Tag: przychodnia nowa huta

 Co to jest zespół takotsubo?

Zespół takotsubo inaczej nazywany jest kardiomiopatią stresową lub zespołem balotującego koniuszka. Zespół takotsubo to szereg objawów, których przyczyną jest przejściowe zaburzenie czynności skurczowej lewej komory serca. Nie istnieją wówczas istotne zmiany miażdżycowe w naczyniach wieńcowych. Spowodowany jest intensywnym stresem emocjonalnym lub fizycznym.

Statystycznie około 1-2% wstępnie zdiagnozowanych ostrych zespołów wieńcowych to tak naprawdę zespół takotsubo. Dane pokazują, że w zdecydowanej większości zespół ten dotyka kobiet zwłaszcza tych w wieku postmenopauzalnym, na etapie 67 lat.

Zespół takotsubo przyczyny

Pochodzenie zespołu takotsubo nie jest do końca poznane. Przypuszcza się, że choroba pojawia się na skutek doświadczenia silnego stresu. Produkowane w takich sytuacjach hormony stresu (między innymi adrenalina) mogą być w tym wypadku powodem przejściowego uszkodzenia mięśnia sercowego, czego następstwem były by zaburzenia jego kurczliwości.

Sytuacjami, które przyczyniają się do przeżywania stresu są:

– śmierć bliskiej osoby

– zostanie ofiarą gwałtu

– rozstanie z partnerem

– utrata pracy

– wiadomość o zachorowaniu na jakąś ciężką chorobę

– stres fizyczny związany z przebyciem jakiejś rozległej operacji, czy doświadczeniem wypadku samochodowego.

Zespół takotsubo objawy

Objawy mogą być bardzo zbliżone do zawału serca. Pacjenci skarżą się głównie na:

– kołatania serca

– omdlenia

– ból w klatce piersiowej

– duszność

– nudności i wymioty

Zdarza się, ale bardzo rzadko, że pierwszym rzutem choroby może okazać się wstrząs kardiogenny lub nagłe zatrzymanie krążenia.

Zespół takotsubo a diagnostyka

Rozpoznanie choroby takotsubo stanowi wyzwanie dla lekarzy. Pojawiające się u chorych symptomy, jak również nieprawidłowości w wykonywanych przez nich badaniach mogą wskazywać na wystąpienie ostrego zespołu wieńcowego.

Ponieważ w wykonywanym przez chorego EKG można zauważyć zmiany, które wskazują na zawał serca, natomiast w badaniach laboratoryjnych pojawia się czynnik, taki jak podwyższone poziomy tropin sercowych (przyrost stężenia tych enzymów we krwi pojawia się między innymi właśnie w przebiegu zawału mięśnia sercowego).

U chorych stosowane jest zazwyczaj badanie echokardiograficzne (echo serca). To właśnie w jego przebiegu możliwe jest dostrzeżenie typowych dla zespołu takotsubo zaburzeń kurczliwości mięśnia sercowego.

Zalecane jest także wykonanie koronarografii- tak jak przy podejrzeniu zawału. Charakterystyczne dla tej choroby jest to, że w badaniu tym nie są zauważalne żadne zwężenia, czy inne zmiany w obrębie naczyń tętniczych zaopatrujących mięsień sercowy.

Postawienie diagnozy możliwe jest jedynie po wyeliminowaniu podejrzenia zawału serca.

Leczenie zespołu takotsubo

Zwykle stosuje się leczenie typowe dla ostrego zespołu wieńcowego ponieważ pojawiające się w trakcie trwania zespołu takotsubo dolegliwości wskazują na OZW. Typowymi lekami, które stosuje się w zespole takotsubo są beta-adrenolityki (betablokery) i inhibitory konwertazy angiotensyny (ACEI). Kiedy dochodzi do obrzęku płuc lub zastoinowej niewydolności serca trzeba podać leki moczopędne. Zaburzona kurczliwość lewej komory może prowadzić do wytwarzania potencjalnie groźnego materiału zatorowego. Występowanie skrzepliny w sercu jest wskazaniem do zastosowania leczenia przeciwkrzepliwego. Może być ono wprowadzone również doraźnie.

źródła zdjęć:

https://hospitalprivado.com.ar/uploads/cache/news_d_cardiologia-8242.jpg https://videohive.img.customer.envatouserconten.com

http://ccemjournal.com/wp-content/uploads/2018/12/broken-heart-syndrome.jpg 

http://zweb-s3.uploads.s3.amazonaws.com/carp/2014/06/Doctor-and-Patient1,jpg

Choroby gruczołu tarczycowego, a objawy oczne

Typowymi objawami chorób tarczycy są zmiany w okolicach powiek (oprócz oczywistych symptomów jakimi są osiowe objawy, które pojawiają się w przebiegu niedoczynności lub nadczynności tarczycy). Zmiany te wraz z towarzyszącymi im zniekształceniami okołogałkowymi należą do zespołu zmian oftalmopatii tarczycowej. Głównie widoczna jest retrakcja powiek z objawem Dalrympla (retrakcja powiek w usytuowaniu pierwotnym gałek ocznych), objawem Graefego (opóźnione opuszczanie się powieki górnej przy patrzeniu w dół) oraz symptomem Kochera czyli powszechnie rozpoznawalnym wytrzeszczem oczu i syndromem przestraszonych oczu. W leczeniu przestrzega się zasady terapii choroby podstawowej ponieważ w około 50% daje to pożądane efekty. Chirurgia powiek jest wykonywana dopiero na końcu terapii choroby oczu.

Znacznie częściej objawy oczne pojawiają się przy nadczynności tarczycy. Przy niedoczynności pacjentom doskwiera głównie zaburzenie ostrości wzroku, męczliwość wzroku i suchość gałki ocznej. Prezentacją choroby Gravesa-Basedowa i ciężkim jej powikłaniem jest natomiast wytrzeszcz złośliwy. Zmiany w miejscach gałki ocznej, zwłaszcza o zintensyfikowanym przebiegu klinicznym powodują niebezpieczeństwo utraty wzroku. Pochodzenie wytrzeszczu świadczy o zaburzeniach autoimmunologicznych. Czynnikami ryzyka jego wystąpienia jest na przykład palenie papierosów.

Objawy oczne w chorobie Gravesa- Basedowa

Choroba Gravesa- Basedowa należy do chorób autoimmunologicznych, u której źródeł leży genetyka. Kluczowa jest w tym schorzeniu nadczynność tarczycy, natomiast objawami towarzyszącymi są: powiększona tarczyca (tak zwane wole), wytrzeszcz gałek ocznych i obrzęk przedgoleniowy. Choroba ta jest najbardziej rozpowszechniona wśród osób w średnim wieku, szczególnie często występuje u kobiet (pięciokrotnie częściej).

Zmiany oczne występujące w tej chorobie towarzyszą innym objawom i w terminologii medycznej nazywa się je oftalmopatią naciekową- są one typowym objawem tej choroby. W okolicy powiek, tkanek, oczodołów i mięśniach poruszających gałką oczną powstają nacieki zapalne, złożone z limfocytów i masywny obrzęk. Nacieki znajdują się jeszcze za gałką oczną, czego następstwem jest wypchnięcie gałki ocznej poza granice kostne oczodołu i wytrzeszcz. W wyniku obrzęku ruchy powiek stają się wolniejsze przyczynia się to do zapalenia spojówek z współwystępującym światłowstrętem i łzawieniem. Fizjologicznym skutkiem zmian w mięśniach poruszających gałką oczną jest pojawienie się nieostrego lub podwójnego widzenia.

 Charakterystyka objawów ocznych w chorobie Gravesa- Basedowa

– objaw Mobiusa – niedomoga konwergencji

– objaw Rosenbacha – drżenie powiek

– objaw Balleta – niedomoga mięśni zewnątrzgałkowych.

– objaw Stellwaga – brak częstego mrugania

– objaw Grova – opór na pociąganie w dół

– objaw Jelinka – nadmierna pigmentacja powiek,

– objaw Dalrympla – retrakcja powiek

– objaw Graefego – powieka górna nie nadąża za gałką oczną przy ruchu w dół

 Diagnostyka choroby Gravesa- Basedowa

Aby dokonać badania osoby z wytrzeszczem należy najpierw zebrać dokładny wywiad chorobowy, wykonać badanie ostrości wzroku i widzenia barwnego, ocenę źrenic i ruchomości gałek ocznych, pomiar ciśnienia śródgałkowego, a także badanie palpacyjne oczodołu, tarczycy i węzłów chłonnych.

 Leczenie choroby Gravesa- Basedowa

Choroba Gravesa – Basedowa podlega leczeniu. Można ją wyleczyć, a leczenie polega na: wdrożeniu środków farmakologicznych, interwencji chirurgicznej, bądź przy użyciu izotopów promieniotwórczych.

Pierwszym krokiem w leczeniu jest doprowadzenie do zahamowania czynności tarczycy. Aby wyleczyć zmiany oczne konieczne jest porozumienie endokrynologa i okulisty. Dla zauważenia zmian w obrębie oczodołu wykonuje się badanie ultrasonograficzne lub tomografię komputerową. Na leczenie składa się zażywanie hormonów sterydowych, a w razie, gdy wytrzeszcz oczu jest bardzo duży można polegać na rentgenoterapii lub zabiegu chirurgicznym. Za pomocą promieni rentgenowskich naświetla się odpowiednią dozą tkankę pozagałkową, natomiast leczenie chirurgiczne ma za zadanie powiększenie pojemności oczodołów przez usunięcie niektórych ścian kostnych.

źródła zdjęć:

http://2.bp.blogspot.com/_vT13IccOEqM/TQtX6KvNNOI/AAAAAAAAApw/J8nd279Srxo/s1600/Exophthalmos.jpg

https://image.slidesharecdn.com/tarczyca-zaburzenia-170605221401/95/tarczyca-zaburzenia-4-638.jpg?cb=1496700916.jpg

https://ars.els-cdn.com/content/image/1-s2.0-S001236921532482X-gr1.jpg

1. Co to jest zapalenie gruczołu Bartholina?

Zapalenie gruczołu Bartholina charakteryzuje się obrzmieniem, zaczerwienieniem i pojawieniem się guza w przedsionku pochwy.

Gruczoły Bartholina to leżące po obu stronach przedsionka pochwy guzki wielkości ziarnka grochu. Konsekwencją nieleczenia tej choroby jest zapalenie narządów miednicy mniejszej. Na zapalenie gruczołu Bartholina najczęściej chorują kobiety aktywne seksualnie w wieku 20-40 lat.

2. Zapalenie gruczołu Bartholina objawy

Schorzenie to występuje w dwóch postaciach: w postaci przewlekłej i ostrej. W stanie ostrym pojawia się bolesny guz, który jest wyczuwalny, znajduje się on w przedsionku pochwy (może być utrudnieniem przy chodzeniu i siedzeniu), następuje zaczerwienie okolicy guza, pacjentka ma podwyższoną temperaturę, a ból nasila się podczas poruszania się.

W stanie przewlekłym guz ma postać bezbolesną, rzadko spotykane jest wystąpienie u pacjentki podwyższonej temperatury ciała.

3. Skąd bierze się zapalenie gruczołu Bartholina?

U przyczyn zapalenia gruczołu Bartholina leży najczęściej zakażenie bakteryjne. Konsekwencją infekcji jest obrzęk i zatkanie ujścia przewodów wyprowadzających- wytwarzana wydzielina zaczyna odkładać się w gruczole (powstaje tak zwana torbiel zastoinowa). W torbieli tworzy się ropień jeśli dojdzie do zakażenia zalegającej w niej zastoinowej wydzieliny.

W celu uniknięcia infekcji należy dbać o:

• używanie prezerwatyw – głównie gdy się ma kilku partnerów seksualnych
•  pamiętać o odpowiedniej higienie miejsc intymnych (na przykład stosując żele do higieny intymnej o odpowiednim pH)
• noszenie przewiewnej, bawełniananej bielizny
• przyjmowanie preparatów zawierających kultury bakterii Lactobacillus i Bifidobacterium (doustnie lub miejscowo dopochwowo) w czasie trwania i po zakończeniu antybitykoteraapii.

4. Zapalenie gruczołu Bartholina – jak wygląda diagnostyka?

Diagnozę lekarz może postawić w oparciu o objawy kliniczne i badanie ginekologiczne przeprowadzone za pomocą wziernika. Zdarza się, że zachodzi konieczność przeprowadzenia tak zwanego posiewu z wydzieliny gruczołu Bartholina.

5. Leczenie – jakie kroki należy podjąć?

Leczenie zachowawcze służy obserwacji lub/i równoczesnym włączeniu antybiotykoterapii. W przypadku występowania mało nasilonych objawów zapalenia (lekki ból, niewielki obrzęk, zaczerwienienie) może zostać zastosowana antybiotykoterapia oraz “domowe sposoby leczenia'”. Są to: nasiadówki, lub okłady z preparatów zawierających octanowinian glinu (np. Altacet, płyn Burowa), rumianek, nadmanganian potasu (KMnO4) lub mieszanek ziołowych (np. Vagosan).

Źródła zdjęć:
https://krokdozdrowia.com/wp-content/uploads/2017/05/schemat-budowy-kobiecych-narzadow-zewnetrznych.jpg
https://www.drneelimamantri.com/wp-content/uploads/2017/04/edited.jpg
http://www.petermlotzemd.com/wp-content/uploads/2018/06/Cure-Vaginal-Dryness-1-825×510.jpeg
https://s.doctoroz.com/styles/720×480/s3/sites/default/files/media/image_thumb/Gynecologist-09-28-12-720.jpg?itok=qu0G2H-j

Witam,

Pragniemy poinformować, że na naszym blogu pojawiły się nowe artykuły. Zapraszamy do zapoznania się z ich treścią.

Oto tematyka, która była poruszana:

Choroby przenoszone drogą płciową

https://bjmedical.pl/choroby-przenoszone-droga-plciowa-cz-1/

Choroba Hashimoto

https://bjmedical.pl/choroba-hashimoto/

Zawroty głowy

https://bjmedical.pl/zawroty-glowy/

Taping – plastrowanie

https://bjmedical.pl/taping-plastrowanie/

Aparaty ortodontyczne ruchome:

https://bjmedical.pl/aparaty-ortodontyczne-ruchome/

Witamy,

pragniemy poinformować, że w ostatnim czasie pojawiły się na naszym blogu nowe artykuły. Zapraszamy do zapoznania się z ich treścią.

Oto tematy, które były poruszane:

Nadczynność i niedoczynność nadnerczy

https://bjmedical.pl/nadczynnosc-niedoczynnosc-nadnerczy/

Menopauza

https://bjmedical.pl/menopauza-naturalny-proces-fizjologiczny/

Nowotwór nerki

https://bjmedical.pl/nowotwor-nerki-podstawowe-informacje/

Nadwrażliwość zębów

https://bjmedical.pl/nadwrazliwosc-zebow/

Drenaż limfatyczny

https://bjmedical.pl/drenaz-limfatyczny/

Zapalenie jajników

https://bjmedical.pl/zapalenie-jajnikow/

Tematy zawarte w artykułach umieszczanych na blogu dotyczą specjalizacji naszej przychodni, która mieści się przy ul. Okulickiego w Krakowie.

Witamy,

w ostatnim czasie pojawiły się kolejne artykuły na naszym blogu.

Zapraszamy do zapoznania się z ich treścią:

Endometrioza

https://bjmedical.pl/endometrioza/

Niewydolność nerek

https://bjmedical.pl/niewydolnosc-nerek/

Budowa zęba

https://bjmedical.pl/budowa-zeba/

Nadciśnienie tętnicze

https://bjmedical.pl/nadcisnienie-tetnicze/

Masaż leczniczy

https://bjmedical.pl/masaz-leczniczy/

Tematy zawarte w artykułach umieszczanych na blogu dotyczą specjalizacji naszej przychodni, która mieści się przy ul. Okulickiego w Krakowie.

Endometrioza to choroba dotykająca około 10% kobiet w wieku rozrodczym. W przypadku endometriozy u chorych kobiet można zaobserwować rozrastanie się komórek endometrium poza macicą. Hormony regulujące cykl miesięczny u kobiet oddziałują na ogniska endometriozy. Oddziaływanie to sprawia, że dla komórek endometrium następuje faza wzrostowa, wydzielnicza oraz złuszczania. Następuje gromadzenie krwi, ponieważ nie jest możliwe jej usunięcie. Efektem tego mogą być skrzepy, torbiele oraz przewlekły stan zapalny. Kiedy sytuacja jest poważna, może nastąpić eskalacja zmian endometrialnych, które mogą przybierać postać uporczywego bólu, a w rezultacie, mogą być przyczyną niepłodności.

Przyczyny endometriozy:

Prawidłowe umiejscowienie błony śluzowej zwanej endometrium powinno znajdować się wyłącznie w obrębie jamy macicy, każde odstępstwo jest nieprawidłowością. Naukowcy nie zdołali ustalić jednej bez sprzecznej przyczyny i mechanizmów powstawania endometriozy.

Istnieją trzy teorie na temat występowania zjawiska endometriozy.

Pierwsza z nich zakłada tak zwane “wsteczne miesiączkowanie ” to znaczy przesuwanie się krwi menstruacyjnej przez np. jajowody do jamy otrzewnej. Jest to teoria transplantacji.

Kolejną jest teoria metaplazji, która głosi zdolność przekształcania się pod wpływem różnych czynników niezróżnicowanych komórek, w komórki endometrium. Trzecia z nich komponuje w sobie elementy dwóch wyżej wymienionych i jest nazywana teorią indukcji. Za naczelną przyczynę endometriozy, uważa się wpływ występowania czynników genetycznych oraz funkcjonowania układu immunologicznego, którego niewydolność może mieć znaczący wpływ na powstawanie tej choroby.

Objawy:

Endometrioza często jest trudna do wykrycia przez lekarzy, gdyż zaburzenie to może być podobne w objawach do innych schorzeń ginekologicznych. Kobiety, u których zdiagnozowano endometriozę mogą odczuwać takie dolegliwości, jak: bardziej obfite i dłużej trwające miesiączki, plamienia około miesięczne, silne bóle podbrzusza podczas menstruacji, widoczne ślady krwi w moczu lub w kale, czy też ból odczuwalny podczas wypróżniania się. Bolesność stosunków płciowych może ograniczać także życie seksualne kobiet dotkniętych endometriozą.

Leczenie:

Sposób leczenia endometriozy jest uzależniony od różnych czynników takich jak: stopień zaawansowania choroby oraz wiek pacjentki. Etiologia tego zaburzenia nie jest do końca znana, dlatego też nie można stosować w tym wypadku żadnej profilaktyki. Naukowcy nie znaleźli sposobu całkowitego wyleczenia tej choroby. W przypadku leczenia farmakologicznego stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne, preparaty estrogenowo-progestagenowe oraz same preparaty progestagenowe w postaci leków doustnych lub wkładek wewnątrzmacicznych, których celem jest przyniesienie ulgi w bólach. Jeżeli jednak zastosowanie się do powyższych wskazówek leczenia nie przynosi rezultatów, a sytuacja jest poważna, konieczne może być wykonanie laparoskopii diagnostyczno-zabiegowej; podczas tego zabiegu niszczone są ogniska endometriozy i pobierane próbki do badania histopatologicznego. Gdy diagnoza choroby zostaje potwierdzona, stosuje się hormon, który uwalnia gonadotropinę, odpowiadającą za właściwy przebieg cyklu menstruacyjnego. W przypadku kobiet w ciąży chorujących na endometriozę, wprowadza się stymulację jajeczkowania.

Źródła zdjęć:

ttp://zdrowieichoroby.info/endometrioza/

https://portal.abczdrowie.pl/endometrioza-na-czym-polega-choroba

Witamy,

w ostatnim czasie pojawiły się kolejne artykuły na naszym blogu.

Zapraszamy do zapoznania się z ich treścią:

Leczenie kanałowe zęba

https://bjmedical.pl/leczenie-kanalowe-zeba/

Kłębuszkowe zapalenie nerek

https://bjmedical.pl/klebuszkowe-zapalenie-nerek/

Somatopauza – niedobór hormonu wzrostu

https://bjmedical.pl/somatopauza/

Miażdżyca

https://bjmedical.pl/miazdzyca/

Masaż bańką chińską

https://bjmedical.pl/masaz-banka-chinska/

Miażdżyca to choroba tętnic, której efektem jest zwężenie ich światła. Blaszka miażdżycowa jest przyczyną ich zwężenia. Zbudowana jest ona głównie z cholesterolu, wyrasta ze ściany tętnicy, czego skutkiem jest zmniejszenie przepływu krwi, i w efekcie doprowadza do niedotlenienia narządów.

Miażdżyca ma postać stanu zapalnego. Pojawia się on na skutek uszkodzenia wewnętrznej warstwy ściany naczyń. Efektem tego jest wytworzenie się pod tą warstwą pasma tłuszczowego zbudowanego z komórek zapalnych.

Następstwem procesu miażdżycowego jest gromadzenie się w błonie wewnętrznej lipidów kolagenu i złogów wapnia. Proces ten prowadzi do powstania blaszki miażdżycowej, która może przyczynić się do zmniejszenia przepływu krwi w naczyniu. Skutkiem jej pęknięcia jest całkowite zamknięcie tętnicy i ostre niedokrwienie unaczynionego przez tą tętnicę narządu.

Już w dzieciństwie można zauważyć zmiany miażdżycowe, postępują one z wiekiem. Dopiero gdy zmiany te są znaczne, następują pierwsze ich symptomy. U kobiet możemy zaobserwować je po menopauzie, u mężczyzn najczęściej w piątej dekadzie życia. Mogą one mieć charakter czasowy i występować z różnym natężeniem czasami mogą pojawić się nagle bez wcześniejszego uprzedzenia.

Objawy miażdżycy:

W przypadku miażdżycy objawy mogą się ujawnić dopiero wtedy, gdy tętnice zwężone są co najmniej o połowę. Mogą występować wówczas: łatwiej ujawniające się zmęczenie, trudności z koncentracją i zapamiętywaniem. Kiedy sytuacja jest bardzo poważna( tylko w niektórych bardzo rzadkich przypadkach ) możemy zaobserwować złogi cholesterolowe odkładające się w skórze widoczne jako żółte zgrubienia, zauważalne w okolicy powiek, zgięciu łokcia lub pod piersiami. Mogą się pojawić także w postaci guzków na ścięgnach nadgarstków i na ścięgnie Achillesa.

Skutki miażdżycy:

Zwężone na skutek blaszki miażdżycowej naczynia krwionośne sprawiają coraz większe problemy dla krwi, która nie może się przez nie przecisnąć. Za sprawą przyspieszonej pracy serca, krew płynie szybciej. Jest to zbyt duży wysiłek dla samego serca, dzięki temu jednak do poszczególnych narządów dopływa tyle krwi, ile trzeba.

Żeby wypełnić to zadanie mięsień rozrasta się i wymaga większej porcji odżywczej krwi. Przeszkodą, w tym, by rozrośnięty mięsień dostał tyle krwi ile potrzebuje są zbyt wąskie tętnice wieńcowe, zwężone blaszką miażdżycową. Doprowadza to do niedotlenienia serca. Efektem są bóle w klatce piersiowej zwane wieńcowymi. W przyszłości ból taki pojawia się nawet po niewielkim wysiłku.

W późniejszym etapie rozwoju choroby złogi cholesterolowe mogą zajmować więcej niż połowę przekroju naczynia. Z powodu na przykład podwyższonego ciśnienia ściana znajdująca się wewnątrz naczynia może pękać. Tworzy się skrzep na skutek szybko sklejających się w miejscu pęknięcia płytek krwi. Może on w każdym momencie oderwać się od ścianki, i z krwią popłynąć na przykład w kierunku serca (doprowadza to do zawału ), mózgu (skutkuje to udarem ), płuc (powstaje zator). Może dochodzić też do znacznego niedokrwienia nóg na skutek miażdżycy zarostowej tętnic. Czasami prowadzi to do martwicy części tkanek. Powstają wtedy niegojące się owrzodzenia, które w wyjątkowych przypadkach mogą być przyczyną amputacji nogi.

Leczenie:

Zazwyczaj stosuje się odpowiednie leki by obniżyć poziom cholesterolu, mogą to być fibraty- podnoszą one poziom dobrego cholesterolu i statyny obniżające poziom złego cholesterolu. Statyny powodują spowolnienie, a nawet cofanie się zmian miażdżycowych w tętnicach wieńcowych.

Gdy sytuacja jest poważna to znaczy, gdy istnieje ryzyko zawału czy udaru mózgu, lekarze muszą zastosować inne środki są to:

• Balonikowanie- polega ono na wprowadzeniu cewnika do tętnicy, przez niewielkie nacięcie. Lekarz obserwuje ruchy cewnika na monitorze. Specjalny balonik wprowadzony przez cewnik zwiększa swą objętość, gdy cewnik dotrze do miejsca największego zwężenia. W ten sposób kruszy złogi cholesterolowe. Tętnica się rozszerza po wyciągnięciu okruchów cewnikiem na zewnątrz.
• Stenty- umieszcza się je we wnętrzu tętnic, po to aby tętnica nie zarastała na nowo blaszką miażdżycową.
• By passy- w celu udrożnienia tętnicy konieczny jest czasem zabieg tzw. pomostowania. Polega on na wszywaniu jednym końcem powyżej a drugim poniżej przeszkody blokującej przepływ krwi pobranego fragmentu zdrowej żyły np. z nogi pacjenta. Wówczas krew będzie wartko płynąć drożnym by passem.

Źródła zdjęć:

https://etermed.pl/miazdzyca-niebezpieczna-choroba-cywilizacyjna/

https://oczymlekarze.pl/profilaktyka-i-leczenie/2282-co-powinienes-wiedziec-o-bypassach

Witamy,

miło nam poinformować o kolejnych artykułach na naszych blogu.

Zapraszamy do zapoznania się z ich treścią.

Udar mózgu

https://bjmedical.pl/udar-mozgu/

Torbiele nerek

https://bjmedical.pl/torbiele-nerek/

Aparat ortodontyczny ruchomy i stały

https://bjmedical.pl/aparat-ortodontyczny-ruchomy-staly/

Choroba wieńcowa

https://bjmedical.pl/choroba-wiencowa/

Niepłodność

https://bjmedical.pl/nieplodnosc/