1. Co to jest choroba wieńcowa?

Choroba wieńcowa jest nazywana inaczej chorobą niedokrwienną serca. Schorzenie to powstaje wówczas, gdy dochodzi do zaburzenia w harmonii między dostarczaniem tlenu, a jego zapotrzebowaniem wymaganym przez serce. Tlen jest czynnikiem koniecznym do prawidłowego funkcjonowania serca. Energia jest konieczna do ciągłej pracy komórek mięśnia sercowego. Energię tę uzyskują dzięki procesowi utleniania kwasów tłuszczowych oraz glukozy.

2. Przyczyny choroby wieńcowej

Bodźce, które doprowadzają do choroby niedokrwiennej można podzielić na czynniki pierwotne i czynniki wtórne. Przyczyny pierwotne, to te, które doprowadzają do zaburzeń w tętnicach wieńcowych, co skutkuje nieprawidłowym przepływem krwi i ograniczoną dostawą tlenu do komórek mięśnia sercowego. Przyczyny wtórne, to te, w których przypadku nie dochodzi do zmian organicznych w naczyniach wieńcowych.

Przyczyny pierwotnej choroby wieńcowej:

• W niemal 98% za chorobę wieńcową odpowiedzialna jest miażdżyca tętnic wieńcowych. Miażdżyca polega na powstawaniu w naczyniach krwionośnych blaszek składających się z lipidów(cholesterol) oraz komórek stanu zapalnego. Narastanie blaszek skutkuje zwężaniem się światła naczynia, czego rezultatem może być jego zamknięcie. Pęknięcie blaszki naczyniowej jest często wynikiem nagłego zamknięcia naczynia

• Zwężenie tętnic wieńcowych może przyczyniać się do choroby niedokrwiennej serca

• Wrodzone nieprawidłowości tętnic wieńcowych

• Zatory tętnic wieńcowych

• Urazy, które powodują zwężenie tętnic wieńcowych od zewnątrz

3. Objawy

Wraz z zwiększoną aktywnością fizyczną, w stresie a także przy narażeniu na zimno i po obfitym posiłku możemy obserwować takie objawy jak:

• ból w klatce piersiowej- jest to ból występujący za mostkiem promieniujący do żuchwy,lewej kończyny górnej lub do pleców

• osłabienie lub zawroty głowy

• uczucie kołatania serca

• ucisk za mostkiem

• przyspieszone bicie serca

• płytki oddech

• pocenie się

• mdłości

• w szczególnych przypadkach nagła śmierć sercowa

4. Leczenie

Po zdiagnozowaniu choroby wieńcowej należy regularnie zażywać leki. Ważna jest zmiana przyzwyczajeń to znaczy stosowanie zdrowej diety, zwiększenie wysiłku fizycznego, odrzucenie palenia tytoniu, ograniczenie spożycia alkoholu. Powinno się także dążyć do zachowania niskiego poziomu cholesterolu frakcji LDL i poddawać regularnej kontroli ciśnienia krwi i poziomu cukru we krwi. W niektórych przypadkach trzeba zastosować leczenie inwazyjne. Polega ono na wprowadzeniu specjalnego balonika poszerzającego światło tętnicy wieńcowej z stentu. W leczeniu farmakologicznym przyjmuje się leki z rodzaju:

• kwasu acetylosalicylowego

• beta-blokerów

• inhibitorów konwertazy angiotensyny II (ramipryl, peridopyl)

• leków metabolicznych (trimetazydyna)

• klopidogrelu (po zawale serca lub wszczepieniu stentu)

• leków obniżających stężenie lipidów we krwi (np. atorwastatyna)                          

Źródła zdjęć:

https://zdrowie.tvn.pl/a/choroba-niedokrwienna-serca-choroba-wiencowa-objawy-leczenie-i-przyczyny

http://www.e-menopauza.com/choroby/choroba-wiencowa.html

Torbiele nerek są to wypełnione treścią płynną przestrzenie w obrębie miąższu nerki. Są jednym z najczęstszych schorzeń dotyczących tego narządu. Przypuszcza się, że cierpi na nie 30% odsetka populacji osób dorosłych. U seniorów częstotliwość ich występowania wzrasta. Najczęściej diagnozowanymi torbielami nerek są tak zwane torbiele proste. Charakteryzują się one tym, że nie posiadają przegród i zwapnień, mają gładkie i cienkie ściany. Torbiele nerek mają bardzo zróżnicowane rozmiary: oscylują między kilkoma milimetrami a kilkunastoma centymetrami średnicy. Częściej spotykamy pojedynczą torbiele nerek, nie wywołuje ona widocznych objawów przez co wykrywana jest tylko podczas rutynowych kontroli. Leczenie torbieli nerek ma charakter indywidualny i jest zależne od ich postaci. Należy sprawdzić jakiej jest wielkości oraz czy powoduje dolegliwości.

Przyczyny

Do wykrycia torbieli nerki zazwyczaj dochodzi przez przypadek podczas specjalistycznego badania jamy brzusznej. Pochodzenie torbieli nerki może być nabyte, wrodzone albo uwarunkowane genetycznie. Torbiel nerki nabyta może występować w przebiegu przewlekłej niewydolności nerek a także u osób poddanych dializoterapii, sporadycznie może wystąpić jako późne następstwo po urazie nerki. Torbiel nerki wrodzona jest obecna u pacjenta od urodzenia. Pochodzenie jej pozostaje nie poznane chociaż czasami ma podłoże genetyczne. Torbiel nerki uwarunkowana genetycznie powstaje w wyniku zaburzeń występujących w obrębie materiału genetycznego. Jej obecność można zwykle w tym przypadku zdiagnozować także u innych członków rodziny.

Objawy

O występowaniu torbieli nerki chory zazwyczaj dowiaduje się przypadkowo podczas wykonywania badania jamy brzusznej, ponieważ torbiel nerki nie jest dolegliwością charakteryzującą się szczególnymi symptomami klinicznymi. Z tego powodu pacjenci często nie wiedzą o występowaniu tej dolegliwości u siebie. Przykre następstwa tej choroby mogą pojawić się dopiero gdy torbiel osiąga rozmiar o średnicy przekraczającej 5 centymetrów. Wówczas mogą się pojawić takie objawy jak:

• uczucie pełności, dyskomfortu lub nieprzyjemne uczucie ucisku w brzuchu

• dolegliwości bólowe zlokalizowane najczęściej w okolicy lędźwiowej, a także po bokach brzucha

• dolegliwości żołądkowo- jelitowe( na przykład nudności ) o nieznanej przyczynie

Lekarz może podczas badania brzucha rozróżnić masę guzowatą, która staje się powiększona i zniekształcona przez torbiel nerki. Może dojść do zakażenia torbieli wówczas symptomicznie objawia się to: podwyższoną temperaturą ciała, uczuciem osłabienia i ogólnego rozbicia lub bólami kostno- mięśniowymi, może nasilić się także ból brzucha.

Leczenie

Torbiele nerek proste o małych rozmiarach nie wymagają leczenia, trzeba je jedynie poddać systematycznej obserwacji, by przekonać się, czy ich postać nie ulega zmianie. Wykonuje się wówczas badania ultrasonograficzne jamy brzusznej z oceną stwierdzonych wcześniej torbieli.

USG powinno się wykonywać w odstępach co 6 do 12 miesięcy. Jeżeli u pacjenta pojawiają się dolegliwości kliniczne związane z występowaniem torbieli lub kiedy torbiel szybko się rozrasta uciskając narządy sąsiednie konieczne jest zastosowanie specjalistycznego leczenia. Jednym ze sposobów leczenia jest usunięcie zawartości torbieli a następnie wstrzyknięcie do jej wnętrza substancji powodującej zrośnięcie się jej ścian. Zabieg ten ma zapobiegać ponownego powstania torbieli. Nazywany jest sklerotyzacją torbieli. Bardziej inwazyjną metodą jest wycięcie torbieli nerki.

Źródła zdjęć:

http://poradnik-medyczny.com/choroby/choroby-ukladow-wewnetrznych/torbielowatosc-nerek/

https://remedico.wordpress.com/2015/07/11/torbiel-nerki/

Witamy,

w ostatnim czasie pojawiły się nowe artykuły na naszym blogu. Zapraszamy do zapoznania się z ich treścią:

Zespół policystycznych jajników

https://bjmedical.pl/zespol-policystycznych-jajnikow/

Trądzik różowaty – przyczyny oraz podstawowe informacje

https://bjmedical.pl/tradzik-rozowaty/

Zawał serca – ważne informacje

https://bjmedical.pl/zawal-serca-wazne-informacje/

Fluoryzacja zębów

https://bjmedical.pl/fluoryzacja-zebow/

Masaż klasyczny

https://bjmedical.pl/masaz-klasyczny/

Masaż klasyczny jest jednym z najbardziej znanych rodzajów masażu.

Należy do najpopularniejszych zabiegów i stał się podstawą wielu innych metod masowania.

Do masażu klasycznego nie trzeba się w jakiś specjalny sposób przygotowywać. Ważne jest aby ok 1,5 godziny przed zabiegiem zjeść lekkostrawny posiłek. Należy wziąć prysznic (również po masażu , gdyż w czasie jego trwania używane są kosmetyki,olejki itp). W trakcie wykonywania masażu pacjent jest nagi (oczywiście miejsca intymne są przykryte ręcznikiem).

Wyróżniamy różne techniki masażu klasycznego. Opisywane one były szerzej w artykule pt. “Masaż-informacje ogólne”.

Teraz dla przypomnienia, są to:

głaskanie, rozcieranie, wyciskanie, ugniatanie, oklepywanie, wibracja, wałkowanie.

Siła masażu powinna być odpowiednio dobrana, tak by nie pojawiał się zbyt silny ból. Techniki masażu stosuje się od najsłabszej do najmocniejszej. Obowiązuje kierunek zgodny z przebiegiem naczyń limfatycznych. Osoba masowana może leżeć na plecach, na brzuchu lub na boku albo siedzieć. Masażysta powinien mieć swobodny dostęp do osoby masowanej.

Masaż klasyczny ma bardzo wiele zalet.

Przede wszystkim usprawnia działanie układu limfatycznego i krwionośnego. Dzięki temu tlen i substancje odżywcze trafiają do organizmu w większej ilości.

Również zabieg ten poprawia działanie układu pokarmowego – przyspiesza przyswajanie substancji odżywczych i spalanie kalorii.

Należy dodać że poprawia także prace mięśni które staja się bardziej elastyczne oraz usprawnia ruchomość stawów.

Masaż klasyczny ma też dobre działanie na układ nerwowy (pobudza lub uspokaja osobę masowaną poprzez sprawniejsze przesyłanie bodźców do mięśni).

Jest również sprzymierzeńcem psychiki, kojąco wpływa na poprawę nastroju.
Co więcej, masaż ten działa bardzo dobrze na skórę: usuwa martwy naskórek, oraz ujędrnia skórę.

Wskazania do masażu klasycznego:

– skręcenia i stłuczenia kończyn

– przewlekłe zapalenie mięśni, ścięgien i stawów

– choroby reumatyczne i zwyrodnieniowe

– wady postawy, bóle kręgosłupa

– gojenie się blizn

– nerwobóle

– nawet nadwaga

Niestety nie każdy może korzystać z tego rodzaju masażu.

Przede wszystkim przeciwwskazaniem do wykonania masażu są: choroby skóry, stany zapalne i alergiczne. Egzema oraz łuszczyca. Również duża przepuklina, ciąża, łamliwość kości, podwyższona temperatura ciała.

Źródła zdjęć:

http://regeneracja.poradnikzdrowie.pl/odnowa-i-spa/masaz-klasyczny-techniki-co-warto-wiedziec-o-tym-rodzaju-masazu_44332.html

http://gabinetmasazu.wroclaw.pl/masaz-klasyczny/

Zawał jest to martwica narządu lub tkanki wywołana niedokrwieniem. W zależności od miejsca niedokrwienia, wyróżnia się zawał serca, płuca lub tkanki mózgowej (czyli tzw. udar niedokrwienny mózgu).

Zawał serca to innymi słowy martwica mięśnia sercowego. Dochodzi do niej w momencie gdy nastąpi znaczne zwężenie lub zamknięcie tętnicy wieńcowej. Wówczas mięsień sercowy zostaje częściowo lub całkowicie pozbawiony życiodajnych składników.

Tętnice wieńcowe to kilka tętnic zaopatrujących mięsień sercowy w krew, oraz składniki, które są niezbędne dla jego przeżycia i prawidłowego działania.

Początkowo w wyniku niedokrwienia komórki mięśnia sercowego (zwane kardiomiocyty) przestają się prawidłowo kurczyć, a następnie się rozpadają. W skutek tego znajdujące się w nich substancje przedostają się do krwi. Następnie są wykrywane we krwi pacjenta z zawałem serca.

Zawał serca najczęściej zaczyna się od bólu w klatce piersiowej. Początkowo może to być tylko lekki dyskomfort ale z czasem narastający ból i kłucie. Ból pojawia się nie tylko w klatce piersiowej. Nie ma charakteru punktowego ale najczęściej jest to tzw ból “rozlany”. Oznacza to, że umiejscawia się nie tylko w okolicy mostka ale również w barkach, łopatkach, ramionach, plecach nawet w nadbrzuszu.

Pojawiają się też kłopoty z oddychaniem (oddech jest urywany i płytki). Czasami występują mdłości i wymioty. Oraz uczucie niepokoju a nawet duży strach (np strach przed śmiercią). Towarzyszą temu obfite zimne poty i zawroty głowy.

Inne objawy zawału serca to np: biegunka, uczucie drętwienia, nieuzasadnione swędzenie.

Przyczyny wystąpienia zawału serca to głównie:

– zła dieta skutkiem której jest otyłość (cząstki złego cholesterolu odkładają się w ścianach naczyń krwionośnych w postaci blaszki miażdżycowej. Z czasem dochodzi do bardzo dużego zwężenia a nawet zamknięcia naczynia i następują utrudniony przepływ krwi)
– palenie papierosów (substancje zawarte w dymie nikotynowym zwiększają krzepliwość krwi, skłonność płytek krwi do sklejania się, przyspieszają proces miażdżycowy)

– nadużywanie alkoholu

– nadciśnienie tętnicze

– wysoki poziom cholesteroli i trójglicerydów

– stres, przepracowanie

– wysoki poziom cukru we krwi

– brak aktywności fizycznej

– dziedziczność

Gdy dojdzie do zawału należy jak najszybciej wezwać karetkę pogotowia. Niezwykle ważny jest czas, jaki upływa od wystąpienia bólu w klatce piersiowej (sugerujący epizod zawału) do rozpoczęcia leczenia. Najlepsze rokowanie dotyczy pacjentów, u których leczenie rozpoczęto w ciągu pierwszej godziny od wystąpienia objawów. Jest to tzw. złota godzina. Po około 3-6 godzinach nie da się już odratować obumarłych w skutek niedokrwienia komórek mięśnia sercowego.

Po przebytym zawale ważne są regularne wizyty u kardiologa.

W celu rozpoznania zawału należy wykonać następujące badania:

badanie krwi, EKG, zdjęcie RTG, koronarografia, echokardiografia 

Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia zawału ważne jest:

przeprowadzenie badania genetycznego, odpowiednie postępowanie w chorobie niedokrwiennej serca, leczenie nadciśnienia tętniczego, rzucenie palenia, aktywność fizyczna, odpowiednia dieta.

 Źródła zdjęć:

http://www.aterotromboza.org.pl/zawal/skad-sie-bierze-zawal-serca,2133.html#.WjkmiDeDPcs

https://chorobawiencowa.mp.pl/zawal/62035,zawal-serca

http://www.dbajoserce.pl/index.php/1297/choroba-wiencowa-rosnacy-problem-wspolczesnej-kardiologii.html

Witamy,

informujemy, że w dniu 22.12.2017r. (piątek) przychodnia będzie otwarta do godziny 18.30.

Za utrudnienia przepraszamy.

Witamy,

w ostatnim czasie pojawiły się kolejne artykuły na naszym blogu. Zapraszamy do zapoznania się z ich treścią:

Łupież – choroba skóry głowy

https://bjmedical.pl/lupiez-choroba-skory-glowy/

Choroba Alzheimera – przyczyny, objawy, diagnoza i leczenie

https://bjmedical.pl/choroba-alzheimera/

Otyłość – choroba cywilizacyjna

https://bjmedical.pl/otylosc-choroba-cywilizacyjna/

Ból migrenowy – podstawowe informacje

https://bjmedical.pl/bol-migrenowy/

Witamy,

w ostatnim czasie pojawiły się nowe artykuły na naszym blogu. Poruszyliśmy różne zagadnienia i zachęcamy państwa do lektury:

Próchnica-najczęstsza choroba zębów u dzieci

https://bjmedical.pl/prochnica/

EKG – elektrokardiografia podstawowe informacje

https://bjmedical.pl/ekg-elektrokardiografia/

Masaż – informacje ogólne

https://bjmedical.pl/masaz-2/

Kamica nerkowa – podstawowe informacje

https://bjmedical.pl/kamica-nerkowa/

Wady zgryzu – problem nie tylko estetyczny

https://bjmedical.pl/wady-zgryzu-problem-estetyczny/

Bóle mięśniowe – kilka ważnych informacji

https://bjmedical.pl/bole-miesniowe-waznych-informacji/

Kamica nerkowa (zwana również kamienicą) to jedna z najczęstszych chorób układu moczowego. Schorzenie to polega na obecności w drogach moczowych lub nerkach złogów (czyli tzw kamieni), które powstają w wyniku wytrącania się substancji chemicznych zawartych w moczu. Prawidłowo substancje te są obecne w moczu w formie rozpuszczonej. Czasem jednak ich stężenie jest zbyt duże i nie dochodzi do ich całkowitego rozpuszczenia. Wówczas początkowo tworzą się drobne kryształki (potocznie „piasek w nerkach”), z czasem łączą się w coraz większe, tworząc wyżej wspomniane złogi.

Problem ten dotyczy najczęściej osób w wieku 30-50 lat, ale oczywiście może pojawić się w każdym wieku (zdarzają się nawet zachorowania u dzieci). Szacuje się, że problem dotyka ok 12 procent mężczyzn i ok 5 procent kobiet.

We wczesnym stadium choroby (gdy złogi są jeszcze mniejsze i przypominają piasek) organizm sam sobie radzi wydalając je bezboleśnie z moczem.

W sytuacji gdy dojdzie do powstania większych złogów konieczne jest podjęcie leczenia farmakologicznego, a nawet operacyjnego.

Wyróżniamy następujące rodzaje kamicy nerkowej: szczawianowa, moczanowa, wapniowa, fosforanowa, cystynowa.

Do powstawania kamicy nerkowej prowadzi wiele nakładających się na siebie czynników.

Po pierwsze schorzenie to jest efektem zaniedbania, które polega na przyjmowaniu zbyt małej ilości płynów. To wiąże się z zagęszczeniem moczu, co powoduje krystalizację obecnych w nim związków.

Również do powstawania kamicy nerkowej przyczyniają się infekcje dróg moczowych, w niektórych przypadkach bakteryjne zakażenie nerek. A także choroba tzw dna moczanowa.

Wady anatomiczne a także u mężczyzn przerost gruczołu krokowego utrudniają odpływ moczu a to powoduje powstawanie kamicy nerkowej.

Przyjmowanie zbyt dużych dawek witaminy D i wapnia oraz niewłaściwa dieta sprzyjają temu schorzeniu.

Kamicy nerkowa objawy:

– silny ból czyli tzw kolka nerkowa

– nudności, wymioty (objawy te towarzyszą często kolce nerkowej)

– częste parcie na pęcherz

– krew w moczu

– niekiedy występuje podwyższona temperatura

Diagnozę kamicy nerkowej należy poprzedzić wykonaniem badań laboratoryjnych m.in są to: badanie ogólne moczu, badanie krwi (kreatynina, fosfor, sód, potas, wapń). A także badaniem USG oraz urografią.

Leczenie kamicy nerkowej zależy od dolegliwości. W przypadku ataku bólowego przy kolce nerkowej zachowawczo stosuje się kodeinę, leki przeciwbólowe i rozkurczowe oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne.

Bardzo ważne jest spożywanie odpowiedniej ilości płynów (ok 2 litrów dziennie) oraz odpowiednia dieta.

W przypadku gdy takie leczenie nie pomaga należy wprowadzić leczenie zabiegowe.

Metody usuwania kamieni nerkowych mogą być następujące:

Litotrypsja – rozbijanie kamieni falami uderzeniowymi generowanymi przez specjalne urządzenie – litotryptor.

Nefrolitotrypsja przezskórna (PCNL) – przeprowadzana jest w znieczuleniu ogólnym aczkolwiek jest to zabieg mało inwazyjny. Do miedniczki nerkowej (przez nieduże nacięcie skóry w okolicy nerki) wprowadza się nefroskop. Daje on możliwość obejrzeć kamień, określić jego położenie i odpowiednimi narzędziami rozdrobnić go, a następnie usunąć.

Ureterorenoskopia (URS) – zabieg również przeprowadzany w znieczuleniu. Do pęcherza (przez cewkę moczową) a następnie moczowodu wprowadza się giętki wziernik(ureteroskop) Przez wziernik można kamień obejrzeć i odpowiednimi narzędziami usunąć w całości lub wcześniej rozdrobnić na mniejsze fragmenty.

Źródła zdjęć:
https://nefrologia.mp.pl/choroby/chorobyudoroslych/51945,kamica-nerkowa
http://poradniarodzinna.eu/Diety-w-kamicy-nerkowej.html
http://patients.uroweb.org/pl/litotrypsja-zewnatrzustrojowa-fala-uderzeniowa-eswl/
http://www.urologiapulawy.pl/informacje-dla-pacjenta/ursl-ureterorenoskopowa-litotrypsja/