie śluzówki. Pod pojęciem poszerzonej diagnozy rozumiemy: badania krwi, testy alergiczne , sprawdzenie poziomu hormonów. Są to jednak tylko niektóre dostępne badania, które można wykonać.

Jeżeli zaproponowana przez lekarza terapia lecznicza przynosi pożądane efekty możemy wnioskować, że pacjent cierpi na wtórny zespół pieczenia jamy ustne

Jeżeli zaproponowana przez lekarza terapia lecznicza przynosi pożądane efekty możemy wnioskować, że pacjent cierpi na wtórny zespół pieczenia jamy ustnej. W przypadkach charakteryzujących się ciężkim stanem po wykonaniu dokładnych badań i po zasięgnięciu specjalistycznych porad może zostać wdrożone leczenie środkami farmakologicznymi o działaniu ogólnym

źródła zdjęć:

http://dingo.care2.com/pictures/greenliving/uploads/2012/10/eating-chili.jpg
https://www.medeguru.com/wp-content/uploads/2014/05/burning-mouth-syndrome-medeguru1.jpg
http://diseasespictures.com/wp-content/uploads/2015/09/Numb-Lips-2.jpg
Sty
23

Zapalenie przyzębia - Paradontoza

23 stycznia, 2019 Blog

Co to jest zapalenie przyzębia?

Zapalenie przyzębia (paradontoza) to grupa chorób, w której skład wchodzą zespół tkanek otaczających szyjkę i korzeń zęba. Jego elementami są: ozębna, wyrostek zębodołowy, oraz dziąsło. Przyzębie pełni rolę aparatu odżywiającego ząb i umocowującego go w zębodole. Spośród chorób przyzębia możemy wyróżnić: zapalenie dziąseł oraz zapalenie przyzębia.

zapalenie przyzębia może prowadzić do utraty zębów

Choroba jest najłatwiejsza do wyleczenia na etapie najwcześniejszym, czyli zapalenia dziąseł. Ignorowany stan zapalny dziąseł może ewoluować i objąć tkanki utrzymujące zęby, czyli włókna kolagenowe, łączące zęby z kością oraz kość otaczającą ząb. Kiedy mamy do czynienia z takim stanem mówimy o chorobie przyzębia. Jest to stan poważny. Następstwem nie leczonej choroby przyzębia jest zniszczenie tkanek otaczających ząb. Odsłaniają się szyjki i korzenie zębów, dziąsła cofają się. Zęby pozbawione ostoi zaczynają się przemieszczać ruszać, a w końcu wypadają.

Choroby przyzębia przyczyny

Nieprawidłowa higiena jamy ustnej przyczynia się do chorób i jest głównym powodem zapalenia dziąseł. Dzieje się tak w 90% przypadków. Na skutek nieprawidłowego lub zbyt rzadkiego mycia zębów, na zębach osadza się płytka nazębna. Płytka nazębna ma postać miękkiego osadu, w skład którego wchodzą resztki pokarmowe oraz bakterie. Odkładające się złogi ściśle przylegają do powierzchni zęba ale dają sięusunąć poprzez dokładne szczotkowanie. Jeśli jednak płytka nazębna jest nieusuawana, to z czasem twardnieje i zamienia się w kamień. Toksyny, których źródłem jest płytka nazębna, bezpośrednio odpowiadają za proces zapalny.

Zapalenie przyzębia jest rezultatem nieleczonego zapalenia dziąseł. Proces ten należy do nieodwracalnych. Zmiany chorobowe obejmują nie tylko dziąsła, ale też kości i więzadła zęba.

Do pozostałych przyczyn chorób przyzębia należą:

– cukrzyca

– wady zgryzu

– braki witamin głównie z grupy B i C

– zaburzenia metaboliczne

– nieprawidłowo wykonane wypełnienia i uzupełnienia protetyczne

– mechaniczne uszkodzenia dziąseł, np. twardym jedzeniem, zbyt mocnym szorowaniem zębów

– bruksizm

– leki podawane chorym na padaczkę, blokery kanału wapniowego, czyli preparaty stosowane przy zwalczaniu chorób układu krążenia, antybiotyki (cefalosporyny)

– częste wymioty- oznaczają nadmierną ilość kwasu w ustach, a to prowadzi do wytrawienia błony śluzowej. Powstają głębokie wżery, dziąsła stają się słabe.

Na chorobę tą cierpią nie tylko osoby starsze, ale także młodsi pacjenci to znaczy przed 30 rokiem życia. Wówczas jest to postać agresywna choroby, w której zniszczenie tkanki kostnej może w okresie 3 miesięcy osiągnąć 2mm, co u pacjenta wiąże się często z uszkodzeniem jego układu odpornościowego.

Choroby przyzębia objawy

Pierwszym niepożądany objawem choroby jest krwawienie z dziąseł podczas mycia lub w trakcie badania stomatologicznego w postaci zgłębnikowania rowka dziąsłowego. Objawy te świadczą o stanie zapalnym.

Kiedy płytka nazębna jest nie usuwana przez 3-4 dni może pojawić się stan zapalny. Ma to wpływ na dziąsła, stają się wtedy one:

– zaczerwienione

– obniżają się szyjki zębowe

– obrzęknięt

– tkliwe

– podatne na krwawienie w trakcie mycia lub podczas jedzenia nawet niezbyt twardych pokarmów

– skutkuje to rozchwianiem zębów

– nadwrażliwość szyjek zębowych na ciepło i zimno

– suchość niesmak i brzydki zapach z ust

paradontoza objawia się najczęściej krwawieniem dziąseł

Gdy dziąsła zaczynają krwawić pacjent zaczyna słabiej szczotkować zęby. Wydaje mu się, że pozwoli to na wygojenie się dziąseł. Jest to błąd ponieważ wówczas powstaje coraz grubsza płytka nazębna, toksyny bakteryjne drażnią dziąsło, dlatego krwawi ono jeszcze bardziej.

Choroby przyzębia leczenie

Kiedy wdał się stan zapalny dziąseł należy skierować się do lekarza, który dokona usunięcia kamienia nadziąsłowego, poddziąsłowego i płytki nazębnej. W przebiegu zapalenia przydziąseł w pierwszej kolejności wdraża się leczenie przeciwzapalne (podobnie jak w przypadku zapalenia dziąseł), usuwające przyczynę choroby. Kolejnym krokiem jest naprawa uszkodzonych struktur przyzębia usuwająca skutki schorzenia. Do środków leczniczo-regeneracyjnych należą: gingiwektomia, kiretaż czy operacje płatowe. Tymi zabiegami zajmuje się już lekarz specjalista periodontolog.

zapalenie przyzębia wymaga wizyty u stomatologa

źródla zdjęć:

http://periodental.com.pl/wp-content/uploads/2017/03/periodentologia-1.jpg
https://s.hswstatic.com/gif/sore-gums-1.jpg
https://dentalhealthmn.com/wp-content/uploads/2018/02/Female-dentist-with-male-patient-500×333.jpg
Lis
30

Choroby dziąseł

30 listopada, 2018 Blog

CHOROBY DZIĄSEŁ:

Zdiagnozować chorobę dziąseł może lekarz na podstawie takich objawów jak: zaczerwienienie dziąseł, krwawienie podczas szczotkowania, poruszanie się zębów. Może to świadczyć o chorobie dziąseł- paradontozie. Do zapalenia dziąseł natomiast przyczyniają się bakterie.

Paradontoza- jak i kiedy powstaje?

Pierwszym symptomem choroby jest krwawienie dziąseł. Najczęściej to stan zapalny ale może on być niebezpieczny, kiedy dojdzie do jego rozprzestrzeniania się na kość stanowiącą podporę zębów. W płytce nazębnej znajdują się bakterie, które powodują stan zapalny. Jeżeli wspomniana wyżej płytka nie jest usuwana podczas czyszczenia zębów i przestrzeni między nimi,to może skutkować nawarstwianiem się jej, a w efekcie bakterie stopniowo niszczą nie tylko dziąsła i zęby ale konsekwencją jest też destrukcyjne działanie na kość żuchwy i szczęki. Proces ten może prowadzić do rozchwiania zębów, a nawet do konieczności usunięcia zdrowych zębów. Są to skutki zaniedbania higieny jamy ustnej.

Istnieją także inne przyczyny zapalenia dziąseł (zazwyczaj wywołują je bakterie, rzadziej wirusy). Może być ono wynikiem powikłania białaczki, skutkiem alergii, następstwem dużych niedoborów witaminy C, palenia tytoniu, picia alkoholu, przyjmowania niektórych leków (cytostatyki, przeciwpadaczkowe) lub zmian hormonalnych podczas ciąży. U starszych ludzi może być wynikiem źle dobranej protezy.

Choroby dziąseł rozwijają się stopniowo.

Podczas szczotkowania i używania nici dentystycznej dziąsła mogą krwawić wówczas, gdy bakterie żyjące w płytce nazębnej wywołają zapalenie. W tym stadium rozwoju choroby jest możliwość, by ją cofnąć. Jeżeli jednak zaniecha się leczenia konsekwencją może być zapalenie ozębnej, czyli nieodwracalne uszkodzenie kości i włókien mocujących zęby. Resztki jedzenia trafiają do tzw. kieszonek, które zaczynają powstawać pod linią dziąseł. Obecne w kieszonkach bakterie znajdują podatny grunt do rozmnażania się. Jednak dzięki odpowiedniej higienie jamy ustnej oraz za pomocą specjalistycznego leczenia możemy zahamować dalszy rozwój choroby. Gdy w porę nie zatrzymamy choroby, proces może postępować doprowadzając do zniszczenia włókien i kości (stanowią one podporę dla zębów) oraz opuszczenia dziąseł, które odsłaniają korzenie zębów. Zęby zaczynają się ruszać-tak powstaje paradontoza.

Choroby dziąseł – leczenie paradontozy

Leczenie paradontozy odbywa się stopniowo. Pierwszy etap to usunięcie kamienia nazębnego (skaling) ze szkliwa zębów. Daje to lepsze samopoczucie, bo dziąsło może wrócić na swoje miejsce. Druga faza terapii tzw. korekcyjna wygląda następująco: usuwa się zrośnięte kieszonki. Dokonuje tego chirurg. Jeśli zęby się jeszcze nie chwieją, a kieszonki nie są głębokie, lekarz może zalecić tzw. kiretaż. Zabieg ten polega na wyskrobaniu kamienia osadzonego na korzeniu zęba, co powoduje oczyszczenie i spłycenie kieszeni. Aby zmniejszyć krwawienie, ujędrnić i obkurczyć tkanki, na dziąsła objęte stanem zapalnym aplikuje się leki (np. zawierające propolis, aloes, echinaceę). Pod śluzówkę dziąseł wprowadza się też leki przeciwzapalne i pobudzające tkanki do odnowy. Aby terapia była skuteczna pacjentowi należy podać od 3 do 20 zastrzyków. Stomatolodzy dysponują również preparatem (Emdogain), który w sposób biologiczny powoduje odtwarzanie zniszczonych przez paradontozę tkanek otaczających zęby. W wypadku wstrzyknięcia leku do kieszonek dziąsłowych- rekonstruuje tkanki przyzębia.

W leczeniu chorób przyzębia można również wdrożyć leczenie laserowe. Stosuje się dwa rodzaje lasera. Jeżeli chcemy zapobiec rozchwianiu zębów i przyśpieszyć regenerację kości lekarz może zalecić naświetlanie “miękkim” laserem. Tak samo leczy się zapalenie błony śluzowej dziąseł. Laser “twardy” ma działanie noża chirurgicznego ale nie pozostawia śladu. Dzięki działaniu wiązki światła chore tkanki odparowują, a kieszonki zostają oczyszczone z kamienia. Tworzący się pod wpływem lasera zdrowy nabłonek od razu przywiera do sterylnej powierzchni korzenia. Za pomocą lasera “twardego” lekarz może bezboleśnie usunąć zniszczony przez bakterie brzeg dziąseł. Aby wyleczyć zaawansowaną paradontozę zaleca się leczenie operacyjne (w pełnym znieczuleniu). Polega ono na wszczepianiu specjalnego preparatu, w te miejsca, gdzie została zniszczona kość. Preparat ten pobudza kość do odnowy. Czasami stosuje się też tzw. wszczepy naturalne, korzystając z banku kości. Okres trwania odbudowy kości to pół roku.

Groźne powikłania chorób dziąseł

Choroba dziąseł szkodzi całemu organizmowi. Do krwioobiegu mogą się przedostać chorobotwórcze bakterie. U pacjentów chorujących na serce zwiększa się prawdopodobieństwo bakteryjnego zapalenia wsierdzia (warstwy wyściełającej serce) lub zastawek serca. Winne temu są właśnie choroby dziąseł. Toksyny uwalniane z płytki nazębnej przez bakterie powodują, że układ immunologiczny zaczyna produkować cząstki chemiczne zwane cytokinami. Mogą one potęgować już ustanowiony stan zapalny i uszkadzać tkanki w całym ciele. Prawdziwe jest twierdzenie, że zepsute zęby zawsze zaostrzają przebieg zapalenia stawów. Naukowcy powszechnie głoszą, że u osób cierpiących na cukrzycę, choroba dziąseł wydłuża czas utrzymywania się wysokiego poziomu cukru po posiłkach. Ponadto zauważono, że pacjenci chorzy na cukrzycę, którzy zapadają na choroby przyzębia, nie tolerują dobrze leczenia przeciwcukrzycowego.

choroby_dziąseł

W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego w ramach specjalizacji stomatologia przyjmują następujący lekarze: lek.med. Bożena Kuśpiel-Mitka, Tomasz Martel oraz Krzysztof Raczyński. W celu zarejestrowania się do tych lekarzy lub innych specjalistów przyjmujących w naszej przychodni proszę skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

Źródła zdjęć:

https://pragnieniakobiet.pl/paradontoza-i-jak-jej-uniknac/
Paź
23

Zęby mleczne

23 października, 2018 Blog

Zęby mleczne stanowią pierwsze pokolenie zębów człowieka. Pierwsze zęby mleczne pojawiają się w okresie od szóstego miesiąca życia (pod koniec) kolejne- do trzydziestego miesiąca życia. Pierwsze kompletne uzębienie to dwadzieścia mleczaków. Są rozmieszczone tak , że dziesięć z nich znajduje się w szczęce a kolejne dziesięć w żuchwie.

W uzębieniu mlecznym nie występują zęby przedtrzonowe. Jeśli chodzi o kształt oraz wykonywaną czynność możemy rozróżnić: siekacze (jest ich 8), kły (w liczbie 4) i trzonowce (w sumie 8). Zazwyczaj dziecko traci zęby mleczne w okresie między szóstym, a trzynastym rokiem życia (w pewnym momencie w jamie ustnej znajdują się zęby mleczne i stałe).

Różnice między zębami mlecznymi a stałymi:

Zęby mleczne choć przypominają kształtem zęby stałe, to jednak się od nich różnią. Mleczaki mają korzenie mniejsze i cieńsze a także bardziej proste. Różnią się cieńszą warstwą szkliwa i zębiny, oprócz tego, posiadają słabiej zmineralizowane szkliwo. Jeśli chodzi o kolor to zęby mleczne posiadają odcień mleczno-biały, a zęby stałe w porównaniu do nich są kremowe.

Zęby mleczne charakteryzują się ruchomością fizjologiczną- są rozchwiane przed wypadnięciem. Niszczenie przegrody kostnej i korzeni zębów mlecznych, powodujące ich wypadanie, rozpoczyna się przed okresem wymiany zębów. Wymiana zębów mlecznych na stałe kończy się, gdy dziecko ma trzynaście lat.

O mleczaki trzeba dbać ponieważ ma to wpływ na późniejszy wygląd zębów stałych. Próchnicę należy leczyć w każdym wieku ponieważ stanowi ona poważny problem.

Wypadanie mleczaków:

Pod każdym zębem mlecznym znajdują się zawiązki zębów stałych. Od spodu zaczynają one naciskać na mleczaki (około 4 roku życia), co wywołuje resorpcję korzeni pierwszych ząbków. Kiedy dziecko jest w wieku 5-6 lat jedynki i dwójki mleczne zaczynają się ruszać i wypadać. Wówczas następuje powiększenie szczęki aby zrobić miejsce dla stałych szóstek. Następnie wymiana zębów jest przerwana aż do 9-10 roku życia, kiedy następuje wymiana pozostałych mleczaków. Proces ten może trwać nawet do 12 roku życia.

Kiedy wyrzynają się zęby mleczne?

Proces ząbkowania jest bolesny. Głównym symptomem świadczącym o wyrzynaniu się pierwszych zębów jest obfite ślinienie się. Występuje rozpulchnienie i zaczerwienienie dziąseł. Dziąsła swędzą, dlatego dziecko wkłada tak często rączki lub zabawki do buzi. U maluszka może pojawić się temperatura, dziecko może być płaczliwe i rozdrażnione. Ząbkującemu dziecku można pomóc smarując swędzące dziąsła specjalnym żelem na ząbkowanie. Ulżyć dziecku można też masując dziąsła za pomocą silikonowych nakładek na palec, przemywając dziąsła naparem z rumianku lub dając mu do gryzienia schłodzone w lodówce gryzaczki.

5. W jakiej kolejności wyrzynają się zęby mleczne?

dolne jedynki (siekacze środkowe) – wyrzynają się między 6. a 11. miesiącem życia dziecka

-górne jedynki (siekacze środkowe) – wyrastają pomiędzy 6. a 12. miesiącem

-górne dwójki (siekacze boczne) – pojawiają się między 6. a 16. miesiącem życia

-dolne dwójki (siekacze boczne)- wyrastają między 7. a 18. miesiącem

-czwórki (zęby trzonowe pierwsze) – pojawiają się między 10. a 19. miesiącem życia

-trójki (kły) – wyrastają między 15 a 24 miesiącem

-piątki (zęby trzonowe drugie) -wyrzynają się między 21. a 31. miesiącem życia

Kolejność wyżynania się jest ustalona, ale czasami można zaobserwować u dziecka najpierw wyrastające jedynki, potem trójki, a dopiero potem dwójki. Nie jest to problemem, ponieważ czas wyżynania się zębów jest uwarunkowany genetycznie. Proces wyrzynania się zębów mlecznych jest zakończony, gdy dziecko ma razem 20 ząbków- 10 na górze i 10 na dole.

6. Zęby mleczne, kiedy trzeba je leczyć?

W profilaktyce leczenia zębów mlecznych powinno się zapobiegać próchnicy. Warto zadbać o odpowiednią dietę, nie dopuścić by dziecko jadło zbyt dużo słodyczy i pilnować by dbało o higienę jamy ustnej. Ważne żeby dziecko było pod stałą kontrolą lekarza. Gdy u dziecka pojawi się próchnica należy ją leczyć ponieważ jej konsekwencją może być choroba zębów stałych. Zębów mlecznych z próchnicą nie należy także usuwać bo może to grozić wadą zgryzu.

zęby mleczne wymagają odpowiedniej pielęgnacji

W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego w ramach specjalizacji stomatologia przyjmują następujący lekarze: lek.med. Bożena Kuśpiel-Mitka, Tomasz Martel oraz Krzysztof Raczyński. W celu zarejestrowania się do tych lekarzy lub innych specjalistów przyjmujących w naszej przychodni proszę skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

Źródła zdjęć:

http://krainazdrowia.org/poradnik.html
Wrz
12

Wypełnienie światłoutwardzalne

12 września, 2018 Blog

Wypełnienie światłoutwardzalne inaczej nazywane jest plombą. Jest to ostatnia faza leczenia zęba. Wypełnienie światłoutwardzalne ma się komponować z naturalnym kolorem zębów pacjenta. Materiały elastyczne lub wytrzymałe dobiera się do leczonych zębów. Na zęby trzonowe i przedtrzonowe stosuje się materiał bardzo wytrzymały natomiast na zęby przednie używa się materiału elastycznego, w zależności od funkcji poszczególnych zębów.

Wypełnienie światłoutwardzalne – jak wygląda leczenie?

Pierwszym krokiem do założenia wypełnienia światłoutwardzalnego jest określenie ubytku w zębie. Jeśli ubytek w zębie jest duży stosuje się na życzenie pacjenta znieczulenie miejscowe. Potem następuje usunięcie próchnicy za pomocą sposobu, jakim jest borowanie. Następnym etapem w leczeniu zęba jest założenie na dno zęba głębokiego ubytku materiału. Oddziela to miazgę od później założonego wypełnienia światłoutwardzalnego. Ważne jest aby pamiętać o tym kroku ponieważ bez podkładu miazga zęba była by położona zbyt blisko wypełnienia światłoutwardzalnego, co wywoływałoby podrażnienia. Jeśli ubytek w zębie jest mały punkt ten można pominąć.

Wypełnienie światłoutwardzalne – zakładanie plomby

Etap zakładania plomby jest odmienny w zależności od tego, z jakiego materiału wykonane jest wypełnienie ubytku. W wypadku wypełnienia światłoutwardzalnego, zabieg zakładania plomby zaczyna się od nałożenia na wyleczony ząb specjalnego niebieskiego żelu, który lekarz wyciska ze strzykawki. Żel ten stanowi bazę ochronną na powierzchni zęba do kontaktu z założonym wypełnieniem światłoutwardzalnym. Po krótkim okresie czasu żel spłukuje się, a ubytek w zębie należy osuszyć i posmarować specjalnym płynem, który jest utwardzony przez lekarza przy pomocy specjalnej lampy. Rolą tego płynu jest zespolenie tkanki zęba z wypełnieniem światłoutwardzalnym. Ostatnią fazą procesu jest założenie właściwej plomby. Najczęściej zabieg wykonuje się warstwowo. Każdą warstwę naświetla się osobno w celu utwardzenia. Po założeniu wypełnienia światłoutwardzalnego należy dostosować je do zgryzu. Zadaniem stomatologa jest sprawdzenie, czy wypełnienie światłoutwardzalne nie jest zbyt wysokie i czy nie przeszkadza pacjentowi. Przy zastosowaniu odpowiedniej kalki kontroluje i nadaje plombie odpowiedni kształt.

Wypełnienie światłoutwardzalne – zalety

Wypełnienie światłoutwardzalne cechuje wysoki poziom estetyki jeśli chodzi o kolorystykę. Obecnie dentystyka dysponuje szeroką gamą odcienia wypełnienia, tak, że pacjent może dobrać barwę identyczną ze swoim kolorem zębów. Zaletą tego wypełnienia jest to, że pozostaje ono niewidoczne. Kolejną korzyścią zauważalną dla pacjenta jest wytrzymałość i odporność na zgniatanie wypełnienia. Do zalet wypełnienia należy także to, że wykazują ono duży stopień adhezji do szkliwa zębowego, co sprawia, że ich nakładanie go nie wymaga dużej ingerencji w zdrowe tkanki zębów ani dodatkowego stosowania spoiw.

wypełnienie_światłoutwardzalne

W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego w ramach specjalizacji stomatologia przyjmują następujący lekarze: lek.med. Bożena Kuśpiel-Mitka, Tomasz Martel oraz Krzysztof Raczyński. W celu zarejestrowania się do tych lekarzy lub innych specjalistów przyjmujących w naszej przychodni proszę skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

Źródła zdjęć:

https://sanadent.com.pl/leczenie.htm