Kategoria: Blog

Zapalenie jajników zwane inaczej zapaleniem przydatków pojawia się gdy dojdzie do infekcji w jajowodzie, wtedy objawy zapalenia obejmują także jajnik. Prawidłowym usytuowaniem jajników i jajowodu jest miednica mniejsza, są one położone symetrycznie po prawej i lewej stronie macicy. Objawy choroby obejmują także jajnik gdyż jajowód i jajnik znajdują się obok siebie, niemal się ze sobą stykając. Zapalenie jajników dotyka najczęściej kobiety w grupie wiekowej między 15 a 30 rokiem życia.

Przyczyny zapalenia jajników:

Do zapalenia jajników dochodzi na skutek zakażenia bakteriami beztlenowymi i tlenowymi należą do nich: paciorkowce, chlamydie, gronkowce, dwoinki rzeżączki. Dostają się one do przydatków na drodze wstępującej i zstępującej. W 90% jest to droga wstępująca. Drobnoustroje przemieszczają się do przydatków przez pochwę i macicę. Zakażenie następuje gdy kanał szyjki macicy jest rozwarty. Sytuacja taka jest możliwa:

• po poronieniu

• w czasie miesiączki

• po porodzie

• po różnych zabiegach ginekologicznych

• po wyłyżeczkowaniu macicy

• tuż po założeniu wewnątrzmacicznej wkładki antykoncepcyjnej

Tylko w 10% przypadków bakterie przedostają się do przydatków drogą zstępującą. Istniejące w organizmie stany zapalne np. w wyrostku robaczkowym, w zębach, migdałkach powodują rozprzestrzenianie się drobnoustrojów wraz z krwią.

Zapalenie jajników objawy:

W zależności od patogenu symptomy zapalenia przydatków pojawiają się po kilku dniach do tygodnia od zakażenia. Głównym objawem schorzenia jest nagły skurczowy ból po obu stronach podbrzusza, który nasila się podczas stosunku. Czasami ból rozchodzi się do pachwin i ud. Współwystępuje z gorączką, osłabieniem lub stanem podgorączkowym. Niekiedy bólowi towarzyszą wymioty, nudności (wiąże się to z podrażnieniem otrzewnej), biegunki, objawy te mogą być mylące, ponieważ, kiedy są połączone z bólem brzucha, wiążą się bardziej z układem pokarmowym niż rozrodczym. Doprowadzić do rozpoznania można jedynie po wykonaniu badania ginekologicznego. Badanie to jest bolesne ponieważ polega na dotknięciu szyjki macicy, co jest bardzo niekomfortowe dla pacjenta.

Zapalenie jajników leczenie:

W przypadku zapalenia jajników stosuje się antybiotyki o szerokim zakresie działania, które mają na celu pokonanie wielu typów bakterii. Dozwolona jest także terapia skojarzona, łącząca dawkę kilku leków. W tym samym czasie stosuje się preparaty doustne i dopochwowe. Terapia trwa około 7-10 dni. Podczas leczenia stosuje się także niesterydowe leki przeciwzapalne o działaniu przeciwbólowym (np. z paracetamolem, ibuprofenem). Zaleca się ścisłe przestrzeganie wskazówek lekarza aby wzmocnić organizm i doprowadzić do całkowitego pokonania infekcji. Lekarz może polecić pacjentowi aby poleżał kilka dni w łóżku pod ciepłą kołdrą i unikał wysiłku fizycznego a także aby powstrzymał się od współżycia płciowego do następnej miesiączki a przynajmniej do końca kuracji. Wskazane jest aby po skończonej terapii sprawdzić stan zdrowia udając się na wizytę kontrolną do lekarza.

Specjalizacją, która zajmuje się leczeniem tego schorzenia jest ginekologia. W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego w ramach tej specjalizacji przyjmuje lek. med. Karolina Jakubiec-Wiśniewska. W celu zarejestrowania się do tego lekarza lub innych specjalistów przyjmujących w naszej przychodni mogą Państwo skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

Źródła zdjęć:

http://slideplayer.pl/slide/432418/

https://krokdozdrowia.com/zapalenie-narzadow-miednicy-mniejszej-symptomy/

Drenaż limfatyczny jest to masaż ciała, który pobudza krążenie krwi i limfy. Można go wykonywać w celu zredukowania cellulitu albo gdy chce się ujędrnić skórę czy zmniejszyć obrzęki. Masaż ten wykonuje się w gabinetach masażu lub w gabinetach odnowy biologicznej czy medycyny estetycznej.

Drenaż limfatyczny działa poprzez uciskanie i pocieranie skóry przy pomocy określonych technik i odpowiednich ruchów. Należy robić to w taki sposób aby przepchnąć nagromadzoną limfę, a tym samym zlikwidować obrzęk i poprawić krążenie.

Dzięki temu zabiegowi zanikają obrzęki, nawet te zastoinowe i zapalne. Usunięte zostają toksyny z komórek skóry, a krążenie limfy przebiega znacznie sprawniej.

Drenaż limfatyczny zalety:

Jak już wyżej wspomniano, głównym celem tego rodzaju masażu jest pobudzenie krążenia krwi i limfy, poprawiając w ten sposób stan organizmu.
Dzięki stymulacji odpowiednich punktów na ciele następuje lepsze odżywienie, poprawa pracy komórek oraz odpowiednia regulacja krążenia krwi jak i funkcjonowania organów wewnętrznych. Skóra jest jędrna i elastyczna. Poprawia się metabolizm tkanki tłuszczowej oraz przemiana materii. Zmniejszają się obrzęki kończyn, cellulit jest zredukowany a organizm oczyszczony.

Osoba masowana podczas zabiegu zakłada specjalny strój, który napełniany jest powietrzem. Kombinezon wypełnia się powietrzem i udrożnia węzły limfatyczne, dzięki czemu przyczynia się do lepszego oczyszczania organizmu. Drenaż można też przeprowadzać ręcznie wykwalifikowany masażysta – masując i uciskając odpowiednie miejsca na ciele. Bardzo ważna jest precyzja wykonania.

Masaż limfatyczny twarzy wykonuję się poprzez delikatne, powolne ruchy od okolic obojczyków do czubka głowy. Pomaga on pozbyć się problemów z zatokami, zmniejsza opuchliznę oczy oraz innych części twarzy. Poprawia kondycję skóry, jak również polepsza wchłanianie kosmetyków.

Masaż limfatyczny nóg ma duże znaczenie dla osób które chcą pozbyć się cellulitu. Podczas drenażu nóg najpierw głaszcze się nogi, a następnie rozciera i ugniata. Ważny jest kierunek wykonywania masażu tzw wypychający- od obwodu w kierunku ujścia żył. Można też przeprowadzić ten zabieg przy użyciu urządzeń ale nie dają tak dobrego efektu jak wykonywany ręcznie masaż.

Wskazania do drenażu limfatycznego:

– złe samopoczucie, cellulit

– niewydolność żylna, obrzęki

– opuchlizna przewlekła

– dna moczanowa, choroba zwyrodnieniowa

– otyłość, skurcze i bóle nóg

Przeciwwskazania:

– uraz skóry

– ostra zakrzepica żylna

– wszczepiony rozrusznik serca

– wysoka temperatura ciała

– jaskra

– choroby skóry

– nowotwory

– niewydolność krążenia

– ciążą

– padaczka

W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego przyjmuje wykwalifikowany masażysta oraz fizjoterapeuta. W celu zarejestrowania się (również do innych specjalistów) mogą Państwo skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

W celu zapoznania się z ofertą masażu zapraszamy do zakładki https://bjmedical.pl/masaz/

Źródła zdjęć:

http://www.rehabilitacje.szczecin.pl/oferta/masaz/drenaz-limfatyczny

https://www.salubre.pl/uslugi/masaze/masaz-pneumatyczno-uciskowy-boa

1. Co to jest nadwrażliwość zębów?

Nadwrażliwość zębów to dolegliwości bólowe pojawiające się podczas mycia zębów, jedzenia zimnych potraw, picia gorących napojów. Nadwrażliwość zębów może pogłębiać nieodpowiedni wybór pasty. Na nadwrażliwość zębów wpływa dużo czynników takich jak: wady zgryzu, czy mechaniczne uszkodzenie szkliwa. Nadwrażliwość zębów głównie wypływa jednak z niewłaściwej higieny jamy ustnej. O nadwrażliwości mówimy wtedy, gdy dochodzi do uszkodzenia szkliwa zębów. Szkliwo zębów pozbawione szczelnej warstwy ochronnej osłaniającej unerwioną zębinę reaguje nadwrażliwością.

2. Nadwrażliwość zębów przyczyny:

• złe nawyki higieniczne

• wady zgryzu ( z ich przyczyny zęby są przeciążone dochodzi do uszkodzenia szkliwa i odsłonięcia zębiny)

• spożywanie dużej ilości cytrusów i napojów gazowanych, które zmieniają odczyn śliny na kwaśny, co powoduje stopniową demineralizację szkliwa

• choroby przewodu pokarmowego (ich następstwem jest zarzucanie treści żołądka przełyku)

• częste wymioty (np. przy bulimii)

• obgryzanie ołówków i paznokci może doprowadzić do mechanicznego uszkodzenia szkliwa

• niekontrolowane zgrzytanie zębami podczas snu

• zbyt intensywne czyszczenie zębów twardą szczoteczką w połączeniu z mocno ścierającą pastą, zwłaszcza wybielającą

• zła technika mycia zębów – może przyczynić się do kaleczenia dziąseł oraz odsłonięcia szyjek zębowych, które nie chronione przez szkliwo stają się bardzo wrażliwe na bodźce czuciowe.

3. Nadwrażliwość zębów objawy:

Symptomem nadwrażliwości zębów jest ból odczuwalny podczas jedzenia zimnych i gorących dań i picia zimnych i gorących napojów. Ból może występować także podczas mycia zębów.

4. Nadwrażliwość zębów leczenie i łagodzenie objawów

W celach zapobiegawczych pacjentom z tendencją do nadwrażliwości zębów zaleca się: stosowanie specjalistycznej pasty zawierającej związki fluoru o niskich właściwościach ścierających, używanie miękkiej szczoteczki, delikatne mycie zębów ruchami wymiatającymi, wstrzymanie się od spożywania cytrusów lub kwaśnych napojów przed umyciem zębów. Pomocna może być również nić dentystyczna, oraz płyn do płukania jamy ustnej zmniejszający nadwrażliwość. W leczeniu nadwrażliwości zębów ważna jest- jeżeli zachodzi taka potrzeba, to znaczy kiedy szkliwo jest bardzo zniszczone- wizyta u stomatologa. Lekarz ten może zalecić wówczas nałożenie na zęby preparatu z fluorem lub użycie specjalistycznego preparatu działającego jak szkliwo w płynie. Jeżeli ubytki w szkliwie są duże można uzupełnić je wypełnieniem kompozytowym, które działa izolująco na bodźce powodujące nadwrażliwość, oddzielając je od wrażliwych zakończeń nerwowych.

Specjalizacją, która zajmuje się leczeniem tego schorzenia jest stomatologia. W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego w ramach tej specjalizacji przyjmują lek. med. Bożena Kuśpiel-Mitka, Tomasz Martel oraz Krzysztof Raczyński.  W celu zarejestrowania się do tych lekarzy lub innych specjalistów przyjmujących w naszej przychodni mogą Państwo skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

Źródła zdjęć:

http://www.dentine.pl/nadwraliwo-zbw-59

Nowotwór nerki  jest jednym z najrzadziej występujących nowotworów. To niezwykle podstępny rodzaj raka ponieważ może rozwijać się długo nie dając objawów chorobowych.

Nowotwór nerki stanowi tylko 3 proc. ogółu zachorowań na nowotwory złośliwe. W Polsce odnotowuje się ok. 1500 zachorowań u mężczyzn i ok. 900 u kobiet w skali roku. Dużo częściej nowotwór nerki dotyka mężczyzn niż kobiety.

Rak nerki w początkowym okresie rozwoju nie daje objawów.  Wraz z wiekiem wzrasta ryzyko pojawienia się choroby, średni czas występowania nowotworu nerek to ok 60 lat. Istnieje również złośliwy rak nerki występujący tylko u dzieci – jest to tzw. nerczak złośliwy lub nephroblastoma. Może on być wrodzony lub pojawiać się w okresie niemowlęcym lub przedszkolnym. Wiąże się z niektórymi wrodzonymi wadami oraz chorobami nerek i układu moczowego.

Przyczyny nowotworu nerki:

1.uwarunkowania środowiskowe, hormonalne oraz genetyczne,

2.nadużywanie leków przeciwbólowych i innych leków,

3.otyłość, palenie papierosów (toksyczne substancje zawarte w dymie tytoniowym uszkadzają nefrony, czyli podstawowe elementy, z których zbudowana jest nerka)
4.nadciśnienie

Nowotwór nerki w początkowym okresie rozwoju nie daje objawów co sprawia, że często jest wykrywany przypadkowo. Można go wykryć najczęściej na podstawie badania usg jamy brzusznej, urografii, scyntygrafii, oraz wykonując badania laboratoryjne.

Przy jakimkolwiek podejrzeniu nieprawidłowości w układzie moczowym i nerkach podstawowym badaniem jest ogólne badanie moczu, a także morfologia oraz biochemiczne badanie krwi. Zanim diagnoza zostanie postawiona konieczne jest również wykonanie USG nerek.

Wzrost dostępności badań obrazowych spowodował zwiększenie wykrywalności raka nerek o niewielkim stopniu zaawansowania klinicznego.

Objawy sugerujące nowotwór nerki:

U chorych mogą pojawić się bóle w okolicy lędźwiowej i krwiomocz. Również występuje długo utrzymująca się gorączka. Pojawia się niedokrwistość, która z czasem przechodzi w nadkrwistość.  U chorych mogą pojawić się także następujące objawy:

nocne poty, spadek masy ciała, podwyższone ciśnienie krwi, zapalenia wielomięśniowe, upośledzenie funkcji wątroby,podwyższone ciśnienie krwi. W badaniach laboratoryjnych można zauważyć zwiększona liczbę krwinek czerwonych, wzrost stężenia wapnia we krwi, oraz podwyższone ob.

Najczęściej rak nerki przerzuca się do następujących narządów:

• płuc,

• tkanek miękkich,

• kości,

• wątroby,

• układu nerwowego.

Leczenie nowotworu nerki:

Pierwszym zabiegiem w celu usunięcia guza nerki jest operacja chirurgiczna polegająca na usunięciu guza. Często jednak choroba rozwinęła się na tyle, że jedynym wyjściem jest pozbycie się nerki (nefrektomia). Jednak wiele guzów tego narządu jest niezłośliwych, więc dzięki nowym metodom leczenia lekarze starają się za wszelką cen ę uratować nerkę. Zabieg ten stosuje się tylko w przypadku zaawansowanego stadium guza.

Stosunkowo nową metodą leczenia jest krioablacja guzów nowotworowych, która polega na zamrożeniu zakażonych tkanek. Skutkiem tego w komórkach powstają kryształki lodu, które niszczą naczynia odżywiające guza. Zabieg ten stosuje się w Polsce za pomocą ciekłego azotu, który ma temperaturę -196 st. C. Substancja jest doprowadzona do nerki za pomocą specjalnej igły. Krioablację wykonuje się przy pomocy tomografii komputerowej lub USG.

Specjalizacją, która zajmuje się leczeniem tego schorzenia jest nefrologia. W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego w ramach tej specjalizacji przyjmuje lek. med. Michał Smigielski. W celu zarejestrowania się do tego lekarza lub innych specjalistów przyjmujących w naszej przychodni mogą Państwo skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

Źródła zdjęć:

http://i-zdrowie.pl/guz-wilmsa-nephroblastoma/

Menopauza zwana inaczej klimakterium lub przekwitaniem jest to naturalny proces fizjologiczny występujący u każdej kobiety. Następuje między wiekiem rozrodczym a starzeniem się. Jest to pewnego rodzaju przejście z wieku dojrzałego w okres starości.

Menopauza polega na zatrzymaniu cyklu miesiączkowego. Procesu tego najczęściej doświadczają panie w wieku od 45 do 55 lat, jednak może pojawić się zarówno wcześniej, jak i później.

Okres menopauzy możemy podzielić na trzy etapy:

• premenopauzalny – występują zaburzenia w regularności miesiączki,

• okołomenopauzalny – pojawia się ostatnia miesiączka,

• postmenopauzalny – po 12 miesiącach dostatniej miesiączki.

Okres wystąpienia menopauzy zależy od wielu czynników. Przede wszystkim decydują o tym hormony. To estrogeny i progesteron. W okresie rozrodczym produkowane są one równomiernie, za tą równowagę odpowiedzialne są jajniki. Estrogeny w większej ilości produkowane są w okresie płodnym, mają pozytywny wpływ na skórę, kości. Progesteron z kolei odpowiada przede wszystkim za zapłodnienie i okres ciąży, wtedy też zwiększa się jego produkcja. Zmniejszenie wytwarzania tych hormonów płciowych rozpoczyna okres menopauzy, który może trwać rok lub nawet dłużej.

Objawy menopauzy:

uderzenia gorąca (fale gorąca) i zimne dreszcze,

bóle głowy, bóle mięśni,

kołatanie serca,

większa łamliwość kości,

zaburzenia miesiączkowania – krwawienia pojawiają się z różną częstotliwością,

wzrost wagi, bezsenność,

ogólne uczucie zmęczenia,

potliwość.

Objawy natury psychicznej w menopauzie wiążą się z niedoborem estrogenów. Hormony te naturalnie zwiększają działanie serotoniny – odpowiadającej m.in. za nastrój. Charakterystyczne są zmiany nastroju, spadek libido, mniejsza koncentracja, poczucie beznadziejności, drażliwość, bezsenność.

Leczenie menopauzy:

Menopauza nie jest chorobą. Jednak wiele uciążliwych dolegliwości sprawia, że ginekolodzy często wdrażają leczenie w celu złagodzenia objawów.
Najczęściej stosowana jest terapia hormonalna nazywana HTZ (hormonalna terapia zastępcza). Polega ona głównie na przyjmowaniu odpowiednio dobranych dawek estrogenów i progesteronu (w zależności od występujących objawów).

HTZ nie tylko łagodzi objawy menopauzy, lecz także zapobiega poważnym dolegliwościom – obniża poziom “złego” cholesterolu, zmniejsza ryzyko wystąpienia choroby niedokrwiennej serca i niektórych nowotworów. Przeciwdziała również postępowaniu osteoporozy.

W czasie menopauzy dochodzi do zmian w metabolizmie dlatego dieta jest bardzo ważnym aspektem. Należy zadbać o odpowiednio zbilansowane posiłki. Dobrze jest ograniczyć cukry. Najlepiej unikać produktów bogatych w cukry proste a ubogich w błonnik, jak słodycze, wyroby cukiernicze, słodkie napoje. Ważne jest również spożywanie min 4 posiłków dziennie, regularnie. Należy wybierać produkty pełnoziarniste i częściej jeść nabiał.

Specjalizacją, która zajmuje się leczeniem tego schorzenia jest ginekologia. W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego w ramach tej specjalizacji przyjmuje lek. med. Karolina Jakubiec-Wiśniewska. W celu zarejestrowania się do tego lekarza lub innych specjalistów przyjmujących w naszej przychodni mogą Państwo skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

Źródła zdjęć:

http://leczeniepro.pl/menopauza-klimakterium-objawy/

http://www.dzienniklodzki.pl/artykul/3661472,trudny-okres-przekwitania,id,t.html

Nadczynność i niedoczynność nadnerczy są chorobami kory nadnerczy. Pierwsze z wymienionych schorzeń charakteryzuje się zmniejszonym wydzielaniem nadnerczowych hormonów steroidowych, drugie objawia się obecnością guza chromochłonnego.

Nadczynność i niedoczynność nadnerczy przyczyny:

Wyróżniamy niedoczynność wtórną i pierwotną nadnerczy. Przyczyną niedoczynności wtórnej jest nieprawidłowa funkcja przysadki natomiast na niedoczynność pierwotną ma wpływ uszkodzenie nadnerczy. Wtórną odmianę tej choroby możemy zdiagnozować u około 60% pacjentów.

Do głównych przyczyn niedoczynności pierwotnej nadnerczy zaliczamy:

• gruźlicę

• autoimmunologiczne zapalenie kory nadnerczy

Charakterystyczne przyczyny wtórnej niedoczynności nadnerczy to:

• urazy oraz guzy w okolicy podwzgórzowo-przysadkowej

• długotrwałe stosowanie glikokortykosteroidów w dużych dawkach

Nadczynność nadnerczy powodują:

• pierwotna choroba nadnerczy

• samoistna nadczynność nadnerczy (zbyt duża ilość kortyzolu jest produkowana samoistnie przez gruczoł)

• nowotwór przysadki

• zespół Cushinga-który jest wywołany rzadką wadą genetyczną co skutkuje większym ryzykiem zachorowania na raka gruczołów endokrynnych

• nowotwór ektopowy produkujący ACHT

• nowotwór zwany ektopowym, którego cechą jest nieprawidłowe umiejscowienie gruczołu wytwarzającego hormon, mimo to jest on czynny i wytwarza kortyzol

 Objawy nadczynności i niedoczynności nadnerczy:

U pacjentów z nadczynnością nadnerczy mogą występować:

• zaniki i osłabienie mięśni

• wysokie ciśnienie tętnicze krwi

• bóle kostne

• zaburzenia miesiączkowania

• trądzik

• łysienie typu męskiego

• powiększenie łechtaczki

• może występować utajona lub jawna cukrzyca

Oprócz tych objawów mogą występować charakterystyczne zmiany w wyglądzie zewnętrznym oraz w wyglądzie skóry takie jak: otyłość dotycząca tułowia i karku z zachowaniem szczupłych kończyn, zaokrąglona twarz, różowe rozstępy skórne podbrzusza, bioder, ud i sutków.

Do głównych objawów niedoczynności nadnerczy zaliczamy:

• nudności

• wymioty

• ból brzucha

• osłabienie

• większa ochota na słone potrawy

• hipoglikemię czyli małe stężenie glukozy we krwi

• obniżenie masy ciała

• zmęczenie

• brak apetytu, zaciemnienie skóry- choroba Addisona

• niskie ciśnienie

• bladość skóry-wtórna niedoczynność kory nadnerczy

Leczenie nadczynności i niedoczynności nadnerczy

Niedoczynność kory nadnerczy leczy się uzupełniając brakujące hormony. W przypadku pierwotnej niedoczynności zaleca się używanie glikokortykosteroidów lub androgenów, najczęściej jednak stosuje się mineralokortykosteroidy. Przy leczeniu wtórnej niedoczynności mogą okazać się pomocne glikokortykosteroidy oraz androgeny.

Specjalizacją, która zajmuje się leczeniem tego schorzenia jest endokrynologia. W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego w ramach tej specjalizacji przyjmuje lek. med. Anna Fedorowicz. W celu zarejestrowania się do tego lekarza lub innych specjalistów przyjmujących w naszej przychodni mogą Państwo skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

Źródła zdjęć:

http://zycie.ca/niedoczynnosc-nadnerczy-czyli-recepta-na-katastrofe/

Masaż leczniczy jest jedną z metod fizjoterapii. Jak sama nazwa wskazuje, ma on na celu wyleczyć dolegliwości. Bardzo ważne jest, by był wykonywany przez osobę do tego wykwalifikowaną. Istotne jest by nie pogorszyć stanu zdrowia pacjenta czy nie pogłębić kontuzji. Masaż leczniczy ma na celu przyspieszenie przepływu krwi oraz pobudzenie organizmu do wytworzenia endorfin. Hormony te mają właściwości przeciwbólowe i rozluźniające.

Zadaniem masażu leczniczego jest także poprawienie ukrwienia i odżywienia tkanek, rozluźnienie lub pobudzenie mięśni, uelastycznienie tkanek, rozluźnienie powięzi, poprawienie ruchomości w stawach. Masaż ma również działanie przeciwobrzękowe (drenaż limfatyczny), przeciwbólowe, relaksujące i uspokajające.

Wskazania do masażu leczniczego:

• choroby narządu ruchu, a także stłuczenia, skręcenia, zwichnięcia i złamania,
• zapalenie stawów, mięśni, ścięgien,
• przykurcze i zaniki mięśni,
• choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa,
• przeciążenie mięśni np podczas wielogodzinnej pracy siedzącej,
• zerwanie włókien mięśniowych, zmęczenie mięśni po wysiłku fizycznym

Masaż również stosuje się:

u osób z przewlekłą niewydolnością oddechową (rozluźnia się pomocnicze mięśnie oddechowe)

u osób po zakrzepowym zapaleniu żył

u osób z chorobą Raynauda (I i II stadium), oraz w chorobie Buergera (I i II stadium)

u osób z bliznami po urazach lub operacjach

u osób z chorobami układu nerwowego (zaniki, niedowłady i porażenia mięśniowe)

Przeciwwskazania do wykonania masażu leczniczego (m.in.) :

krwiaki, naczyniaki, stany zapalne, krwotoki, choroby skóry (podczas których występują pęcherze, wypryski itp), zakrzepowe zapalenie żył, żylaki, wysoka temperatura, choroby zakaźne

Masaż leczniczy rodzaje:

1.Masaż klasyczny: najpopularniejszy rodzaj masażu. Używa się oliwki w celu poślizgu, wykonuje się go w kierunku dosercowym, czyli w kierunku przepływu krwi żylnej.

2.Masaż segmentarny: w odróżnieniu od masażu klasycznego znajduje zastosowanie w leczeniu chorób narządów wewnętrznych. Podstawowa technika tego masażu to rozcieranie, o charakterze świdrującym. W masażu segmentarnym nie stosuje się środków poślizgowych. Wykonywany jest w kierunku od nerwów obwodowych do ośrodkowego układu nerwowego.

3.Drenaż limfatyczny: ten masaż usprawnia krążenie limfy. Umożliwia również zmniejszenie obrzęków limfatycznych. Podstawowe techniki  to: rozcieranie koliste i rozcieranie spiralne oraz chwyty pompujący i czerpiący. Służy to  przepychaniu płynów. Ważne jest, by podczas tego masażu nie rozgrzewać tkanek.

4.Masaż punktowy:  to oddziaływanie na określone punkty na ciele człowieka.

5.Masaż tkanek głębokich: działa głównie na tkanki, które znajdują się pod skórą. Jest masażem delikatnym i siłę nacisku dobiera się dla każdego pacjenta indywidualnie, w zależności od napięcia tkanek. Nie stosuje się środków poślizgowych a jeśli już to w niedużej ilości.

6.Masaż lodem:  to masaż miejscowy. Pierwszy etap to schłodzenie tkanek, zwężenie naczyń krwionośnych oraz zmniejszenie przepływu krwi. Etap kolejny powoduje rozszerzenia naczyń krwionośnych, następuje poprawa ukrwienia dzięki czemu zwiększa się metabolizm tkanek i szybciej usuwane są z nich związki toksyczne. Ponadto zimno działa przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo i przeciwbólowo.

7.Masaż centryfugalny: stosuje się go głównie przy stłuczeniach, zwichnięciach, skręceniach. Należy łączyć go z innymi zabiegami fizykalnymi oraz ćwiczeniami, które zwiększają zakres ruchomości stawu, a także siłę i masę mięśni działających na staw.

W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego przyjmuje wykwalifikowany masażysta oraz fizjoterapeuta. W celu zarejestrowania się (również do innych specjalistów) mogą Państwo skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

W celu zapoznania się z ofertą masażu zapraszamy do zakładki https://bjmedical.pl/masaz/

Źródła zdjęć:

http://radlin.lento.pl/masaz-leczniczy-fizjoterapia-rehabilitacja,6488973.html

Nadciśnienie tętnicze jest to schorzenie odpowiadające za układ krążenia krwi. Charakterystycznym symptomem tej choroby jest podwyższone ciśnienie krwi zarówno skurczowe jak i rozkurczowe (wysokość ciśnienia wynosi powyżej 140 mmHg w przypadku ciśnienia skurczowego i/lub powyżej 90 mmHg w przypadku ciśnienia rozkurczowego).

Podział ciśnienia krwi:

Nadciśnienie tętnicze może mieć charakter pierwotny lub wtórny. Przy nadciśnieniu pierwotnym dużą rolę odgrywają czynniki genetyczne i środowiskowe. Istotę nadciśnienia wtórnego stanowi dobrze znana przyczyna choroby na przykład choroby nerek, choroby gruczołów dokrewnych, choroby mózgu. Najczęściej spotykane u chorych jest nadciśnienie tętnicze pierwotne

Przyczyny nadciśnienia tętniczego pierwotnego:

Powszechnie przyjmuje się, że choroba ta ma podłoże dziedziczno – genetyczne. Przyczynami tej choroby mogą być otyłość oraz zaburzenia nerwicowe, które są uzależnione od konfliktów w środowisku rodzinnym lub zawodowym, stałego napięcia psychicznego itp. Wzmacniać czynniki ryzyka może także zbyt duże spożycie soli kuchennej, którego skutkiem może być przewlekłe podwyższenie stężenia sodu w surowicy krwi. U osób cierpiących na nadciśnienie pierwotne występuje okres nadciśnienia chwiejnego, mówimy o nim wówczas, gdy stopień podwyższonego ciśnienia wykazuje pewne wahania oraz okres nadciśnienia utrwalonego, gdy ciśnienie jest stale podwyższone.

 Objawy nadciśnienia tętniczego pierwotnego:

Do początkowych objawów nadciśnienia należą:

• kołatanie serca

• miernie podwyższone ciśnienie tętnicze krwi

• zaburzenia snu

• szum i zawroty głowy

• zwiększona pobudliwość nerwowa

• zaczerwieniona twarz

W późniejszym stadium chorzy mogą uskarżać się na pieczenie, ból za mostkiem, które mogą sugerować dołączającą się niewydolność wieńcową oraz zadyszkę przy wysiłkach fizycznych, co może być spowodowane niedomogą lewej komory mięśnia sercowego. Jeżeli ciśnienie tętnicze nie jest leczone może dojść do wylewu krwi z naczyń do mózgu, zaburzeń mowy, niedowładów.

Leczenie nadciśnienia tętniczego pierwotnego

W profilaktyce leczenia nadciśnienia tętniczego ważna jest stała opieka lekarska, regularna kontrola ciśnienia oraz stosowanie odpowiedniej diety, zachowywanie odpowiednich warunków higienicznych, unikanie stresu, ograniczenie solenia posiłków. Lekarze dysponują obecnie szeroką gamą leczenia farmakologicznego nadciśnienia.

W rozpoznaniu nadciśnienia pomogą następujące metody:

– przede wszystkim pomiar ciśnienia krwi,

– badania laboratoryjne

– badanie UKG (echokardiografia)

Specjalizacją która zajmuje się leczeniem tego schorzenia jest kardiologia. W naszej Przychodni, która znajduje się na ulicy Okulickiego w ramach tej specjalizacji przyjmuje lek. med. Krzysztof Krawczyk. W celu zarejestrowania się do tego lekarza lub innych specjalistów przyjmujących w naszej przychodni mogą Państwo skorzystać z rejestracji online, znajdującej się pod adresem: www.bjmedical.pl/rejestracja

Źródła zdjęć:

http://dietetyk-proporcja.pl/co-ma-wplyw-na-nadcisnienie-tetnicze/

http://www.kielce-kardiolog.pl/index.php/porady-dla-pacjentow

Budowa zęba może być podzielona na anatomiczną i histologiczną. W pierwszym przypadku ząb jest zbudowany z trzech części: korzenia, korony, szyjki. W drugim przypadku ząb zbudowany jest z czterech rodzajów tkanek.

Budowa zęba:

Korzeń – część zęba umiejscowiona w kościach szczęk. Stanowi on ok 2/3 zęba i utrzymuje go w stabilnym położeniu.

Korona – jest to jedyna widoczna, górna część zęba. W zależności od kształtu korony ząb pełni odpowiednie funkcje. Na przykład zęby przednie mają kształt dłuta i są ostre. Natomiast zęby trzonowe są zakończone płaskimi powierzchniami służącymi do rozdrabniania pokarmu.

Szyjka – to charakterystyczne przewężenie, które znajduje się na granicy z dziąsłem, pomiędzy korzeniem a koroną.

Brzeg dziąsła – miejsce, w którym ząb styka się z dziąsłem. Przy braku odpowiedniej higieny (złe szczotkowania) na brzegu dziąsła powstaje płytka nazębna oraz kamień nazębny. Prowadzi to do stanów zapalnych i chorób dziąseł.

Szkliwo – najbardziej zewnętrzna warstwa zęba. Szkliwo jest najtwardszą i najbardziej zmineralizowaną tkanką ludzkiego organizmu. Niestety w przypadku braku dbania o zęby może ulec zniszczeniu.

Cement – jest najbardziej zewnętrzną warstwą w korzeniu i wspomaga jego mocowanie w zębodole.

Zębina – podstawowy budulec zęba. Jest to ta część zęba, która znajduje się pod szkliwem.

Miazga – tkanka miękka znajdująca się wewnątrz wszystkich zębów. Jest zbudowana z nerwów oraz naczyń krwionośnych. Dotarcie próchnicy do miazgi zazwyczaj objawia się bólem.

W jamie ustnej dorosłego człowieka prawidłowo znajduje się od 28 do 32 zębów.

Każdy ząb pełni określoną funkcję. Zęby dzielimy na:

• Siekacze : ostre zęby przednie w kształcie dłuta (4 na górze i 4 na dole), służące do przegryzania pokarmu.

• Kły : mają stożkowaty (lub guzkowaty) kształt i służą do rozrywania pokarmu.

• Zęby przedtrzonowe : mają dwa zaostrzone guzki na powierzchni żującej i czasami są nazywane zębami dwuguzkowymi. Przedtrzonowce służą do rozgniatania i rozrywania pokarmu.

• Zęby trzonowe : posiadają wiele guzków na powierzchni żującej i służą do rozdrabniania pokarmu

W uzębieniu mlecznym nie ma grupy zębów przedtrzonowych i nigdy nie występują trzecie zęby trzonowe, więc w sumie jest 20 zębów. W każdym łuku zębowym znajdują się 4 siekacze, dwa kły i 4 zęby trzonowe.

Źródła zdjęć:

https://www.dental-design.com.pl/warto-wiedziec/budowa-zeba-co-warto-wiedziec/

http://www.dentine.pl/jama-ustna-i-zby-58

Niewydolność nerek pojawia się na skutek postępującego uszkodzenia tego narządu. Choroba ta rozwija się stopniowo. Pierwsze symptomy tego zaburzenia nie wpływają na funkcjonowanie innych narządów. Występują dwa typy niewydolności nerek, są to: niewydolność ostra i przewlekła. Ostra niewydolność rozwija się i przebiega burzliwie, ma jednak charakter odwracalny. Wyróżnia się w jej przypadku 4 okresy:

1. Okres wstępny – od zadziałania czynnika sprawczego do uszkodzenia nerek.

2. Faza skąpomoczu lub bezmoczu (10-14 dni).

3. Faza wielomoczu (do kilku tygodni).

4. Okres zdrowienia – powrót do pełnej czynności nerek (kilka miesięcy).

Przewlekła niewydolność grozi całkowitym upośledzeniem funkcjonowania nerek i jest nieodwracalna. Prawidłowe funkcjonowanie nerek jest konieczne do odpowiedniej pracy wszystkich tkanek i narządów w organizmie. Oceną czynności nerek jest ich wydolność. Podstawowym następstwem niewydolności nerek jest niedostateczne oczyszczanie krwi i usuwanie wody, co skutkuje wzrostem stężenia produktów przemiany materii, toksyn i przewodnienia. Należy pamiętać, że niewydolność nerek prowadzi do trwałego uszkodzenia wszystkich narządów, zanieczyszczona krew ma bowiem dostęp do wszystkich organów zaburzając ich funkcjonowanie.

Niewydolność nerek – przyczyny:

Najczęściej ostrą niewydolność nerek powoduje:

• krwotok

• ostre śródmiąższowe lub kłębuszkowe zapalenie nerek

• biegunka lub wymioty

• niedrożność dróg moczowych wywołana przez kamicę nerkową lub nowotwór

• hemoliza

• wstrząs septyczny

• zatrucie toksynami

• wstrząs urazowy

Przewlekłą niewydolność nerek powodują najczęściej:

• cukrzyca

• choroby cewkowo-śródmiąższowe

• choroby naczyń

• choroby kłębuszków nerkowych (pierwotne i wtórne)

• powiększona prostata

• choroby z towarzyszącymi torbielami nerek (na przykład wielotorbielowatość nerek)

• niewłaściwa dieta

Niewydolność nerek – objawy:

Do najważniejszych objawów przewlekłej niewydolności nerek należą:

• osłabienie, zmęczenie, niedożywienie,

• obniżona temperatura ciała,

• zaburzenia nawodnienia organizmu,

• obniżona odporność na zakażenia,

• białkomocz,

• krwiomocz

• wysokie ciśnienie krwi

Diagnostyka niewydolności nerek: polega przede wszystkim na wykonaniu USG nerek. Ważna jest też kontrola ilości wypijanych płynów i oddawanego moczu. Istotna również jest tomografia komputerowa (zwykle bez kontrastu), oraz badanie krwi (OB, glukoza, stężenie wapnia, sodu, kreatyniny, mocznika).

Leczenie niewydolności nerek: zależy od przyczyny niewydolności. Często podawane są leki moczopędne i przeciwbakteryjne. Zalecane jest także leżenie w łóżku i specjalna dieta z ograniczoną ilością białka, ale bogata w węglowodany. W zaawansowanym stadium: dializy i przeszczep nerki.

Źródła zdjęć:

https://wylecz.to/pl/choroby/uklad-moczowo-plciowy/niewydolnosc-nerek.html

http://slideplayer.pl/slide/822473/